Universiteit Twente bouwt eigen virtuele 3D wereld
Waar de halve marketingwereld zich druk maakt over hoe een plekje te veroveren in Second Life, ontstaan er naast nieuwe platforms waar Annett de Graaf al over schreef op MarketingFacts, nieuwe iniatieven van merken die zélf gewoon hun eigen 3D wereld opzetten. Werelden waarin zij consumenten kunnen ontvangen en complexe merkboodschappen eenvoudig kunnen communiceren. Eerder zagen we initiatieven van MTV met haar Laguna Beach platform en deze week nog kondigde Sony haar Home platform aan. Een mooi splinternieuw voorbeeld komt nu uit Nederland en wel van de Universiteit Twente. Zij hebben hun volledige campus nagebouwd in Habbo Hotel stijl onder de noemer interactieve campus. De interactieve campus is beschikbaar via de banner rechtsboven op de Universiteit Twente Schoolsite.
De campus is typerend voor de Universiteit Twente. Op geen enkele universiteit in Nederland zijn wonen, studeren en werken zo geïntegreerd. De doelstelling was VWO scholieren kennis te laten maken met de universiteit zodat zij een goed beeld krijgen van hun mogelijke studietijd in Twente. Het aardige is dat deze virtuele wereld een aantal zaken koppelt met de fysieke wereld. Zo is de lichtkrant te zien, geven de bushokjes de werkelijke bustijden aan en is het mogelijk te chatten. Dat laatste is mogelijk met andere bezoekers maar ook met échte medewerkers van de universiteit. Je kan dan dus echt zinvolle en passende antwoorden krijgen op je vragen. De wereld is gebouwd door Trimm Multi-Media uit Enschede. Aan de hand van luchtfoto’s hebben zij stap voor stap de interactieve campus per pixel opgebouwd. De campus geeft dus een zeer realistisch beeld.
Ik denk dat dit een zeer goede manier is die aansluit bij de belevingswereld van scholieren met genoeg mogelijkheden voor uitbreidingen: bijvoorbeeld de koppeling aan live events; het virtueel bezoeken van échte studentenhuizen of het nakijken van behaalde resultaten.
Dit is pas het begin van een lange ontwikkeling. Merken hebben de afgelopen tien jaar hard gewerkt aan een fatsoenlijke webpresence. Hierin hebben zij de navigatie optimaal afgestemd op de surfende consument. De wereld ontwikkelt zich echter verder. Merken zullen straks de consument niet meer op een 2D website maar op een 3D website ontvangen. Waar we straks naar kijken, krijgt ook meer aandacht. Wat we met onze vingers aanwijzen (niet met de muis maar werkelijk wijzen) wordt naar voren gehaald. We worden via een camera geprojecteerd in die wereld, lopen daar rond als onszelf, als iemand anders of als avatar, we ontmoeten vrienden, vrienden van vrienden of vreemden, en vinden deze wereld zó interessant dat we graag anderen uitnodigen. De ervaringen die we opdoen in virtuele (merk)werelden worden op termijn zó echt dat we niets meer weten of we iets in de fysieke of virtuele wereld hebben meegemaakt. En merken gaan deze ervaringen dus faciliteren en we gaan er dikwijls voor betalen. De echte kracht van de ervaringseconomie ligt in de virtuele wereld. Maar het gaat allemaal met stapjes en dit is een begin.
Futurist Erwin van Lun startte op MarketingFacts in 2005, direct na publicatie van zijn boek "Van Massamerk naar Mensmerk" dat toen een nominatie kreeg voor de Marketing Literatuur Prijs. Het boek beschreef de toestand van media, marketing en merken in de toekomst van 2015 en Erwin volgde de ontwikkelingen in de eerste jaren op de voet. Nu blijkt dat zijn voorspellingen waarheid zijn geworden helpt hij mensen om zélf de toekomst trefzeker te voorspellen en heeft hij zijn voorspellingen voor 2020, 2030 en 2050 al weer klaar voor publicatie in het boek 'Utopia Manifesto 2050'. In 2009 stortte Erwin zich helemaal op Chatbots.org (http://www.chatbots.org), zijn wereldwijde industry portal op het gebied van intelligente kunstmatige karakters en in 2015 sloot hij zich aan bij het Bemer netwerk (http://yourfuture.bemergroup/nl) om mensen te helpen zichzelf te resetten: gezond, vitaal en creatief: helemaal klaar voor de toekomst! In 2017 zag hij de bezoekersaantallen van Chatbots.org weer flink stijgen en besloot dat het tijd werd voor de terugkeer naar het prachtige veld van humanlike AI.
TU Twente? Dat is het al jaren niet meer. UT. Universiteit Twente.
Ik heb gisteren wat kleine voorbeeldjes gezien. Maar had toen niet helemaal door waar het over ging. Je kon op schermen zien waar bijv. de concierge uithangt.
Dat is wel heel suf. Ik kom een beetje uit die tijd. Ik ga het veranderen!
Hoi Erwin, interessante observatie. Maar hoe kansrijk zijn al die 3D werelden nou echt? Voor bepaalde communities zie ik het nog wel gebeuren (universiteiten, scholen, etc) maar voor merken vind ik het wel wat ver gaan, zeker in verhouding tot de ontwikkelkosten. Alhoewel ik geen fan van SL ben, zie ik wel de voordelen voor bedrijven om gezamenlijk één (of enkele) platformen te exploiteren ipv elk een eigen wereldje te bouwen.
‘die 3D werelden’ suggereert dat iets altijd groot moet zijn. Dat hoeft helemaal niet. Je kan net zo klein beginnen als je zelf wilt. De kosten hiervoor worden steeds goedkoper. Het ontwerp van een Flash Site was vroeger ook duur (niet zozeer door de technologie maar meer door het manwerk) maar toch zie je volop merken die dit gebruiken.
Overigens heeft elk merk nu wel z’n eigen wereldje, nl een eigen site. Ze maken daarbij wel gebruik van allerlei standaard diensten, databases en tooling. Zo geldt dat straks ook voor 3D werelden.
Die worden echter op een volstrekt andere manier aan elkaar gekoppeld. Nu nog hyperlinks, straks bijvoorbeeld deuren. Het wordt allemaal logischer en intuitiever.
“Overigens heeft elk merk nu wel z’n eigen wereldje, nl een eigen site. Ze maken daarbij wel gebruik van allerlei standaard diensten, databases en tooling. Zo geldt dat straks ook voor 3D werelden.
Die worden echter op een volstrekt andere manier aan elkaar gekoppeld. Nu nog hyperlinks, straks bijvoorbeeld deuren. Het wordt allemaal logischer en intuitiever.”
Erwin; wanneer denk jij dat “straks” is?
“Wij” (MF-publiek) vinden het misschien allemaal heel logisch en duidelijk, maar de gemiddelde consument is net een beetje gewend aan de normale internetstandaarden en nog LANG niet klaar voor web 3.0 en surfen in 3-D. Je ziet dat de blauw onderstreepte tekstlink nog altijd het beste werkt en dat er nog vrij sceptisch gekeken wordt naar alles wat verder gaat dan een button of banner. Om maar niet te spreken over technische beperkingen -die er zeker de komende jaren nog zullen zijn- zoals servercapiciteit (wat je ook bij SL ziet) en computers die het grafisch allemaal nig niet aankunnen.
Ik geloof dat de internetomgeving zoals we die nu kennen nog (lang) niet op z’n top is en dat het gros van de consumenten pas DAARNA klaar is voor veranderingen (als ze die al willen).
Overigens vind ik het voor een universiteit wel weer logisch dat ze experimenteren met dergelijke zaken.. ten eerste omdat ze niet voor niks een universiteit zijn (en m.i. dus ook vooral moeten onderzoeken, experimenteren, testen en de 1e zijn) en ten tweede omdat hun doelgroep al wel is opgegroeid met computers en (in ieder geval vanaf de middelbare school) internet.
Straks is een jaar of tien maar het gaat allemaal met stapje. De introductie van het Internet een jaar of dertien geleden was een stapje. Deze experimenten met 3D werelden zijn ook stapjes.
Sommige technologie heeft lange incubatie tijd nodig. Dan moeten we aan het toetsenbord wennen, of een muis. Of allerlei rare menuutjes. Jongste generaties en meer technologie gedreven mensen willen dat well proberen, maar de rest haakt af. Dan duurt adoptie gewoon lang.
Zodra iets echter écht intuitief wordt, dan wordt het massaal en snel geadopteerd, door alle bevolkingsgroepen, ook door dames en ouderen. TomTom is daar een prachtig voorbeeld van. Als je aan kunt wijzen wat je wilt (touch screen), als je wordt bediend met spraak, dan snappen mensen het ineens. Waarom? Dat is de manier waarop mensen vanaf hun geboorte worden behandeld en zelf handelen. Dat snappen mensen. Daar zijn we voor gemaakt. Elke generatie snapt dat. En als je dan ook nog toegevoegde waarde weet te bieden, zoals in het geval van TomTom, dan is het succes verzekerd.
Erwin
Zolang er nog mensen zijn, die hun muis op het beeldscherm houden, de CD-rom speler als koffie houder gebruiken denk ik dat de incubatie tijd wel heel erg lang gaat duren voor dit soort technieken.
En ik vraag me af welke toegevoegde waarde het brengt een 3D wereld/omgeving. Wat zijn nou direct de voordelen? Of wordt strakjes alles een grote secondlife?
@Emiel,
vergeet niet de (tegenwoordige) enorme verschillen tussen de verschillende leeftijds/opleidings groepen; er zijn nog steeds mensen die denken dat de CD-ROM een koffiehouder is, maar tegelijkertijd installeert mijn neefje van 7 een nieuwe PC….
Het voordeel in dit specifieke voorbeeld is dat de charme, voordelen etc. van de Campus ook online overeind blijven. Als iemand op een opendag is geweest, kan hij/zij later nog eens over dezelfde campus rondlopen en op een intuitieve en natuurlijke manier informatie tot zich nemen/medewerkers vragen…
werpt voor mij gelijk wel de vraag op; hebben virtuele omgevingen die overeenkomen met een real life omgeving meer succes dan ‘fantasie’ werelden?
@Emiel: je slaat de spijker op z’n kop. De mensen met de muis op het beeldscherm hebben zóóó akelig gelijk. Doe de muis in de rechtbovenhoek. Precies wat je moet doen. Dát is intuitief. In de gewone wereld werkt het precies zo. Wij (jij, ik, lezers van MF en veel meer) hebben geleerd dat anders te doen. Maar dus niet intuitief. Daarom moet iedereen dit leren.
Op het moment dat technologie zich werkelijk aanpast aan de mens (de diepere betekenis van ‘Sense en Simplicity’), dan kunnen merken werelden gaan ontwerpen waar je rondloopt alsof je er gewoon bent. En dat komt er. Langzaam maar gestaag.
@Christian (waarom eigenlijk C.??): In virtuele werelden kunnen we (in de toekomst) dromen waarmaken die we in de fysieke wereld nooit zouden kunnen. Doen wat we nooit zonder durven. Maar de vijf zintuigen (en wellicht het zesde of zevende) komen pas echt tot hun recht in de fysieke wereld. Merken zullen de fysieke wereld altijd blijven inzetten. Zelfs als je Amazon.com heet.
@Emiel: “Of wordt strakjes alles een grote secondlife? “
In zekere zin wel ja, alles wordt op zeer lange termijn (min. 20 jaar) 3D. URL’s zijn dan nauwelijks nog relevant. Niet voor consumenten in elk geval. Betalingen wel. Maar die gaan echt niet in Linden Dollars maar in de currency van de consument. :-). Dan zullen we zeggen: jeetje, in dat SL zaten wel dingen die we later hebben uitgebreid.
@Erwin,
Sorry, C. stond zo ingesteld.. (goeie vraag waarom… hehe)
Ik ben het met je eens wat betreft de mogelijkheden en de toekomst, dat was eigenlijk ook precies wat ik probeer aan te kaarten:
Op dit moment zijn virtuele werelden afspiegelingen van de huidige wereld (met als toevoeging vaak dan dat je kan vliegen), en in die situaties denk ik dat het het beste werkt als het inhaakt op een ‘echte’ omgeving..
Ben erg benieuwd wanneer we de eerste echte doorbraken gaan zin wat virtuele werelden betreft en niet weer een “radio met beeld” (TV) of een “TV online/met interactie” toepassing.
En dat moet VWO scholieren werven voor een inspirerende studietijd? Dat nemen ze toch niet serieus? Eerst Donner met zijn pseudorap of Balkenende op Hyves (lees NRC Next, goed stuk over benadering van jongeren) en nu weer een educatieve 3D tour wat niet eens goed navigeert … schat de jonge generatie nu eens op waarde.
20 jaar Erwin? De jongens en meisjes van 12 tot 18 van nu zullen 3D omgevingen in een razend tempo toegankelijk maken. Let maar op. En wij als oudere generatie hebben een verantwoordelijkheid deze wereld alvast erg leuk, veilig en creatief te maken. Het is trouwens Annet met 1 -t 😉 dank je
Volgens mij heb je helemaal gelijk Peter, als ik mijn hoofd een beetje schuinhou en mijn oogharen dichtknijp, terwijl ik dit type, lijkt Marketing Facts ook wel een beetje 3D ;-P
@Annet, Peter: ik geef jullie wel gelijk hoor. Maar zelfs de 3D werelden die we tegenwoordig tegenkomen zijn nog geen 3D. Als we ons hoofd draaien, blijft het precies hetzelfde. Nix 3D dus. Wat ik probeer aan te geven is dat het allemaal een evolutie is.
Ik denk overigens wel dat het heel aardig is om zo eens over het terrein rond te banjeren. Het geeft een betere indruk dan een platte plattegrond, of nog erger een stuk tekst waar je doorheen moet klikken.
@Annet: 20 jaar jazeker. Voor onze we Internet wereld van vandaag volledig hebben ingeruild voor 3D omgevingen, dat gaat nog wel even duren. Dat betekent niet dat er over vijf jaar al niet enorm veel veranderd zal zijn. Maar zie jij over vijf jaar abnamro.nl een 3D omgeving zijn? Ik geloof wel dat het daar naar toe gaat, maar het gaat allemaal erg langzaam, voorzichtig en stapje voor stapje.
@Erwin – da’s natuurlijk een beetje een flauwe. Je gebruikt de term “virtuele 3D wereld” vanuit het hypen rondom Second Life terwijl het daar eigenlijk helemaal niets mee te maken heeft.
Los nog van het feit dat SL wel degelijk een 3D-wereld is, alleen de weergave erevan is 2D omdat we nog geen holografsiche monitoren hebben. Deze UT-applicatie is zelfs intern 2D – de plattegrond bevat alleen maar X en Y, en geen Z…
Die hele discussie over of het al dan niet naar een 3D-wereld toe zal gaan op het internet zullen maar even niet weer aanzwengelen, OK? 😉
@Erwin
Ik moet je wel hebben geloof ik 😉 Ik kan mij vinden in je mening overigens. Maar toch weer even iets uitlichten:
“Een wereld die onze aandacht weghaalt van het hier-en-nu, van de fysieke waarnemingen met vijf (of evt. meer) zintuigen, naar een andere wereld. Een wereld die we beleven via een kunstmatige interface”
Ik deel deze mening niet. Een virtuele wereld is geen “andere” wereld. De aandacht wordt mijns inziens dan ook niet weggehaald van het hier-en-nu. Wanneer je achter je beeldscherm zit en je beleeft in een simultane ruimte (ik zou het eerder noemen een “mindsetting” ipv een kunstmatige interface) dan valt de aanwezigheid van lichaam weg en ben je in het hier en nu, zoals altijd. Wellicht ben je zelfs meer in het hier en nu omdat lichaam er niet meer toe doet. Dit is een nogal filosofisch/spirituele benadering, maar wellicht helpt dat de kracht van de beleving te onderschrijven.
Laatst zei iemand tegen mij, overigens een executive van een groot nederlands bedrijf, laat ze allemaal maar kletsen daar op Marketing Facts, Second Life gaat over dromen, het regisseren en herscheppen van je eigen leefomgeving, en dat is de charme die niet iedereen hoeft en kan begrijpen 😉
@Annet;
Ik hou van je filosofisch/spitiruele benadering. Laten we daar een keertje over kletsen bij een gelegenheid (loop je nog wel eens ergens rond).
Mijn definitie van de virtuele wereld ‘een echte of kunstmatige wereld die wordt beleefd op afstand’, hanteer ik zoals gezegd voordat SL bestond en marketingland erop dook. Ik heb het uitgebreid beschreven in een boek dus kan dat in elk geval niet meer terugdraaien (tenzij ik bij iedereen langs ga met een zwarte stift). De hier-en-nu toelichting heb ik later erbij gehaald om e.e.a. toe te lichten. Maar ik begrijp wat je zegt. Leuk voer voor ons gesprekje. Misschien moet ik het nog weer anders formuleren. Voor een volgende versie sta ik wel open voor nieuwe terminologie, want dat verschillende definities tot verwarring leiden, dat snap ik. Suggesties?
Het gevolg is wel Annet, dat ik nu al de hele dag aan het nadenken ben om een nieuw woord te vinden dat ik kan hanteren in plaats van ‘virtuele wereld’. Ik kan er niet langer mee doorgaan, dat is duidelijk, dus in de volgende editie moet ik dat maar aanpassen. Dus ik ben lekker bezig..
Ik zoek een woord voor het fenomeen waarin mensen hun concentratie verplaatsen van – laat ik het zo zeggen – van het hier-en-nu naar het daar-en-nu. Dat kan via telefoon, via het luisteren naar radio, het kijken naar TV, het rondwandelen in SL of het spelen van een console game. Het gaat er hierbij om dat zodra je een interface (nu vaak scherm e.d.) uitschakelt, mensen weer zijn teruggeworpen in de energetische, moleculaire of fysieke wereld van het hier. Het gaat er ook om dat je een hele reeks verschillende ervaringen kunt hebben in 1 uur, iets dat in de fysieke wereld onmogelijk is.
Nu heb ik wat alternatieven. Ik denk aan het woord Teleworld. Deze wereld omvat alle werelden waarin wij actief of passief, alleen of met anderen, emotioneel betrokken of op afstand, ervaringen opdoen. Een alternatief zou zijn Teleworlds, om daarmee aan te geven dat alle ervaringen op afstand hieronder vallen. Maar het kan nog verder: TeleHeelal, TeleRuimte of TeleSpace. Dit woord geeft duidelijk aan dat er heel veel werelden er een onderdeel van kunnen zijn. Wat denk jij?
Wat ontzettend leuk, jouw gedachtenspinsels, voortkomend uit eerdere comments van jouw en mijn kant. Graag wil ik daar een keer verder op doorgaan. Je weet me te vinden.
Augmented reality (AR)
For many of those interested in AR, one of its most important characteristics is the way in which it makes possible a transformation of the locus of interaction. The interactive system is no longer a precise location, but the whole environment; interaction is no longer simply a face-to-screen exchange, but dissolves itself in the surrounding space and objects. Using an information system is no longer exclusively a conscious and intentional act.
als transformatieve technologie. Wil je er nog meer over weten, dan kan ik je ook in contact brengen met twee mediaspecialisten die veel met deze technieken experimenteren.
Nog even aan het denken geweest:
Augmented reality (AR)
InterRealiteit
InterReality
Interfaced world
Virtual world
3D Internet
Teleworld
TeleReality
TeleHeelal
TeleRuimte
TeleSpace
TransReality
TransWorld
TeleUniversum
TransUniversum
TransUniverse
Virtueel Universum
Iets met Kosmos?
Of twee oudere termen:
Virtual Reality
Cyberspace (voila, weer)
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!