Web 2.0 tegen armoede

23 oktober 2008, 06:30

{title}In de non-profit sector komen steeds meer organisaties die gebruik maken van Web 2.0-achtige organisatievormen. Tegenover traditionele non-profit organisaties staan mensen steeds kritischer. Dit geldt zeker voor de organisaties die zich met ontwikkelingssamenwerking bezig houden; het lijkt erop dat het vertrouwen na enkele schandalen binnen deze sector op een dieptepunt is beland. Het lijkt daarom ideaal om in plaats van een traditionele vorm, een community te hebben waarin donateurs en ontwikkelingsmedewerkers elkaar op een transparante wijze kunnen benaderen, monitoren en beoordelen. Hierdoor zijn de lijnen tussen donateur en uitvoerder heel kort en heeft niemand meer te maken met een bureaucratische organisatie die daar tussen in zit.

Binnen deze community kunnen mensen die een bijdrage willen leveren aan armoedebestrijding meer zekerheid krijgen dat hun geld op de juiste plaats terecht komt. Daarnaast moet het mogelijk zijn om te kunnen zien of er uiteindelijk iets goeds is gedaan met het geld. Een steeds grotere groep mensen heeft een sterkere mening over de verschillende projecten die uitgevoerd worden in ontwikkelingslanden.

Interessant hierin is dat er steeds meer projecten komen die op een dergelijke wijze ontwikkelingshulp aanbieden. Voorlopers hierin zijn Kiva.org, waar je zelf kan kiezen aan wie je een micro-lening verschaft en Globalgiving.org, waar je ook zelf gericht een project kunt kiezen waar je aan wilt doneren (beide sites zijn Engelstalig).

Met name Kiva.org is enorm succesvol gebleken; via deze site kau je een-op-een geld uitlenen aan ondernemers in een ontwikkelingsland. Na een periode van tussen de 6 en de 12 maanden wordt je lening terugbetaald, zodat je je geld opnieuw kunt uitlenen. In de tussentijd blijf je op de hoogte gehouden van de vorderingen en de terugbetalingen met betrekking tot je lening. In Nederland is er de website Geefgratis.nl, waar je door het merendeel van de goede doelen kan scrollen die in Nederland gevestigd zijn. Geefgratis.nl biedt de klant keuzevrijheid, vergelijkbaar met de formule die Global Giving hanteert. Naast het feit dat je op deze site helemaal vrij bent in de keuze van je goede doel, neemt Geefgratis.nl de kosten voor het online doneren voor eigen rekening. Er is op deze sites echter nog geen mogelijkheid om onderling je mening over de deelnemende projecten te delen.

De 1%CLUB

Een ander Nederlands project is de 1%CLUB. Van dit project zijn wij met ons bedrijf partner, dat partnerschap houdt in dat wij pro bono voor hen een webusability onderzoek hebben uitgevoerd en meedenken in de nieuwe ontwikkelingen binnen de denktank van de organisatie. Ik wil hier graag wat uitgebreider bij stil staan.

De 1%CLUB is een ambitieuze organisatie die door middel van een online community welvaart wil creëren in ontwikkelingslanden. Dit initiatief biedt een online omgeving waar donateurs en ondernemers (iemand met een initiatief tegen armoede) bij elkaar komen. Hierbij presenteert de ondernemer zijn plannen en mag ieder lid van de community besluiten of hij/zij hier aan wil bijdragen.

{title}

Deze community is enkele maanden online en er zijn nu ruim 700 leden. De 1%CLUB gaat ervan uit dat het niet kostenefficiënt is om vele kleinschalige projecten (alle projecten zitten onder de € 5.000,-) apart te screenen en controleren en heeft hiervoor een systeem ontwikkeld dat drijft op het collective wisdom van de deelnemers. Deelnemers dragen hun kennis en inzicht in de kwaliteit van de projecten uit door middel van beoordelingen, opmerkingen en scores.

De 1%CLUB heeft op dit moment de volgende manieren om de mening van de deelnemers zichtbaar te maken:

  1. Om te beginnen is het ‘geef gedrag’ van de andere donateurs op de site te zien. De projecten kunnen namelijk gerangschikt worden op populariteit. De populariteit van de projecten wordt bepaald aan de hand van het bedrag dat aan het project is gedoneerd en het aantal mensen dat het project steunt. Donatiegedrag is al een krachtige uiting van de mening van de klant; het daadwerkelijk toekennen van geld is de ultieme blijk van vertrouwen in de kwaliteit van de projecten. Vandaar dat veel van de donateurs er ook simpelweg voor kiezen om hun donatie onder de drie populairste projecten te verdelen
  2. Daarnaast is er de mogelijkheid om over elk project een testimonial te schrijven zodat andere deelnemers kunnen zien wat de mening van de andere deelnemers is over de projecten. Ook vragen en antwoorden van de projecteigenaren worden zo inzichtelijk gemaakt
  3. Elke deelnemer kan elk project eenmalig beoordeelden door het toekennen van één tot vijf sterren. De gemiddelde beoordeling is voor alle bezoekers zichtbaar

De oprichters van de 1%CLUB hebben aangegeven dat het huidige systeem, dat sinds 1april j.l. online is, nog voor veel verbeteringen vatbaar is. Het uiteindelijke doel is om naar een volwaardige scorekaart per project te gaan die de projecten in ontwikkelingslanden beter monitort en evalueert dan de traditionele evaluatieonderzoeken. Dit systeem waarin de selectie van de projecten, de controle en het aandragen van de projecten uiteindelijk volledig door de gebruikers zal gebeuren, zal Ontwikkelingssamenwerking 2.0 (pdf) gaan heten.

Kortom: volgens mij een interessant project dat nu al veel mensen aanspreekt. De grootste uitdagingen van dit project vind ik de vraag hoe je ten eerste zo veel mogelijk leden krijgt en ten tweede hoe je deze leden activeert om regelmatig terug te komen naar de site om projecten te beoordelen en steunen. Ik ben benieuwd hoe de 1%CLUB en andere goede doelen zich verder gaan ontwikkelen in het web 2.0 tijdperk. Wat denken jullie: zullen web 2.0 initiatieven de traditionele goede doelen vervangen?

Henk Kroezen heeft samen met zijn broer Klaas het bedrijf WUA! Web Performance opgericht. WUA! staat voluit voor Web Usability Advice. WUA! geeft bedrijven inzicht in hun prestaties op het internet. Wat WUA! doet is het volgende: voor ieder onderzoek worden groepen mensen uitgenodigd om zich online te oriënteren op een product met behulp van een case. Het onderzoek vindt plaats in een gecontroleerde testomgeving binnen de locatie op de Herengracht. WUA! volgt precies wat de deelnemers doen en stelt continu vragen tijdens het oriëntatieproces. Daarmee worden zaken inzichtelijk zoals: welke aanbieders worden in welke volgorde gevonden? Waar klikt men door en waar haakt men af? En waarom? Wie wordt gezien als de meest betrouwbare aanbieder? Wie wordt gezien als de aanbieder met de beste prijs/kwaliteit verhouding? Wie wordt gezien als het meest sympathiek? Of als de grootste aanbieder? Welke site is het meest aansprekend? Voor welke aanbieders heeft men een voorkeur om bij te kopen? En bij wie wordt uiteindelijk het meest gekocht / afgesloten? Wie is de grootste, de beste, oftewel de heerser op het web?

Categorie
Tags

3 Reacties

    Martijn van Vreeden

    Een mooi artikel met leuke voorbeelden.

    Ik verwacht dat veel goede doelen via traditionele wegen aan fondsen proberen te komen. Toch kunnen bovenstaande creatieve initiatieven een uitkomst bieden voor organisaties met veel kleine projecten. Ik verwacht niet dat deze activiteiten de traditionele activiteiten zullen vervangen, maar creatieve fondsenwervers en communicatie medewerkers kunnen wellicht op deze wijze een specifieke doelgroep beter benaderen.


    23 oktober 2008 om 09:13
    wouter

    Goed dat er gekeken naar nieuwe vormen van ontwikkelingshulp, zonder onmiddellijk de conclusie dat de hulp maar moet stoppen. Met de nieuwe vormen van hulp wordt volgens mij een nieuwe groep donatuers aangeproken. Hulp in de vorm van noodhulp of bij onderwijs of gezondheidszorg lijken me nuttige vormen van hulp. Uiteindelijk gaat het erom de mensen in ontwikkelingslanden de kans te geven zichzelf uit hun armoede te werken. Die tariefmuren en andere oneerlijke handelsregels helpen daar niet bij. Door de EU met landbouwsubsidies ondersteunde tomaten die in Afrika gedumpt worden en de lokale boeren kapot maken bijvoorbeeld. Het helpt om meer producten met een fair trade keurmerk te kopen in wereldwinkel of supermarkt, bv wijn, thee, rijst, pindakaas, chocola, vruchtensappen en bananen. Daarvoor kijgt de boer een eerlijke prijs. Een ander probleem voor mensen in ontwikkelingslanden is dat ze tegenslagen vaak financieel niet te boven kunnen komen. Daarvoor is het nodig dat er een financieel systeem komt voor microkredieten maar ook voor sparen. Om dat proces verder op gang te hebben is het denk ik nuttig een deel van ons spaargeld te investeren in microkredieten via organisaties als Oikocredit, Triodos bank of ASN bank. Zo kunnen mensen in ontwikkelingslanden zelf hun verantwoordelijkheid nemen en hier hebben dictators etc weinig aan. Het geld wordt meestal weer terugbetaald en kan meerdere keren gebruikt worden. Dit helpt de economie verder op gang.


    23 oktober 2008 om 12:18
    Anna Chojnacka

    Beste Jordan en anderen; er is inderdaad veel gaande binnen de ontwikkelingssamenwerking! Jullie zijn ook erg goed bezig.

    Naast het aanbieden van een aantrekkelijke manier van online doneren willen we eigenlijk nog een flinke stap verder gaan. Het idee is om een solide peer to peer kwaliteitscheck in het systeem te bouwen zodat iedereeen met een goed plan, vooral de mensen uit ontwikkelingslanden zelf, hun eigen idee online kunnen zetten en met behulp van de 1 L;UB leden optimaal kunnen uitvoeren.

    Volgende week woensdag geven we een workshop over onder andere dit concept die volgens ons onder Ontwikkelingssamenwerking 2.0 valt. Meer info op: http://www.1procentclub.nl/academy


    24 oktober 2008 om 06:05

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!