Anoniem reageren op corporate blogs
Recent had ik, in het kader van het opzetten van een nieuw weblog, wederom een discussie over het al dan niet toestaan van anonieme reacties op weblogs. Mensen die mij kennen, kennen mijn standpunt hierin, ik ben groot voorstander van het verplicht stellen van een URL bij een reactie. Ik heb hiervoor een aantal redenen en een aantal nuances die ik graag wil delen en ik ben benieuwd naar de meningen van de Marketingfacts lezers.
Voordat ik mijn gedachtegang met jullie deel wil ik graag even duidelijk maken dat ik in deze spreek over business blogs. Dus weblogs die primair een zakelijke insteek hebben, zoals Marketingfacts, Frankwatching en HRlog (om er even drie random te noemen). Ik praat hier nadrukkelijk niet over de privé weblogs of de Geenstijls van deze wereld.
Als eerste bedoel ik niet dat we ons allemaal eerst moeten registreren, zeker niet. Dit omdat die drempel voor velen toch nog te hoog is en ook de gewone passant een reactie moet kunnen geven. Wel zou ik een verplichte invulling van URL, net als bij bijna alle sites tegenwoordig een mail adres verplicht is, willen invoeren. Ik geloof dat dit de kwaliteit ten goede zal komen, eenvoudigweg omdat het mensen (heel even) verplicht tot nadenken over het feit dat ze het niet anoniem doen, of er expliciet voor moeten kiezen om een fake-URL in te voeren waarmee ze dus expliciet aangeven de regels van de blog eigenaar aan hun laars te lappen.
Want het is natuurlijk niet waterdicht, je kan altijd een andere URL onder je naam zetten of iets met het woord anoniem erin plaatsen. Echter, wanneer je dit doet geef je (in mijn optiek) duidelijk aan geen (of weinig) respect te hebben voor het weblog en zwak je daarmee (tenzij je een hele goede reden aanvoert) je eigen reputatie af. Immers, je kan het niet eens zijn met de regels die de eigenaar opstelt, maar dan moet je gewoon niet komen of niet reageren. Immers is de eigenaar van de blog volgens mij nog steeds degene die de regels opstelt, niet de bezoeker. En als die eigenaar zoveel regels opstelt dat er geen bezoekers meer komen, is dat zijn probleem, niet dat van de bezoekers. Wat je (helaas) online veel tegenkomt is dat bezoekers schijnen te denken dat ze het recht hebben te reageren zoals zij dat willen, wat natuurlijk niet het geval is. Maar dat is een hele andere discussie.
Maar dan de argumenten waarom ik er voorstander van ben.
Ten eerste denk ik dat het de kwaliteit van de reacties ten goede zal komen. Anonimiteit brengt er veel ongenuanceerde en vaak ook op de man gespeelde reacties met zich mee. Vooral het ‘op de man spelen’ is in veel gevallen een killer voor een goede online conversatie. Nu zal ik de laatste zijn die zal ontkennen dat het soms heel aanlokkelijk is (en dat ik er ook een handje van heb soms), maar ik ben ervan overtuigd dat even een moment van bezinning soms goed zou zijn bij een reactie.
Een veel gehoord tegenargument is dat ‘niet iedereen een website heeft’. Echter, bijna iedereen werkt voor een bedrijf en dat is van groot belang in mijn optiek (we praten hier over business gerelateerde blogs immers). Je werkgever bepaald namelijk mede (of grotendeels) je perspectief. Als jij positief bent over je bedrijf en je leest een negatief verhaal over je bedrijf, zal je de natuurlijke neiging hebben om te reageren, soms fel, zeker positief. Dat is mooi, dat is geweldig zelfs, want er is niets zo sterk als werknemers die het uit eigen beweging opnemen voor hun werkgever. Echter is het dan wel van belang voor de hele discussie om te weten dat je voor dit bedrijf werkt, of in het geval van freelancers, dat dit een klant van je is. Hetzelfde geldt voor het afkraken van de concurrent. Op veel weblogs wordt ook in reacties in zekerheden gesproken, bijvoorbeeld over prestaties van bedrijven. Maar als je niet weet waar deze informatie vandaan komt, kan je hem niet op waarde schatten en is de reactie dus eigenlijk redelijk waardeloos. Je werkgever bepalen namelijk je perspectief en hierin openheid geven brengt de discussie op een hoger plan.
Dit is ook een argument voor het aangeven van je achtergrond, de waarde van je reactie (indien deze waarde heeft) wordt veel groter. Vanuit die optiek hecht ik persoonlijk altijd veel meer waarde aan reacties waarvan ik kan nazoeken (in theorie, want ik doe het zelden) wie er achter zit dan van anonieme reacties. Blijkbaar hebben deze mensen iets te verbergen, mijn eerste gevoel is altijd dat deze mensen (zeker bij negatieve reacties) voor de concurrent werken en even aan concurrent bashing doen. Een vooroordeel van mij? Vast en zeker, maar als je niets te verbergen hebt, heb je toch geen reden om anoniem te reageren?
Een veel gehoord tegenargument tegen het ‘linken’ van je bedrijfsnaam is dan: maar ik reageer niet namens mijn bedrijf. Volgens mij een non-argument. Ik gelofo niet dat er iemand zal denken dat als jij je eigen naam gebruikt en de URL van bedrijf xyz, je namens dat bedrijf reageert. Enkel wanneer je reageert met ‘ik wil even namens xyz reageren’ of zoals UPC met het webcare team doet, als naam UPC webcare team erin zet, reageer je officieel namens je bedrijf.
Daarnaast kan je in mijn optiek niet op persoonlijke titel reageren. Immers, je bent één persoon, als werknemer en als privé persoon, je bent nog steeds die ene persoon. Je kan je ervaringen die je bij je werk opdoet niet even uitschakelen. Je persoonlijkheid, je meningen, je opvattingen, je hele perspectief worden bepaald door je omgeving en daarmee dus voor een groot deel (op zakelijk gebied) door je werk. Daarom is deze informatie voor anderen ook van belang. Nogmaals, ik spreek hier enkel over zakelijke situaties waar je ervaringen bij je werkgever meetellen in je reactie (dus eigenlijk elke reactie die je binnen of aanverwant aan je vakgebied doet).
Mogelijk dat mensen hier nu zullen zeggen: jij hebt makkelijk praten Bas, jij bent je bedrijf. Dat klopt in het geval van Vanderhaterd Consultancy, maar niet in het geval van Digitaal-Werven. Ik heb echter alle vertrouwen in Chris (de medewerker die we in dienst hebben) dat hij zijn eigen mening op een nette manier verwoord. Is dat de mening van Digitaal-Werven? Nee, in veel gevallen niet. Maar dat staat ook nergens, het is de mening van Chris Stapper en die werkt o.a. voor Digitaal-Werven. Vertrouwen in je medewerkers is hierin key volgens mij.
Als je als organisatie daar moeite mee hebt kan je natuurlijk (zoals ik weet dat een aantal gedaan hebben) regels inschakelen dat je medewerkers niet mogen reageren op berichten over het bedrijf of de concurrentie. Op die manier ondervang je in mijn optiek de (onterechte) angst die veel bedrijven hebben dat de mening van een medewerker wordt gezien als de mening van het bedrijf. Echter, daarmee laat je volgens mij ook veel kansen liggen. Het anoniem reageren op berichtgeving rondom je bedrijf, zoals b.v. Reed Business enige tijd geleden deed, is dan volgens mij een zwaktebod dat meer negatiefs dan positiefs zal brengen.
Samenvattend denk ik dat corporate weblogs er goed aan zouden doen om een URL verplicht te stellen. Daarmee verplicht je iemand die reageert om iets meer van zichzelf kenbaar te maken en vooral ook het perspectief weer te geven van waaruit ze reageren, want je werkervaring bepaalt mede je perspectief. Je reageert nog steeds persoonlijk en ik betwijfel of er iemand zal zijn die daar anders over denkt, tenzij je dat expliciet aangeeft. En je ontkracht meteen de mensen die willens en wetens anoniem reageren, ondanks dat het blog aangeeft dat niet te willen, waardoor je discussies beter op een inhoudelijke toon kan voeren.
Ik ben benieuwd hoe de marketingfacts community tegen dit issue aankijkt.
Freelance professioneel bemoeial. Kijkt altijd naar het fundamentele probleem, niet de quick fix. Centrale focus zijn de (online) dialogen met klanten, stakeholders, medewerkers en toekomstig medewerkers (afhankelijk van de opdracht). Actief als interim community manager, projectleider voor nieuwe corporate recruitmentsites, adviseur bij verschillende start ups en inspirator m.b.t. de toekomst van werk (de arbeidsmarkt van de 21e eeuw).
Je bent al heel operationeel aan het denken. Maar fundamenteler vind ik de onderliggende vraag: “Waarom wil je dat iedere reageerder zijn identiteit laat zien?”
De reden kan niet ‘kwaliteit’ zijn, want kwaliteit van de reacties kan je controleren met blokkerings-tooltje op basis van IP-adressen e.d.
De echte aanleidinggevende reden haal ik niet uit je verhaal, maar ik denk dat je wilt dat discussies gevoerd worden met zichtbare gezichten/functies. Vanuit die gedacht wil je dus anonieme reacties blokkeren.
Ik vind het nogal een drastisch middel, want die discussie met de niet-anonieme gezichten kan je nu ook al voeren. Richt je energie simpelweg op mensen die wel laten zien wie ze zijn. Zo ontstaat vanzelf een sociale cultuur waarbij mensen die graag gehoort willen worden, vanzelf hun identiteit achter laten. Je geeft zelf al aan dat anonieme reacties geen/minder waarde hebben. Behandel die dan ook zo. Ga niet in op anonieme reacties, maar beperk je aandacht op de reageerders die wél hun identiteit laten zien.
Werken met controle-mechanismen lijkt mij onnodig. Op onze eigen blog hebben we juist te maken met veel pubers die even een krabbel neerzetten. Door die vooral te negeren – en in extreme gevallen te blokkeren, en onze energie juist op bezoekers te richten die zich wel kenbaar durven te maken, merken we dat veel mensen graag hun identiteit achter laten. Niet met een bedrijfsnaam, maar altijd wel met een consequente nickname, en als ze een blog of site hebben, schrijven ze ook die neer. Het is een eigen positieve cultuur die wij zelf succesvol neer gezet hebben. In een tijd van Geenstijl – en onze doelgroep heeft diezelfde leeftijd als de Geenstijl bezoekers – zijn we apetrots dat we een voorbeeld zijn van hoe het wél kan.
@Emile:
Blijkbaar ben ik niet duidelijk genoeg geweest met de reden, of eigenlijk wel want je geeft hem wel aan, alleen geloof je hem niet. Dus laat ik proberen mezelf daarin te verduidelijken.
Ik wil graag inhoudelijke discussies en ik geloof dat deze beter worden indien er meer informatie bekend is over de personen. Ik wil niemand blokkeren en negeren van mensen die argumenten hebben heeft ook niet altijd mij voorkeur. En ip adressen controleren is wat mij betreft een leuke technische tool zonder verdere inhoud, want als iemand vanuit huis reageert weet je zakelijk gezien nog niets.
Als iemand zegt (om een concreet voorbeeld te geven, zoals we op HRlog hebben) dat Inter Access hun wervingstargets niet halen en de concurrenten waaronder Ordina wel, terwijl mijn informatie zegt dat Ordina een winstwaarschuwing heeft afgegeven omdat ze hun targets niet haalde en de dag ervoor Inter Access aangaf deze wel gehaald te hebben ben ik benieuwd naar die informatie. Ik kan de persoon negeren (wat ik tegenwoordig doorgaans doe omdat hij anoniem blijft en nooit aangeeft waar zijn info vandaan komt en hoe gekleurt deze is), maar ik zou liever een inhoudelijke discussie willen.
De reden is voor mij wel degelijk kwaliteit. Wat me overigens verbaasd is dat jij het een drastisch middel noemt (hoe drastisch is het? Je stelt enkel een ander veld verplicht en verplicht mensen na te denken of ze opzettelijk de blogger disrespect willen tonen of dat ze aangeven wie ze zijn), terwijl je zelf de anonieme reacties negeert. Dat beschouw ik als drastischer, want dat kan je altijd nog doen wanneer iemand besluit alsnog anoniem te blijven.
Het belangrijkste wat je hiermee (als aanvulling op het stuk) denk ik ook bewekstelligd is dat je mensen laat nadenken: waarom reageer ik eigenlijk?
En zoals ik aangaf: het gaat mij hier om zakelijke blogs. Daar kan je vanuit gaan dat pubers niet aanwezig zijn, dus ik vrees dat, met alle respect, je voorbeeld niet echt relevant is. Bij business blogs, zeker omdat persoonlijke imago’s hier ook mee spelen, is negeren niet altijd een optie.
Het opgeven van je identiteit maakt je reactie niet automatisch inhoudelijk beter of relevanter. Een mening is immers een mening, ongeacht de persoon die hem uitspreekt. Soms voegt kennis van de persoon erachter iets toe aan je perspectief, en soms ook niet.
Wanneer je negatieve reactie plaats bij de concurrent wil dat niet zeggen dat er geen waarde in je woorden zit. Het is jammer, maar de werkelijkheid is dat zo’n mening snel wordt veroordeeld als ‘bedrijfje pesten’ en er niet inhoudelijk meer naar gekeken wordt.
Geef mij de keuze en ik zal je vertellen wie ik ben, tenzij ik denk dat dit je er van weerhoud objectief naar de gegeven mening te kijken. Wordt ik ergens toe verplicht als reageerende dan neem ik de moeite van een reactie niet eens. Ik maak vrijwillig tijd vrij om met je van gedachten te wisselen. Ga je daar eisen aan verbinden houd het voor mij vrij snel op, en ga je die input maar bij een ander halen. Dat je dan wellicht een onuitgesproken standpunt mist, tja dat is dan niet mijn probleem…
@Joery: Ik stel ook niet dat het ‘wie’ belangrijker is dan het ‘wat’ zoals je nu suggereerd. Zeker niet. En een negatieve reactie over een concurrent kan zeker inhoud hebben, alleen geeft het ‘wie’ in zo’n geval wel het perspectief weer. Een mening is een mening, maar die wordt gevormd door het perspectief van een persoon. Daarom geeft de achtergrond in mijn optiek altijd een extra dimensie weer aan die mening (en daarbij ook extra credit).
Het gaat niet om de credit voor degene die reageert, het gaat om de credit voor de website waar die reactie verschijnt.
Als je als bedrijf de poort open zet voor alle mogelijke reacties, stel je je kwetsbaar op. Dat is al een grote voorsprong in de online belevingswereld. Mensen die daar misbruik van maken diskwalificeren vooral zichzelf.
De wens om reacties op een website te kunnen managen is begrijpelijk, maar achterhaald. Het werkt contraproductief. Beperk je ingrijpen tot het verwijderen van reacties die geen inhoudelijke bijdrage leveren aan de discussie. Verder: laat het los. Kweekt een vracht sympathie en waardevolle input.
@Marc: ik herhaal mijn standpunt. Nee, dat hoef je niet per definitie te weten, maar het voegt wel iets toe! De inhoud van de reactie is in veel gevallen afhankelijk van het perspectief van die persoon (zoals ik in mijn eerste comment weergeef).
De inhoud wordt mede bepaald door iemands perspectief, dus het kan iets veranderen aan de inhoud. Vind je van niet?
Laat ik een simpel voorbeeld geven. Ik vind jouw bedrijf een slecht bedrijf. Punt. Dan is het toch van belang of ik er ooit gewerkt heb? Of dat ik ooit klant ben geweest, of dat ik je eigenlijk niet ken? Dat is toch relevant? Dus ja, volgens mij voegt het iets (veel) toe en veranderd het de inhoud. Niet?
@Jan Willem: Ik heb het niet over het managen van reacties, ik heb het over dezelfde openheid vragen van je reageerders als die je zelf geeft.
Het gaat om de inhoud van reacties, niet om het bedrijf waarvoor iemand werkt. Als iemand een reactie geeft waarin bijvoorbeeld zaken als feitelijkheden worden gegeven dan dienen deze feitelijkheden ook in de reactie gestaafd te worden. Gebeurt dat niet, en dat is waar jij tegen aanloopt Bas, dan kan je dat negeren, verwijderen of om toelichting vragen.
Zoals je al zo mooi aangeeft in je laatste voorbeeld:
“Ik vind jouw bedrijf een slecht bedrijf. Punt. Dan is het toch van belang of ik er ooit gewerkt heb? Of dat ik ooit klant ben geweest, of dat ik je eigenlijk niet ken? Dat is toch relevant? Dus ja, volgens mij voegt het iets (veel) toe en veranderd het de inhoud. Niet?”
Dat voegt absoluut iets toe, maar de url naar de huidige werkgever voegt niets toe.Tevens stap je te makkelijk in de valkuil om zaken onterecht aan te nemen. Als ik roep dat ik Albert Heijn een slecht bedrijf vind. Is dat dan omdat ik klant, medewerker of ex-medewerker ben? Dat haal je nooit uit de url. Dat hoor ik in de reactie te onderbouwen en daar kan je om vragen als ik dat niet doe. Als ik ah.nl in de url zet dan neem je misschien aan dat ik dat weet omdat ik er werk, maar dan nog mist de onderbouwing.
De enige manier waarop je het enigszins goed kan ondervangen op de manier die jij predikt is het toevoegen van een CV met daarin de klanten en alle overige relaties. Dat zal niet gebeuren en zal jezelf ook onzinnig vinden. Het draait namelijk om de inhoud en argumentatie. Als ik kan beargumenteren waarom ik iets vind (of meen te weten)dan moet het niets uitmaken welke url er onder mijn naam staat. Ik kan in mijn argumentatie weergeven waarom ik dat meen te vinden / weten.
Kortom: perspectief van waaruit iemand spreek (reageert) dient in relevante gevallen uit de reactie duidelijk te worden. Perspectief herleiden uit de huidige werkgever is voor teveel interpretatie vatbaar.
Bas, je roert als discussiepunt aan het verplicht stellen van identificatie van de bezoeker via url registratie. Dat is een vraagstuk over controle niet over de toegevoegde waarde van het kennen van iemands achtergrond. Je haalt een aantal argumenten aan voor de rechtvaardiging van dit middel waaronder respect, openheid en kwaliteit van de reacties.
Zou je jezelf niet eerst eens afvragen hoe zo’n verplichting op je bezoeker over komt? Je bekijkt het nu vooral vanuit het oogpunt van de uitgever maar vergeet daarbij -zoals ik al eerder duidelijk probeerde te maken- dat de gemiddelde bezoeker het waarschijnlijk niet veel kan schelen waarom jij vind dat je recht hebt op die informatie. Als het hem niet bevalt dan merk je dat vanzelf in de hoeveelheid reacties. Het verplicht stellen van registratie lijkt mij dus vooral een persoonlijke afweging. Het hangt er gewoon vanaf hoeveel reageerders je wilt ‘opofferen’ voor dat beetje extra informatie.
@Bas, je schrijft: “Ik heb het niet over het managen van reacties, ik heb het over dezelfde openheid vragen van je reageerders als die je zelf geeft.”
Goed punt, dat mag je vragen. Maar niet eisen. Want zodra je het eist ben je toch aan het managen
Overigens geef je zelf ook aan:
“Nogmaals, ik spreek hier enkel over zakelijke situaties waar je ervaringen bij je werkgever meetellen in je reactie (dus eigenlijk elke reactie die je binnen of aanverwant aan je vakgebied doet).”
Als je een reactie geeft die niet binnen je vakgebied ligt is de url dus niet relevant? Daar ben ik het helemaal mee eens, maar jij volgens mij niet. Ik ben het er mee eens omdat mensen prima inhoudelijke argumentatie buiten hun vakgebied kunnen geven zonder dat hun werkgever ook maar enigszins relevant is. De url zegt daarbij ook niets. Als een vakkenvuller bij de AH met interesse in Marketing een reactie geeft in een discussie over de Long Tail. Wat is dan de toegevoegde waarde van zijn werkgever AH?
(ik heb overigens niets met AH van doen, het is slechts een goed voorbeeld ;-))
@Joery: daar heb je een punt, maar dat is exact de discussie die ik hier wil aanzwengelen. Weegt het anoniem reageren op tegen de waarde die het, in mijn optiek, bij business blogs, meebrengt om het wel te weten.
Een andere vraag die je je moet stellen, denk ik, is waarom wil je per sé anoniem blijven? Wat heb je te verbergen? En waarom mag je dat niet eisen? (vraag is dus ook aan Jan Willem) Je managed niets, zoals ik al aangeef, het is heel eenvoudig te omzeilen, maar je maakt er een statement mee. Je geeft dus aan: ik wil dat je iets van jezelf bekend maakt (en het is makkelijk genoeg dat te faken, dat weten we allemaal).
Dus laat ik de vraag anders stellen: behalve dat je er mogelijk minder reacties door krijgt (stel dat je dat niet erg zou vinden), wat is het grote nadeel? Wat is er op tegen?
@Michel: ik denk dat bij elke zakelijke kwestie je werkgever relevant is. Ook als het misschien niet direct relevantie heeft. Natuurlijk telt de inhoud zwaarder, dat ontken ik ook niet. En natuurlijk kan je iemands uitspraken zonder onderbouwing afdoen als niet relevant of pogen in discussie te gaan.
Echter blijft mijn vraag staan: Waarom zou iemand er problemen mee hebben? (afgezien dat mensen dit hebben en het je mogelijk reacties zal kosten, die ik misschien liever kwijt dan rijk zou zijn).
@Bas, je schrijft: wat is het grote nadeel? Wat is er op tegen?
Er is niets op tegen om van je reageerders te vragen zich, al is het in lichte vorm, te identificeren.
Het grote nadeel als je het verplicht, is dat je m.i. veel minder reacties gaat krijgen. Maar je veronderstelt al dat je dat misschien niet zo erg vindt. Dat is een beetje een dooddoener: daar zou het je immers wél om te doen moeten zijn.
De essentie is volgens mij dat je op zoek bent naar de echte dialoog, dus ook de reacties die je liever niet leest. Dat kost nu eenmaal inspanning: jij moet modereren, het kaf van het koren scheiden, scheldpartijen wegdoen. Als je voorwaarden vooraf stelt begeef je je op glad ijs; dan gaan de grenzen vroeg of laat schuiven. En dan gaat men toch liever zijn verhaal elders vertellen.
In ultimo: het gaat er niet om wat JIJ wilt, Bas.
@Bas: maar wat is dan de relevantie in genoemde voorbeelden? Een eerdere werkgever kan relevant zijn, een klant kan relevant zijn, etc. Ik zeg dus ook dat dat zeker het geval kan zijn. Maar indien relevant dan hoort dat dus bij de inhoud van de reactie.
Tegelijkertijd is dat het antwoord op je tweede vraag. Wanneer ik de werkgever niet relevant vind vermeld ik hem ook niet zo snel. In discussie probeer je zoveel mogelijk relevant te blijven. Daarnaast zijn er voor mensen meer argumenten om dat niet te doen. Je draait het nu ook om door te suggereren dat als iemand er geen probleem mee heeft dat hij/zij dit dus ook gewoon kan vermelden. Ik heb met zoveel informatie over mijzelf niet echt problemen, maar toch vermeld ik dat niet allemaal op internet (en ik vermeld al meer dan de gemiddelde mens).
Maar goed: de discussie draait m.i. erom of een url vermelden van je huidige werkgever bijdraagt aan de inhoud van reacties. Ik vind dus duidelijk niet en zie nu geen argument terug waarom dat wel zo zou zijn.
@Jan Willem: het gaat er volgens mij wel om wat ik zou willen, en wat ik natuurlijk wil ik een goede klantbelevenis. De vraag is dan, zijn meer reacties per defintie beter? En hoeveel goede reacties zal je missen als je enkel één veld extra verplicht stelt? Hoeveel reacties hebben blogs minder gekregen nu ze e-mail adressen verplicht stellen? Want we stellen al veel vooraf verplicht, alleen nogmaals: ik heb het niet over registreren. Maar je argument over mogelijk minder reacties staat genoteerd. Het is overigens denk ik iets dat je proefondervinderlijk moet ondervinden.
@Michel: het gaat niet per definitie om de URl van je werkgever, maar om een URL. Dat kan ook je linkedinprofiel zijn, je blog, je hyves account of wat je nog meer kwijt wilt. Je zegt zelf al: jij vermeld het als het relevant is voor je bijdrage. Ik ben dus van mening (maar goed, daar is dit een open discussie voor) dat het altijd waardevol is omdat het iemands perspectief bepaald. Nogmaals: niet dat de inhoud daarmee van ondergeschikt belang is, maar het geeft wel inzicht in iemands ‘point of view’. En zoals ik al zeg: ik geloof dat veel reacties er kwalitatief op vooruit zullen gaan.
@Bas: met het gevaar op een discussie over de NL privacyperikelen uit te draaien, wil ik even zeggen dat je vraag ‘Waarom niet? Je hebt toch niets te verbergen?’ al boekdelen spreekt. Je legt daar namelijk de aanname dat iemand die anoniem reageert iets te verbergen heeft. En erger; dat hetgeen wat je als bezoeker niet kenbaar wil maken iets negatiefs is. Het jammere van dat soort vragen is dat ze je al in een bepaald denkpatroon duwen voor je objectief naar de situatie kunt kijken.
Laat ik het heel simpel formuleren. Deze hele discussie kun je terugbrengen naar een twistpunt van controle. Bij wie leg je de controle. Bij je bezoekers of bij jou als auteur? Uiteindelijk blijft het de keuze van de auteur, maar als bezoeker zijnde laat je mij in plaats van drie keuzes (anoniem, identificatie, niet) maar twee keuzes open (identificatie, niet).
Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik heb er een bloedhekel aan als iemand mijn keuzevrijheid limiteert. Dat ongenoegen kun je dan maar op één manier uiten; niet reageren. Als je daar als auteur mee kunt leven, prima. Maar in mijn waardering zak je dan ogenblikkelijk. De ironie is dat ik mijzelf eerder zal identificeren als het uit vrije wil is…
@Joery, laten we inderdaad geen discussie beginnen over privacy, want ik verwacht dat we ook daar lijnrecht tegenover elkaar staan. Overigens vind ik het niet fair om de term objectief te gebruiken, want daar waar ik het inderdaad als negatief zie (en daarin niet objectief ben), ben jij niet objectief omdat je geen antwoord hebt (behalve het ‘gevoel’), maar mijn reactie als negatief ziet. Dat is een eeuwige discussie.
En nogmaals, daar gaat iedereen hier steeds opnieuw heel duidelijk aan voorbij. Als je er voor kiest om anoniem te willen blijven (door b.v. een andere URL in te vullen, een fake URL) blijf nog nog steeds anoniem. Het enige wat je er dus mee doet is het een echt bewuste keuze maken, waarmee de bezoeker dus ook bewust zegt: ik negeer de wens van de blogger.
Mag ik je een andere vraag stellen? Waarom zal je je eerder identificeren uit vrije wil? Begrijp ik je goed dat je zegt: ik heb er geen moeite mee, maar als het echt gevraagd wordt, als het echt moet, dan doe ik het niet?
Bijna goed, Bas. Ik zeg dat ik het niet doe als mij de keuze niet wordt gelaten óf ik het wil doen. Ik zei het al eerder; geef mij de keuze dan zal ik mij -mits ’t enige relevantie heeft- identificeren. Geef je mij geen keuze dan zal ik ook mijn reacties nalaten. Dit soort keuzevrijheid is een belangrijke voorwaarde voor mij om mij ‘welkom’ op een site te voelen.
Het argument wat je aanhaalt dat je een valse url kunt invoeren vind ik juist wat er verkeerd aan zo’n maatregel is. Je zet je bezoeker namelijk enorm voor het blok. De keuzes die je hem geeft zijn liegen of niet reageren als hij anoniem wil blijven. Vind je dat niet krom?
Het maakt niet zoveel uit wát de reden is dat iemand anoniem wilt blijven maar dát hij anoniem wil blijven. Door het verplicht stellen van url-registratie wordt de bezoeker inderdaad gedwongen jouw wensen te negeren, aan de andere kant ben je op dat moment hard bezig om zijn wens (anonimiteit, in mijn geval de keuzevrijheid) te negeren. Lijkt mij een neerwaarts spiraal.
De term objectief is inderdaad niet slim gekozen, en achteraf dekt hij de lading ook niet. Wat ik wil aangeven is dat je snel in de valkuil trapt om vragen te stellen die jezelf en je discussiepartner in een bepaalde richting duwen, terwijl dit niet noodzakelijk een richting is waarin je vrij kunt discussiëren.
Objectief is misschien niet het juiste woord, maar er zit al een mening in je vraag verwoven die de beantwoorder in een verdedigende positie duwt. Het is een beetje het rechtbank (onschuldig tot tegendeel bewezen is) versus de media (schuldig tot het tegendeel bewezen is) verhaal.
@Joery: Je antwoord nog niet op mijn vraag: waarom is dat je gevoel? Waarom vind je die dwingende keuze zo’n probleem? En nog een vraag: waarom is het geen probleem om wel je mail adres in te vullen, maar niet je URL?
Om antwoord te geven op jouw vraag: nee, ik vind het niet krom. Ik vind het krom dat mensen vinden dat ze hun mening moeten kunnen geven en dat anoniem moeten doen. In een aantal gevallen geloof ik dat anonimiteit waarde heeft (zo hoorde ik ooit een uitspraak dat Hitler nooit aan de macht was gekomen als het internet er was geweest, omdat de tegenstanders dan anoniem hadden kunnen zien dat er meer van hen waren). Maar ik mis in veel gevallen de reden waarom je wel wilt reageren, maar dat anoniem zou willen doen. Die logica ontgaat me. Ik snap dat je er zo over denkt (en niet enkel jij), ik snap alleen niet waarom. Kan je me dat uitleggen?
@Bas: Ik denk niet dat we er uit gaan komen maar vooruit, laat ik in ieder geval proberen je vraagtekens weg te nemen.
Ik heb het antwoordt eerder al gegeven. Het gaat er voor mij om wie er beslist. Als je mij verplicht mijzelf te identificeren probeer je controle te krijgen op mijn reactie, hoe miniem de uitwerking ook is. Dat wil ik niet, want het is mijn reactie en daarom ook mijn beslissing of ik anoniem of niet wil reageren. Overigens reageer ik zelf altijd mét naam, maar vind ik het prettig te weten dat ik nergens toe gedwongen wordt. Zo blijft de reactie vrijblijvend, zoals het hoort.
Wat email betreft; ik heb daar niet zoveel problemen mee. Enerzijds omdat het niet publiekelijk zichtbaar is* en anderzijds omdat ik bij een emailadres nog steeds de mogelijkheid heb een anoniem mailadres aan te maken bij een willekeurige dienstverlener (gmail, hotmail, mailinator, etc). Met een emailadres dwing je de bezoeker dus niet direct om te liegen als hij zijn naam niet kenbaar wil maken.
*Voor je het vraagt, het antwoord is ja dat ik onderscheid maak tussen publiek zichtbare en niet zichtbare informatie. Dan kom je op het onderdeel vertrouwensband tussen reageerder en blogger, maar laten we daar niet aan beginnen. Is een andere discussie.
@Joery: dat we er niet uitkomen was ik al achter, maar ik probeer je te begrijpen en dat doe ik nog niet helemaal. Want wat is het verschil tussen een willekeurig e-mail adres invullen (van b.v. hotmail dat je nooit checkt) en een willekeurige site? Je liegt in beide gevallen toch?
En mijn tweede vraag: waarom hoort het volgens jouw dat een reactie vrijblijvend is? Want die logica kan ik ook niet volgen. Volgens mij is een reactie per definitie niet vrijblijvend, zeker op zakelijke blogs (business of corporate). Je geeft een reactie om een reden, het is zoals je aangeeft JOUW reactie, maar waarom is het dan jouw besluit dat anoniem te doen? Dat snap ik dus niet. (en ik wil je graag begrijpen, alleen mis ik de redenatie, de logica).
Een eenvoudig voorbeeld: je hebt een bankrekening? Daar moet je je ook identificeren. Bij bijna alles moeten we ons voortaan identificeren, en terecht in mijn optiek, behalve online. Waarom is dat? Waar zit voor jouw het verschil?
Bas, er zijn nu eenmaal (veel) mensen die niet in het openbaar willen treden met vermelding van naam of werkgever. Waarom? Omdat ze dat niet gewend zijn, liever niet doen, geen goed gevoel bij hebben, niet traceerbaar willen zijn tot in de eeuwigheid, etc. etc. Genoeg persoonlijke redenen zonder jouw vermoeden dat iemand wel iets te verbergen zal hebben.
Maar goed, natuurlijk kan je het als weblog verplicht stellen. Dan vraag je jezelf wel straks bij reacties af of de url wel echt hoort bij de betreffende persoon, of diegene wel zijn echte naam heeft gebruikt, etc. En in essentie gaat jou volgens mij om het op waarde schatten van reacties. Met een verplichte url zal je daar net zo vaak tegen aanlopen.
@Michel: je hebt gelijk dat er veel redenen zijn, maar (in mijn optiek, en ik weet, die telt niet want het gaat nooit om één persoon) geen enkele goede reden. En je hebt gelijk dat het nog steeds lastig is om het op waarde te schatten. Echter, en dat is waar ik dus verwacht dat de winst zit, laat je mensen een duidelijkere keus maken. Je laat mensen ook nadenken over ‘waarom’ ze reageren, want je ziet veel reacties om de reacties, reacties zonder toegevoegde waarde in de discussie, gewoon omdat men een punt wil maken. Omdat men de concurrent wil afvallen, etc. Het feit dat men even langer moet nadenken denk ik (geen idee of het zo is) zal de kwaliteit verhogen. En zoals ik al aangaf: ik betwijfel of het aantal reacties zal verminderen zoals hier wordt gesteld, dat was ook niet het geval volgens mij toen e-mail adressen verplicht in te vullen werden.
Ik vraag mij meer en meer waar nu de hele discussie en het artikel om gaan:
1. je wilt een soort van identificatie zodat mensen niet zomaar / weloverwogen reacties plaatsen.
2. je wilt van mensen weten wat hun achtergrond is.
1. is vrij normaal: verplicht mensen hun mailadres te plaatsen, daar kan je zelfs nog verificatie op loslaten.
2. is in mijn ogen onzinnig om af te dwingen, het kan zoals al gezegd handig zijn om te weten, maar dit is als onderdeel van de inhoud van een reactie alleen maar beter. Je kan daarin natuurlijk zo ver gaan als je wilt als weblogeigenaar.
Als ik kijk naar MarketingFacts e.d. zie ik een enkeling een nick gebruiken en het merendeel een url plaatsen (zonder dat dit verplicht is). Diegenen die dat nu niet plaatsen zullen of niet reageren of een willekeurige url invullen (waar niet altijd uit blijkt dat dit willekeurig is) wanneer dit verplicht is. Maar is er nu een groot probleem binnen de corporate/businessblog wereld met betrekking tot de reacties zonder url? Ik zou eerst zien hoe het verloopt met de reacties en als het daarin misgaat over dit soort maatregelen nadenken.
(ps. Ik kreeg de vraag waarom op digitaal-werven geen reacties mogelijk zijn op het blog?)
@michel, Joery,
Het blijft een discussie in de rondte. Als ik jullie reacties samenvat is het eigenlijk:
De hoofdreden om het niet te willen is dat je minder reacties krijgt. Als je daar fundamenteler naar kijkt is dat vooral omdat het
1) geen incentive heeft voor de bezoeker (ik denk dat die er wel is omdat je serieuzer genomen wordt, maar swa, dat is een mening)
2) we zijn het niet gewend, we willen keuze.
Ik proef eigenlijk dat de hoofdreden waarom we het negatief zouden vinden is dat het niet per sé meerwaarde heeft. Ik heb eigenlijk nog geen enkel voorbeeld gehoord (en die zoek ik) dat het minder waarde heeft om het te weten. Dus eigenlijk zegt men hier: het kan meerwaarde hebben, maar dat hoeft niet. Dus zeg ik dan: doen dus.
En we zijn het niet gewend, maar we waren een paar jaar geleden ook niet gewend om onze vrienden netwerken bekend te maken aan de wereld, sterker, en zijn nog steeds veel mensen die je voor gek verklaren dat je dat doet. Als ik heel eerlijk ben denk ik dat als men het gewoon gaat doen, het in het begin iets van weerstand oproept, en die redelijk snel wegebt, want een echt negatieve kant zit er niet aan (behalve dat die mindere reacties, maar dat is denk ik meer gewenning dan iets anders, zie ook die e-mail adressen).
@Michel: je kan wel reageren hoor, alleen moet je weten hoe 🙂 Het is namelijk een RSS feed van het blog dat in de site is ingeframed.
Ik zeg niet zozeer dat het het geen meerwaarde heeft. Ik zeg dat het minderwaarde heeft omdat je een blijkbaar niet voldoende inhoudelijk onderbouwde reactie gaat beoordelen op basis van een link. Daarbij maak jij een aanname over de de inhoudelijke reactie op basis van de link die iemand ingeeft.
Om mijn vorige reactie misschien wat duidelijker te plaatsen: wat is nu in essentie het probleem waar je voortijdig een oplossing voor probeert te zoeken? (kloppen mijn 1. en 2.?) Waarom niet gewoon registreren zoals veelal gebruikelijk is?
De discussie in de rondte zal blijven want er zijn nu eenmaal verschillende meningen over. Als blogger kan je dat heerlijk zelf bepalen; al vraag je mensen om een kopie van hun legitimatiebewijs of geld om te reageren. Het is een keuze die je zelf maakt en in dit geval met Marc uit moet zien te komen. Dan zeg ik dus: start gewoon geheel open en als je tegen problemen met reacties aanloopt dan kan je het beleid aanscherpen. Ik vraag mij dus af wat de essentie van het probleem is. Je stelt hier dat het voor alle blogs zou moeten gelden, maar de vraag die ik stel staat nog steeds overeind: is er algemeen probleem met reacties op business/corporate weblogs?
@Michel: dit gaat niet zozeer om het nieuwe blog met Marc, maar was meer bedoeld als een fundamentele discussie, waar ik het jammer van vind dat er niet meer mensen in meedoen.
Je 1 en 2 kloppen en ik ben het met je eens dat in een ideale wereld het in de reactie al wordt aangegeven. Helaas is het geen ideale wereld. Registreren is voor mij een stap verder, omdat je daarmee bewijsbaar het aantal reacties verlaagd. Dat is een stap verder, moeilijker. Wel iets waar je naar moet streven (ik denk dat Marketingfacts dat erg goed doet door meerwaarde te bieden).
Je vraag: is er een probleem, beantwoord ik met: niet met de meerderheid. Echter is de vraag: is het een probleem het in te voeren als er wel een potentiële upside is en eigenlijk dus geen inhoudelijk potentiële downside. Nogmaals: ik zeg niet dat de waarde van een reactie wordt bepaald door iemands achtergrond, ik geloof echter dat meer informatie leidt tot een beter beeld. Hoe dan ook.
Overigens is het een duidelijk verschil van insteek. Jij zegt: doen als er geen negatieve argumenten zijn. Ik zeg juist: waarom doen als het geen meerwaarde heeft? Jij ziet duidelijk de meerwaarde, want daar schrijf je een heel betoog over. Ik zie daar nog steeds geen steekhoudende argumenten in waarom je de keuze niet zou laten bestaan.
Maar goed, zoals ik al zeg: elke blogger heeft daar de keuze in en een eigen mening. Gewoon doen dus, je hebt zoals het artikel ingestoken is genoeg reactie tegen om weloverwogen de keuze te maken voor het blog. Verder zal het een hoop mensen niet heel veel uitmaken wat op een individueel blog besloten wordt of pleit je voor de blogosfeer?
@Michel: zoals ik al zei: het gaat niet over ‘een blog’. Ja, het gaat in mijn optiek voor ‘de blogosphere’, maar dat is iets dat een langere adem zal hebben. Het verplicht stellen van meerdere dingen heeft altijd een langere adem gehad (ik denk aan opt-in mail en dubbele opt-in mail), tot we de voordelen zagen. Ik zie duidelijk wel meerwaarde en eerlijk geen steekhoudende argumenten het niet te doen. Dus wat dat aangaat zullen we het nooit eens worden.
Tja, hij gaat wat verder dan ik gezond vind, hoewel een goede indentificatie mogelijkheid (identity 2.0) niet verkeerd zou zijn.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!