Economisch weerbericht (34): Socialisme en de PvdE
Het is heel raar om in Wired in 28 punten de historie van het socialisme te lezen en tevens te weten dat het “redelijke verhaal” van de europarlementaire PvdA-lijsttrekker Thijs Berman geen poot aan de grond heeft gekregen. Natuurlijk, het historisch overzicht is van Kevin Kelly, die in de Wired-gelederen bekend staat als Senior Maverick en daarbuiten als mafferik. En Thijs, tja die is weinig aansprekend plus uitgesproken eurofiel, terwijl zijn partij de enorme kans heeft laten lopen om met Bos als CFO van Nederland de naam te veranderen in PvdE, de Partij van de Economie. Hadden ze dat maar gedaan, want nu is het herbezinnen op de marketing. Bos: “We hebben allemaal huiswerk meegekregen over onze boodschap, over onze campagne, en waarom we daarmee de mensen niet overtuigd hebben”. Waar, maar het Waterloo.
Kelly’s historie van het socialisme loopt van 1516-2009, maar is hooguit een raar rijtje met thought en politieke leiders, met feiten en met webmedia, wat wijst op een verborgen boodschap. Maar eens spiegelen dus:
- Op 1: Utopia van Thomas More (toen) en 100 miljoen Amerikanen, die maandelijks YouTube gebruiken (nu).
- Op 2: The Age of Reason (toen) en 700 miljard voor slechte hypotheekleningen (nu).
- Op 3: De eerste Amerikaanse commune (toen) en 100 miljoen Facebook-gebruikers (nu).
Erg onaantrekkelijk, zo’n Utopia, zo’n Reason en zo’n community. Maar wacht, Kelly zet ook het oude socialisme af tegen het nieuwe, dus:
- Op 4: Het Communistisch Manifest (toen) en Twitter (nu).
- Op 5: De International Workingmen’s Association (toen) en Amazon’s Mechanical Turk (nu).
Aparte vergelijkingen Kevin, maar eigenlijk passen ze best in “The New Socialism: Global Collectivist Society Is Coming Online”. Dat is niet meer dan een variatie op het thema van de Lange Staart der Kaeckelende Luyden. Raar ook weer, dat naast het Wired-artikel Scientology.org reclame maakt: “The only major new religion to have emerged in the 20th century. It is growing at an incredible rate”.
Precies hetzelfde zie je bij de Europese Verkiezingen van 4 en 7 juni. De oude redelijkheid heeft afgedaan en de nieuwe redelijkheid heeft een paar goede punten voor de Lange Staart der Kaeckelende Luyden – nou ja, een gedeelte van de 40 procent opkomst; de rest is überhaupt afgehaakt of stemt toe. Natuurlijk moet de bezem door het Europese parlementaire stelsel en bestuur, en natuurlijk wil niemand barbaren aan de grenzen van het Europese Rijk. Maar dat zijn de issues niet, sterker nog: het zijn geen issues, hooguit de mantra’s van een nieuwe seculiere religie.
Het Europese Parlement moet vooral blijven kakelen, bestuurd moet er worden op meta-niveau! Zulk leiderschap had de PvdE kunnen tonen en met de massa kunnen delen via social media, gespiegeld in de oude. Zo denkt in elk geval Kelly over de relatie tussen het oude socialisme der gestaalde kaders en het nieuwe der Kaeckelende Luyden.
Jaap Bloem is in IT since the PC and now a Research Director at Sogeti/VINT. In his days at KPMG Consulting he co-founded the IT Trends Institute. Jaap was a publisher of IT books and editor in chief of IT magazines at Wolters Kluwer. Before coming to VINT, Jaap was the Marketing Executive for the Dutch Chapter of ISOC, the Internet Society. Jaap has co-authored many books and articles, and loves to develop and evangelize ground-breaking thought and insight together with colleagues and partners. Jaap Bloem is in augustus 2018 overleden.
Kiezers oefenen in het maatschappelijk leven verschillende sociale rollen uit. Ze zijn consument of spaarder, werknemer of werkgever, huiseigenaar of huurder, gelovig of ongelovig, rijk of arm en tevreden of ontevreden. Blijkbaar heeft de gevestigde politiek de kiezer in de loop van de jaren zodanig van zich vervreemd dat de kiezer nu overtuigd is het ongelijk van de reguliere politieke partijen. Zij hebben dat laten zien door massaal met de voeten te stemmen op een politicus die zijn hakken in de grond zet. De politiek was gewaarschuwd. Pim Fortuin loste het eerste waarschuwingsschot. Volgens mij heeft men toen de mogelijkheid gehad om enig huiswerk te maken. “We hebben allemaal huiswerk meegekregen over onze boodschap, over onze campagne, en waarom we daarmee de mensen niet overtuigd hebben”. In dit verband is het opmerkelijk om te constateren dat de linkervleugel niet heeft kunnen profiteren van de onvrede.
De kiezer is vermoedelijk tijdens de kredietcrisis overtuigd van zijn eigen angst. Een angst die steeds reëler wordt gezien de oplopende werkloosheidscijfers, een toenemend aantal faillissementen en dalende huizenprijzen. De kiezer ervaart pijn in veel van zijn sociale rollen. Consumenten, huiseigenaren, werknemers, armen en ontevreden gepensioneerden hebben vermoedelijk de gevestigde orde verantwoordelijk gesteld voor de huidige economische situatie.
Ik denk dat Wouter Bos het prima heeft gedaan. Het financiële stelsel moest simpelweg gered worden. Echter, hij loopt het risico om bij een stijgende inflatie, hetgeen een kwestie van tijd zal zijn, niet de leider te zijn van de PVDE, maar uitgeroepen te worden tot de leider van de PVDI. Ofwel, DE PARTIJ VAN DE INFLATIE. In dat geval is al zijn werk voor niets geweest. Het is wrang voor hem omdat niets doen al helemaal geen optie was. Terwijl hij in de frontlinie stond, het CDA in de luwte bleef, is de CDA toch nog steeds de grootste partij gebleven. Het kan raar gaan in de politiek.
Ha Jaap,
Het Financieele Dagblad sluit vandaag met een artikel ‘Kleine ondernemer wil Nederlands geld uit EU terug’ aan op de strekking van jouw betoog inzake het aantal kleine ondernemers ten opzichte van het aantal vakbondsleden en het uiteindelijke stemresultaat. Tenminste als ik alles wat je geschreven hebt, goed heb geïnterpreteerd.
Volgens het FD, zijn er maar een klein aantal ondernemers internationaal georiënteerd. Deze ondernemers stemmen uit eigen belang. En zie….Europa is niet het belang van alle kleine ondernemers, zo luidt mijn vrije vertaling van het artikel in het FD. Als we op deze stelling verder borduren, dan zijn er natuurlijk ook nog heel veel ZZP’ers. Zij hebben al helemaal niets in Europa te zoeken. Wellicht dat Europa voor hen, vooral voor degenen die in de bouw actief zijn, bedreigender is dan de politiek zich bewust is.
Tot de volgende keer,
Arnoud