Crowdsourcing: input opzuigen vanuit de menigte
We denken het allemaal zo goed te weten. In kamertjes bedenken we wat consumenten willen. En we bedenken producten en diensten waarmee we tegemoet kunnen komen aan de behoefte van consumenten en bedrijven. Ook de overheid doet aan dit boeiende schouwspel mee. Het beleid wordt bepaald door ambtenaren en een hamerslag vanuit de bestuurskamer zorgt voor voldongen feiten.
In proefkamertjes laten we tientallen consumenten meeproeven en op basis daarvan vullen we de schappen van de supermarkten. Ook opleidingsinstanties vallen in herhaling. Ze ontwikkelen en bedenken kennisprogramma’s vanuit hun eigen – per definitie – beperkte ‘Umfeld’. En ook de theaterwereld gaat massaal de fout in. Er worden voorstellingen geprogrammeerd door een creatieve directie. Niets dan goeds over de kwaliteit en kennis die ze meebrengen. Maar wie kunnen we nu het beste het theaterprogramma voor het komend jaar laten (mede)programmeren?
Traditie
Natuurlijk doen we wel onderzoek. We kiezen voor een ‘statische representatie’ en leggen enkele ‘verkorenen’ iets voor. En daar mogen de respondenten dan vervolgens iets over zeggen. Kwalitatief of kwantitatief. En op deze manier denken we de waarheid boven te tafel te krijgen en het bewijs te verkrijgen dat het bedachte product het enige juiste product is. Hierbij kunnen we ons de vraag stellen of consumenten zich een objectieve mening kunnen vormen over de input die ze ontvangen. En is de ervaring dat consumenten vaak iets anders zeggen, dan ze in werkelijkheid bedoelen. Een kunstmatige situatie die bedrijven in veel gevallen niet de informatie oplevert die van belang is voor een succesvolle productpropositie. Misschien zijn we slimmer bezig als we meer tijd besteden aan de input. Waarbij we minder verguld zijn met onze eigen kennis en op zoek gaan naar onuitputtelijke bronnen.
Voor wie doen we het eigenlijk?
Als jij zelf een idee hebt en je deelt dit idee met je vrienden en buren, dan is de kans groot dat jouw idee hierdoor wordt verrijkt met de inzichten die zij hebben. Met het gevolg dat het uiteindelijke idee beter, rijker en vollediger is en jouw kans op succes wordt vergroot. Maar wat nu als je dit zelfde idee vervolgens voorlegt aan de hele stad, jouw vereniging of het bedrijf waar je werkt. Zou het idee dan nog beter worden? En wat nu als je een vraag hebt en hier geen antwoord op hebt. Zou je deze vraag dan kunnen neerleggen bij een grote groep mensen? En deze mensen – op basis van een slim proces – laten discussiëren over de oplossingen die ze aandragen om zo uiteindelijk te komen tot de juiste oplossingen, inzichten en mogelijkheden?
The ‘crowd is in charge
Als je in staat bent om afscheid te nemen van het gegeven dat jij de kennis hebt, dan open je de weg naar interessante nieuwe bronnen, die feitelijk onuitputtelijk zijn. Zo denken klanten mee over de producten die ze later bij ons gaan kopen, denkt de burger mee over oplossingen waar de overheid niet mee zal komen en gebruiken we daarmee de collectieve intelligentie van groepen die we combineren met de output die ontstaat als mensen met elkaar hierover ‘interacteren’.
Afgelopen jaar was ik dagvoorzitter op een congres van het NIMA. Tijdens dit congres deed ik een duopresentatie met Charles Leadbeater. Hij was adviseur van Tony Blair en is – onder andere vanwege zijn boeken over crowdsourcing en co-creation- een internationaal instituut over dit onderwerp. De uitkomst was zo klaar als een klontje: de ‘crowd’ heeft de toekomst. En die conclusie is logisch, vind ik. Als twee meer weten dan een. Dan weten tienduizend meer dan duizend en gebruiken we daarmee het collectieve vermogen om te komen tot het aanbod dat het meest aansluit bij de behoefte van de klant. Er zijn verschillende technieken om crowdsourcing te organiseren. Door middel van een online (web 2.0) omgeving en combinaties met ‘live’. En gebruiken we ‘pull’ en ‘push’ technieken om te ‘sturen’ en te ‘aggregreren’.
Vele voorbeelden
Er zijn vele voorbeelden bekend van crowdsourcing. Voorbeelden die we zelf kennen en voorbeelden die we wellicht herkennen. Al sinds 2002 worden medicijnen ‘gecrowdsourced’ door ‘seekers’ en ‘solvers’ door InnoCentive. En werken sinds het jaar 2000 ruim 1000 mensen mee aan het verzamelen van informatie over wereldwijde gebouwen en leggen deze vast in de Emporis database. Ook Amazon.com is zeer actief op het gebied van ‘crowdsourcing’ en levert ze met ‘Mechnical Turk’ een platvorm waar duizenden mensen elkaar helpen met taken die ze moeten uitvoeren. En loofde ‘Netflix’ – een dvd/video keten – 1 miljoen dollar uit aan degene die hun rating systeem met minimaal 10% kon verbeteren. Kleine voorbeelden zijn er ook. RYZ en Nike laten consumenten hun sportschoenen zelf ontwerpen en zeer recent hoorde ik dat PUMA enkele pilot stores heeft geopend, waar mensen hun sportschoenen in de winkel zelf samen kunnen stellen. Threadless verkoopt online t-shirts die door bezoekers zelf zijn ontworpen en een hoge rating ontvingen van bezoekers van de site. Wikipedia is het meest duidelijke voorbeeld van ‘crowdsourcing’: veel deelnemers bepalen samen de inhoud.
Marketing 2.0
Crowdsourcing krijgt binnen marketing 2.0 wat mij betreft een duidelijke plaats binnen productontwikkeling. Maar natuurlijk is er meer. Naast een goed product heeft marketing 2.0 behoefte aan juiste doelstellingen, branding 2.0, crossmedia 2.0 en webpresence 2.0. Daarover binnenkort veel meer
- Eigenaar, directeur MarketingMonday.nl - Freelance OHRA namens directie ontwikkeling nieuwe commerciele strategie - Eigenaar, directeur MarketingXperts - Marketingdirecteur DSB Groep - Eigenaar, directeur Eyedentity Communications - Eigenaar, directeur Cramer & van Hooijdonk - Eigenaar, directeur The Creative Box
Where is the news? Ik bedoel open deuren worden dagelijks ingetrapt, maar hier ligt de deur er al uit als je het mij vraagt.
Richard, dit is wel heel erg basic; ben benieuwd waar je nu naar toe wilt. Heb je zelf al klanten geholpen op gebied van marketing 2.0? Wat heb je precies gedaan? Wat ging goed en wat ging er fout? Of ben je blijven steken op algemene strategieverhalen?
Even kort over het ‘niveau’ van dit artikel. Allereerst merken wij in de dagelijkse praktijk dat co-creatie en andere vormen van crowd-sourcing nog zeer onbekend zijn. Zij die reageren op dit artikel, hebben hier – zo te lezen – kaas van gegeten en zich vaker verdiept in dit onderwerp. Maar er zijn ongetwijfeld veel meer mensen die de voorbeelden en inhoud wel als interessant ervaren. Voor de ene is het artikel een ‘open deur’. Voor de ander een interessante ‘kier’. Een mening is per definitie. Het is afhankelijk van het niveau van de lezer. Natuurlijk zijn er nieuwe artikelen in voorbereiding met wat meer inhoud, specifieke adviezen en meer voorbeelden. En natuurlijk ben ik blij met het commentaar en de opmerkingen. Ik ga er zeker wat mee doen. En ja .. wij zijn volop bezig met de ontwikkeling van 2.0 strategieen en de implementatie ervan. Voor zowel Nederlandse als buitenlandse partijen. Meer hierover op mijn persoonlijke weblog. Daar kun je ze met naam & toenaam bekijken. Ook de powerseminars zijn in Nederland, Frankrijk, Duitsland en USA zeer succesvol. Net als de marketing 2.0 masterclasses en de leergang. Dus ja ….. we zijn lekker bezig.
@Hans Schepers. Slechts een handjevol bedrijven is actief en succesvol met co-creatie/crowdsourcing. Ik zit dagelijks bij directies, raden van bestuur en managers van (grote) Nederlandse en buitenlandse ondernemingen. Waarbij de standaard productpropositie (waardepropositie) al vaak een probleem vormt. Laat staan het op basis van co-creatie laten onstaan van producten, services en diensten. Nog steeds denkt de meerderheid van de bedrijven het zelf veel beter te weten. En daarbij redeneert men vanuit onbekendheid, angst en veiligheid. Er begint echter wel ‘awareness’ te ontstaan over de mogelijkheden en de kansen. Maar de stap naar ‘doen’ en als ‘proces’ implementeren is nog ver weg. 🙂
idd niet erg veel nieuwe info Richard! Maar ben benieuwd naar je opvolgende posts, die meer de diepte in gaan wellicht 🙂
Ik vind de omschrijvingen in de blogposts van “crowdsourcing” en “co-creatie” allemaal zo ongelofelijk abstract. Wij extraheren nu al een aantal jaren kennis uit onze community op verschillende manieren die we elders commercieel inzetten. Klanten stellen vragen, andere klanten geven antwoorden. Niets meer dan dat en met een eigen systeem waar we sinds een half jaar ook een kleine subsidie voor ontvangen zodat we dit door kunnen ontwikkelen. Inmiddels testen we het systeem ook met andere (grote) partijen en zijn er nu een aantal partijen die een licentie genomen hebben.
Co-creatie om producten te verbeteren en kennis te vergaren voor toekomstig gebruik is het doel.
Er wordt veel te ingewikkeld over gedaan is mijn mening. Om het begrijpelijk te maken zouden er eens een aantal echte demo’s gegeven moeten worden. Want wat werkt er beter dan het concept uitleggen door te laten zien hoe het werkt?
I usually do not drop a comment, but I read a few edcfabbgdafdddde
Good writeup, I am normal visitor of ones blog, maintain up the excellent operate, and It’s going to be a regular visitor for a lengthy time. eefeeaggbgfkkdcg
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!