“Heeft u mijn persbericht ontvangen?”
Al een aantal jaar ben ik werkzaam als PR-consultant. De meest gehoorde klacht van journalisten is dat PR-bureaus bellen met de vraag “Heeft u mijn persbericht ontvangen? Gaat u er iets mee doen?” Les 1 voor alle nieuwe medewerkers is dan ook dat we niet nabellen op persberichten. PR is all about relations, en nabellen helpt niet mee in het onderhouden van je relatie met de journalist. Vind ik. Als ieder PR-bureau alles zou nabellen, komt de journalist niet meer aan zijn werk toe. Als het nieuws, in de ogen van de PR-persoon, écht relevant is voor een journalist, bel dan voorafgaand aan het versturen van het bericht met hem of haar. Bied eventueel de mogelijkheid om het nieuws als eerste te brengen. De rest volgt dan wel, of niet. Dat alles is natuurlijk afhankelijk van de inhoud, timing en geluk. Ja geluk is ook een belangrijke factor, soms zit iemand verlegen om content om dat laatste gaatje te vullen. En dan kun je van geluk spreken.
De laatste maanden heb ik steeds meer contact met bloggers. En wat schetst mijn verbazing. Ook zij klagen over PR-bureaus die meer en meer bellen met de vraag “Heeft u mijn persbericht ontvangen? Waarom doet u er niets mee?”. Voor de relaties met bloggers is het denk ik zo mogelijk nog een slechter idee. Zij willen helemaal niet benaderd worden over iets dat al naar de halve wereld is gestuurd. Ook hebben zij, in tegenstelling tot de meeste journalisten, geen dwingende noodzaak om objectief of volledig te zijn. Zij kunnen naar believen berichten wel of niet geschikt vinden, puur op basis van persoonlijke voor- of afkeuren. Zij bepalen al helemaal zelf wat voor hen relevant nieuws is en welk materiaal bruikbaar is en wat niet.
In verschillende discussiegroepen op LinkedIn heb ik dit onderwerp inmiddels zien terugkomen; “Hoe krijg ik mijn persbericht zo goed mogelijk onder de aandacht van pers en bloggers?”. En in die discussie zie ik professionals reageren dat nabellen een goede methode is. Gelukkig wordt dat meteen aangevuld met commentaar dat je dat juist niet moet doen. Dit is een recent voorbeeld waarin de tip gegeven wordt om na te bellen. Vooral de reactie van Hans Smit daarop is treffend.
Met alle nieuwe-media-instrumenten worden PR-mensen ook creatief. Zo las ik op PRblogger.com dat Twitter inmiddels ook ingezet wordt als ‘nabel’-middel.
“@journalist: Ik heb je net een persbericht gestuurd.”
Als je de blog leest, is de conclusie helder. Niet doen!
Als journalisten en bloggers het niet op prijs stellen dat er nagebeld/nagetwitterd wordt, waarom wordt het dan door PR-mensen nog steeds gedaan? Ik denk dat het met de factor timing en geluk te maken heeft. Met de overvloed aan informatie kan het heel goed voorkomen dat je persbericht verzuipt. Het kan zijn dat je dan net op dat ene goede moment belt en je dus scoort. Maar goed, moet je je PR-acties dan laten afhangen van geluk? Nee, daar bouw je geen huizen mee.
Public Relations gaat om relaties. Het maakt niet uit of we dan praten over PR 1.0 of PR 2.0. Schrijf een nieuwsbericht zo informatief en neutraal mogelijk (dus zonder marketingtaal), respecteer het kennisniveau van de ontvanger, hou het kort en bondig en bied relevante achtergrondinformatie in de vorm van links, foto’s en video’s. Stuur het bericht alleen naar journalisten waarvan je weet dat de inhoud past bij hun lezersgroep. Dus, ken de journalisten/bloggers die echt relevant zijn voor jouw klanten. Weet waarin ze geïnteresseerd zijn. En als je echt nieuws hebt, dan kun je op basis van de relatie die je hebt ook vooraf overleggen met de journalist/blogger of het nieuws past. Wees voorbereid op de vragen die hij/zij kan stellen en handel snel met het opvolgen van eventueel gevraagde extra informatie. Of bedenk samen met de journalist/blogger een actie die je op kunt zetten. Op die manier vergroot je de kans dat je nieuws wél opgepakt wordt. Nieuws dat opgepakt wordt door invloedrijke bloggers en journalisten zal zich vanzelf wel verspreiden. En al die andere persberichten die voor je klant belangrijk zijn, maar voor de rest van de wereld misschien niet, zullen overgeleverd zijn aan timing en geluk. So be it.
Overigens is er naast de groep ‘echt relevante bloggers’ ook nog een grote groep media die ‘misschien’, ‘incidenteel’, of ‘toevallig’, van geval tot geval meer of minder relevant kan zijn. Die stuur je dan het bericht toe ‘voor het geval dat’, ‘mogelijk interessant’. Vrijblijvend derhalve, op basis van een eerste inschatting. Als het uitkomt, leuk. Zo niet, dan wordt het gewoon gedelete. Even goede vrienden. Zolang je er niet achteraan belt, tenminste…
Willemijn Vader heeft ruim 11 jaar ervaring in PR en sinds 2006 social media actief aan het inzetten binnen PR. Ze is Creative Director en mede-eigenaar van PR&Social; Media-adviesbureau Whizpr, gespecialiseerd in technologie en lifestyle.
Helemaal erg: een PR-medewerker die nabelt of we er iets mee gaan doen, maar we HEBBEN er al iets mee gedaan. Dat heb ik bij Adformatie wel eens meegemaakt: we hadden het persbericht bewerkt tot een nieuwsbericht op Adformatie.nl. Vervolgens zei de PR-dame: “Ja, maar mijn klant wil het liever in de papieren Adformatie hebben.” Opzouten. PR is niet 100% maakbaar.
Goed stuk, Willemijn. Maar waarom PR-bureaus nog steeds nabellen heeft een andere reden dan geluk. Je schrijft: “Met de overvloed aan informatie kan het heel goed voorkomen dat je persbericht verzuipt. Het kan zijn dat je dan net op dat ene goede moment belt en je dus scoort. Maar goed, moet je je PR-acties dan laten afhangen van geluk?” Dat is geen geluk, maar concrete conversie. Het is net als bij spammers: stuur je boodschap naar velen en er zijn altijd wel mensen die geactiveerd worden. Ook het nabellen zorgt weer voor extra stukjes, dus een tevreden klant. Blijkbaar nemen de PR-bureaus die nog steeds eindeloos nabellen de afbrokkeling van hun relatiebestand daarbij voor lief.
Mijn ervaring is dat het vooral een kwestie van afwegen is. Ik kom ook regelmatig journalisten tegen die me zeggen: ‘bel maar, we krijgen zoveel binnen dat we niet alles kunnen zien’ … Maar de relatieopbouw en het goed afwegen wanneer wel en wanneer niet bellen, is zeker erg belangrijk. Zomaar in het wilde weg gaan bellen, is inderdaad niet erg productief.
Ik krijg op mijn Usarchy adres vrij veel niet echt relevante persberichten van WhizPR, met jou (Willemijn) als afzender. Ik ben kennelijk ooit op een lijst geplaatst van “IT/internet/alleswatdigitaalis” lijst, wellicht door mijn deelname als blogger aan Picnic. Ik kan er wel tegen en kom soms wel wat leuks tegen, maar vind het toch nog steed een beetje oldschool blast’em and see what sticks PR. Zeker bij bloggers.
De video van ITWorld heeft onder anderen de hilarische zin “Goede Pageranks!” erin. Dat geeft al aan dat het een klok-klepel verhaal is.
Niettemin denk ik dat WhizPR vergeleken met andere bureaus goed bezig is, want het is een van de weinig bureaus die ik bij naam ken. Al twijfel ik of ik jullie nou moet benaderen om me met Eduhub’s PR te helpen, of dat ik beter een slimme freelancer kan zoeken, of het helemaal zelf moet uitzoeken op basis van gezond verstand.
Willemijn, merk je nu ook een verschuiving: waar voorheen een advertentie gekocht werd, gaat men nu de pijlers richten op free publicity? Dat gevoel heb ik namelijk wel door de ‘crisis’.
Hierdoor krijgen de redacties het natuurlijk nog drukker en is de kans van slagen wellicht lager? aan de andere kant: goede bureau zoals jullie, vallen hierdoor meer op t.o.v. de vele ‘beginners’.
Marga, zeker. Marketingbudgetten krimpen. PR is dan een relatief goedkoop middel om de stroom van communicatie in leven te houden. Free publicity is natuurlijk een betrekkelijke begrip. Als je het goed wil doen, dan moet je het net als marketing planmatig aanpakken. Dat vergt investering in tijd en/of geld. Wij profiteren daarvan, maar nieuwkomers ook.
Hans, we experimenteren ook met video. Niet direct als volwaardig bericht, maar wel als ondersteuning van de boodschap. Mijn ervaring is dat het veel tijd kost en nog weinig oplevert. Snelheid en kwaliteit matchen nog niet zo goed. Maar het blijft iets waarmee we oefenen. Al onze klanten bevinden zich in de IT, consumer electronics en nieuwe media hoek. Ik ben blij dat ze niet iedere dag een persbericht willen versturen. Stel je voor, dan komen die arme journalisten helemaal om in de hoeveelheid nieuws. Enne, wees eerlijk. Heeft ieder bedrijf elke dag echt nieuws te melden. Wij filteren een hoop nieuws. Bijvoorbeeld grote klanten als Cisco en Oracle produceren op corporate niveau behoorlijk wat persberichten. Wij zetten die niet een op een door. Of we voegen samen, vatten samen of skippen berichten. Als het echt nieuws is dan pakken we goed uit.
@ Willemijn Ik bedoel ook niet dat een bedrijf iedere dag een persbericht moet versturen, stel je voor 😉 Nee, het gaat mij er meer om dat veel internet gerelateerde bedrijven zich er niet bewust van zijn dat ‘ze wel degelijk op nieuws zitten’ maar zich er niet bewust van zijn. Ook niet van de (lokale) kansen die PR biedt.
@ Hans, helemaal mee eens:-)
Mijn advies aan alle pr-managers die hier meediscussiëren: stuur alleen een persbericht als het ECHT de moeite waard is. En als je twijfelt: vraag het dan. Er wordt, met misplaatste arrogantie, veel teveel bagger de wereld in gestuurd. En dan ook nog nabellen of we er iets mee gaan doen. En dan ook nog verongelijkt zijn als we geen tijd blijken te hebben voor politiek correcte maar irrelevante verkooppraatjes. Laat ons journalisten nou maar gewoon de interessante dingen eruit vissen. Daar zijn we best wel goed in.
@ Ton echtnieuws.nl is volgens mij al weg, maar je zou ‘em bijna gaan claimen. Deze week ook weer een aantal ‘PR Bureaus’ verzocht om mij van de perslijst te halen. Benieuwd naar een reactie? Ok, dan zal ik u geen productnieuws meer sturen. Dat is het dus en dat zal het volgens mij ook (helaas) ook steeds meer gaan worden. Persberichten worden de nieuwe vorm van spam. Of is dat al zo?
@Ton. Ben het met je eens, maar zit jij erop te wachten dat alle PR bureau je gaan bellen bij twijfel? Dan krijg je die verkoop praatjes ook. Enne wat voor de een nieuws is, is voor de ander minder boeiend. Soms kan minder belangrijk nieuws heel breed opgepakt worden. Het is te moeilijk om daar een pijl op te trekken. Ik zeg; niet boeiend gewoon deleten of verzoeken dat je van een perslijst wil. @Hans, zoals ik al zei, marketingbudgetten krimpen en steeds meer bedrijven zetten in op PR, dus dat betekent meer persberichten. Maar is dat spam?
@ Willemijn Even goed lezen: ik krijg veel productnieuws met als titel PERSBERICHT. Dat neigt naar spam en ik zie dit (helaas) in massale vorm voorbij komen.
Euhh, ja. Wat is in jouw ogen dan productnieuws? Dat Apple een nieuwe iPhone op de markt brengt, zal in de vorm van een persbericht bekend worden gemaakt. In mijn ogen is dat nieuws, en wel productnieuws. Maar goed dan gaan we een hele nieuwe discussie beginnen. Wat is nieuws en wat is geen nieuws. Deze post ging over nabellen. En ja, nabellen op een slecht persbericht is echt heel erg.
@ Eens! Maar als er een transparant designtje wordt geïntroduceerd en vervolgens een hele riedel productspecs en prijjzen….. Heb het aanleverende PR Bureau gemaild = productnieuws. En nogmaals, dat zie ik toenemende mate voorbij komen. Nabellen hebben ze nooit gedaan, zo wijs waren ze weer wel 😉
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!