Economisch weerbericht (26): Reward
Winst voor Wells Fargo, de postkoetsbank van Jesse James en Billy the Kid, een innovatiescoop van Segway en Chrysler, en een Krugman, die zegt dat de Grote Recessie maar half de Grote Depressie is. Valt het dan toch allemaal mee? In dit Paasweekend zou je het bijna gaan denken.
Een jaar oud is deze depressie nu. Tijd om te balansen hebben de economen Barry Eichengreen en Kevin O’Rourke gedacht. Nou, op wereldschaal is er wel degelijk heftig sprake van een depressie en volgens bepaalde statistieken meer dan dat.
Laten we wel zijn: dat Wells Fargo het ineens goed doet, kon met de reserves van deze bank en met wat de FED allemaal heeft gedaan, niet uitblijven. Vanaf nu houdt Real Time Economics elke donderdag een grafisch overzicht bij van FED-maatregelen.
Wat elektrische karretjes betreft: zo’n geintje als de PUMA (Personal Urban Mobility and Accessibility) neemt geen hond natuurlijk serieus. Zeker niet als Nissan de Chinezen gaat helpen, die aangegeven hebben in no time nummer 1 op dit gebied te willen zijn, terwijl uit de top van GM wordt gezegd dat ze daarvoor uitstekend zijn gepositioneerd.
Sinds de Grote Depressie hebben we vanaf 9 maart op de beurzen een van de beste rallies ooit gezien. Maar algemeen en ook door Wells Fargo wordt toch verwacht dat er nog meer verlies op stapel staat. Die negatieve “reward” heeft alles te maken met bankieren oude stijl. Zoals Mark Twain al zei: “a banker is a fellow who lends you his umbrella when the sun is shining, but wants it back the minute it begins to rain”.
Money Morning is altijd lachen, zo ook weer vandaag:
“Dear Concerned American,
The “bailout plans” you hear about sound great.
There’s just one problem…
They won’t work.
Why?
Because this isn’t a “recession.” This is a DEPRESSION. And depressions follow different rules.
The problem is too much DEBT.
How much is too much?
Well, the last time debt hit a peak this big was in 1933 – smack in the middle of the Great Depression.
Back then, total public and private debt was 300% of GDP. But just last year (in the third quarter, to be precise) total debt reached 387% of GDP.
That’s a huge problem…
And it’s one you can’t solve by loading on more debt, like the government is doing.Instead, the key is to get rid of this debt.
Right now, in the U.S. alone $6 trillion in debt must be eliminated.
And until that happens, you can forget about a turnaround.”
@Jaap,
Winst in een luchtzak. Zo wil ik de winsten karakteriseren. Immers, voor zover ik het begrepen heb vloeit de winst voort uit het versoepelen van enkele boekhoudkundige regels. Namelijk, een versoepeling van het toekennen van waarde aan producten waar geen handel voor is. Als gevolg van deze versoepeling hoeft het bankwezen veel minder eigen vermogen te reserveren.
Volgens mij is de winst in ieder geval niet ontstaan door kernactiviteiten. De kernactiviteiten zoals aandelenhandel, beursintroducties, overnameactiviteiten, hypotheekproducten, verzekeringsproducten nemen volgens mij nog alleen maar af. Sterker, de problemen op het gebied van de kredietverleningactiviteiten nemen alleen nog maar toe. Denk aan het groeiend aantal achterstallige hypotheekbetalingen of het niet kunnen innen van creditcardschulden.
De politiek, misschien wel onder druk van het publiek, dwingt het bankwezen om het roer om te gooien. Het begin is er. Jan Hommen (Ex-Philips) wil van ING weer een vertrouwde bank voor het publiek maken. Gelijk heeft hij. Hij weet als geen ander dat onbetrouwbare consumentengoederen onverkoopbaar zijn! Zo is het met bankproducten ook. Geld draait om vertrouwen. Dan moeten degenen die aan de knoppen zitten wel te vertrouwen zijn. Daar wordt nu met alle macht aan gewerkt. Het zal niet zonder slag of stoot gaan, maar de resultaten zullen vroeg of laat zichtbaar worden.
Langzaam maar zeker wordt er hard gewerkt om het vertrouwen bij de consumenten weer te herstellen. Jaap, ik denk dat het echt voorjaar wordt in het bankwezen. Ik ervaar het aan den levende lijve bij de Rabobank. Men ontwikkelt activiteiten waar men in eerste instantie zelf niets aan heeft. Dat mensen op basis van hun vertrouwen, die zij hebben in de medewerkers van de bank, toch producten afnemen is dan een logisch gevolg van een beginnende vertrouwensrelatie.
Het zal nog wel even duren voordat de winstcijfers van het bankwezen op solide bedrijfsprocessen zijn gebaseerd. Geduld is een goede gewoonte. Dat zou een kernattitude van een goede bank kunnen zijn. In dat geval was de kredietcrisis niet zo ernstig geweest.
Goed Pasen,
Arnoud