Bedrijven en overheid misbruiken weblogs voor PR-campagnes
Vandaag een uitstekend stuk in NRC Next van Marie-José Klaver over bewuste leugencampagnes door bedrijven en politici op weblogs, ook wel astroturfing genoemd.
Volgens het artikel komt het steeds vaker voor dat PR bureaus mensen betalen om en masse een product, politicus of een mening te promoten. Ze stelt dat de blogosfeer zich prima leent voor astroturfing: een weblog is snel opgezet en reacties zijn snel geschreven. Door de anonimiteit kan één persoon zich makkelijk voordoen als een groep verontwaardigde burgers of als een groep enthousiaste consumenten. Ook komt het regelmatig voor dat bloggers hun officiële functie verzwijgen om onafhankelijk en oorspronkelijk over te komen. Maar manipulatie komt meestal aan het licht.
Een aantal voorbeelden:
Microsoft: Het Amerikaans openbaar ministerie ontving honderden brieven, waarin ‘gewone mensen’ zich uitspraken tegen het anti-mededingingsproces van de overheid tegen Microsoft. De LA Times ontdekte dat het om een lobbycampagne van Microsoft zelf ging. Sommige brieven waren zelfs verstuurd uit naam van overleden personen of verzonden via niet bestaande adressen.
Walmart: Supermarktketen Wal-Mart, omstreden wegens lage lonen en slechte arbeidsomstandigheden, riep eind vorig jaar een belangengroepering in het leven: Working Families voor Wal-Mart. Volgens de gelikte site van de organisatie is Wal-Mart een prima werkgever voor de gewone man en vrouw die anders weinig kansen op de arbeidsmarkt zouden hebben.
Grandma in Iraq: Een PR medewerker van het Pentagon, Suzanne Fournier, begon een weblog op internet onder de titel Grandma in Iraq. Het weblog maakte deel uit van de krant Cincinnati Enquirer, waardoor het eem onafhankelijke nieuwsbron leek. Ze schreef op haar weblog alleen maar positieve berichten over de aanwezigheid van het Amerikaanse leger in Irak. Het weblog TMPmuckraker.com ontdekte dat Fournier voor het ministerie van Defensie werkte en vroeg zich af of militairen voor kranten zouden moeten schrijven. Sinds deze onthulling wordt duidelijk op de eerste pagina Grandma in Iraq vermeld wie Fournier is en welke functie zij bekleedt in het leger.
Howard Kaloogian: De Republikeinse kandidaat ging de fout in, toen hij een foto van Istanbul gebruikte op een campagnesite, om aan te tonen hoe rustig het was in Bagdad. Hij werd overigens niet gekozen.
Ontdekking kan grote reputatieschade aanrichten, zo ondervond Dr. Pepper. De drankenfabrikant zag de introductie van zijn nieuwe product Raging Cow mislukken, omdat het bedrijf bij de marketingcampagne had geprobeerd om webloggende tieners te beinvloeden. Na de ontdekking organiseerden veel webloggers een protestactie. De tonnen kostende campagne was waardeloos geworden.
De Australische bloggers en pr-professionals Paull Young en Trevor Cook zijn een online campagne begonnen tegen virtuele misleiding. Meer voorbeelden over astroturfing zijn te vinden op Wikipedia.
Bron: NRCNext
All-round marketing professional met 20 jaar werkervaring bij o.a. NPB Media, Iris Amsterdam, Starcom, Ogilvy, GroupM, Onetomarket. Volg mij op http://www.twitter.com/yizmo
Je bent me voor Paul; Marie-Jose had me in de vakantie nog gevraagd of ik Nederlandse voorbeelden kende maar kon daar niet meer op tijd op reageren. Inderdaad een prima artikel geworden.
Opvallend is dat er op dit moment veel aandacht in de internationale media is voor astroturfing. Iemand enig idee waarom?
In dit rijtje past Campaign for Creativity ook perfect thuis. Hierbij ging het om een website waarop zogenaamde MKB-bedrijven die zich uitspraken voor octrooibaarheid van software, waarbij er in werkelijkheid enkel multinationals achter zaten en door een PR-bureau was opgezet om de beleidsmakers in Brussel te overtuigen dat het MKB de octrooibaarheid van software nodig had om te overleven. Gelukkig werd de Campaign for Creativity al snel onmaskerd en won het de ‘prijs’ voor “‘Worst EU Lobbying’ Award 2005” van het in Amsterdam gevestigde Corporate Europe Observatory.
@Marco Op de Wikipedia pagina over astroturfing zie je bij “Examples” dat het aantal gevallen de laatste jaren toeneemt. Tevens een poging om te zorgen dat de betrouwbaarheid van weblogs niet in het gedrang komt.
Ook staat in het artikel dat “de Australiërs vinden dat mensen die in de pr-branche werken de publieke opinie niet op onwaarachtige wijze mogen beïnvloeden”
Mooi artikel. Waar ligt de grens? Zonder direct in leugens te schieten of mensen om te kopen kun je anderen ook ‘faciliteren’ om hun mening te uiten of makkelijk campagne te voeren. Ik herinner mij voorgedrukte kaarten die je naar politici kon sturen & zo kun je natuurlijk ook reeds enthousiaste mensen zoeken en die een weblog of andere omgeving ter beschikking stellen. Spontaan waren ze wellicht niet in actie gekomen.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!