Kat in het nauw NYT overweegt betaalde site
De New York Times overweegt lezers van de NYT site 5 dollar te vragen om de site te kunnen lezen. Dat las ik gisteravond in dit artikel op Emerce, waarin Erwin Boogert refereert aan Bloomberg: ‘New York Times Considers $5 Monthly Web-Access Fee’. Het gaat niet goed met de advertentie-inkomsten (daling van 27 procent in eerste kwartaal dit jaar) en dus moet er wat gedaan. NYT-abonnementhouders (slechts 650.000 betaald) wordt ook nog 2,5 dollar per maand extra gevraagd voor webaccess van de online editie.
Vraag is natuurlijk of alle content achter slot komt, of slechts een gedeelte. The Wall Street Journal (ik ga woensdag op bezoek) heeft slechts een bepaald gedeelte afgesloten. Andere kranten doen dat ook, in Nederland doet het FD dat.
Ik moest even denken aan dit interview wat ik laatst had met krantendeskundige Piet Bakker. Daarin zegt Bakker onder anderen dat het toch wel erg lang heeft geduurd voordat kranten zich gingen bezinnen op het volledig online pleuren van hun content:
‘Ik denk dat heel veel bedrijven veel slimmer om moeten gaan met wat ze wel en wat ze niet online zetten. Het verbaast me heel erg dat iedereen alles online pleurt. Daar zijn ze nu 15 jaar bezig en ze verdienen er geen stuiver aan. Misschien is het dus niet zo’n goed idee.’
De NYT heeft zich dus bezonnen. Op Emerce haalde Boogert ter analyse dit artikel van Alleyinsider er bij: ‘New York Times Considers Charging $5 Per Month For Access To NYT.com’.
Das interessant, want in dat artikel gaat het over schaarste die gecreëerd wordt (als je mensen opeens gaat chargen voor content die ze eerder gratis kregen zullen velen, misschien wel 90 procent, afhaken). Maar: de ad inventory van de NYT wordt hiermee ook schaars. En omdat je van je betalende lezers meer weet dan alleen een emailadres, wordt de ruimte voor adverteerders weer interessanter. Kun je meer vragen voor een advertentie en nemen de opbrengsten toe. Neem het voorbeeld van de online WSJ, schrijft AlleyInsider:
‘The WSJ’s smart decision to make its content available to search engines and other web publications drives millions more uniques to the WSJ’s site each month. It also ensures that the paper’s writers remain relevant.’
Denk ook aan een vast bedrag voor al die online lezers. Zou jij 80 dollar (bijna zestig euro) per jaar willen betalen voor full access tot de NYT (volgens sommigen de beste krant van de wereld). Ik denk het wel. Gaat om miljoenen aan vaste inkomsten en de afhankelijkheid van advertentiemarkt is gelijk een stuk kleiner geworden.
Ik ben heel benieuwd welke kranten in de VS en daarbuiten het goede voorbeeld van de WSJ en waarschijnlijk ook de NYT gaan volgen. Ook ben ik benieuwd wat er van de voorspellingen waar zal blijken: hoeveel mensen willen uiteindelijk betalen?
Van april 2007 tot juni 2011 was ik freelance editor/ communitymanager / hoofdredacteur bij Marketingfacts. Tussendoor werkte ik bij Insites Consulting, IDG Nederland, Saatchi&Saatchi;/Leo Burnett (voor Samsung) en voor onderzoeksbureau WUA. Vanaf 1 november 2021 vorm ik samen met Luuk Ros de hoofdredactie van Marketingfacts.
Denk dat het probleem momenteel is dat als er 1 krant betaald wordt er makkelijk een overstap gemaakt wordt naar vele andere kranten die wel gratis zijn.
Mensen blijken online toch niet bereid te zijn om te betalen voor content die op veel plaatsen gratis aanwezig is.
Probleem gaat natuurlijk wel zijn de enorme daling in het aantal impressies wat veel minder impressies gaat betekenen.
Ben benieuwd hoe NYT dit strategisch gaat invullen.
Waarom niet één abonnement voor meerdere kranten? Ik zou best willen betalen voor een combi-abonnement van NRC, Trouw, Volkskrant.
Of een abonnement combineren met bladen zoals Elsevier, HP etc.
@Jacobien: Ja. Dat zou ik ook wel willen. Wellicht dat Christian van Thillo dit ook allang bedacht heeft en PCM eens flink door elkaar schudt zodat dit mogelijk wordt. Ik zou dan ook willen, dat ik per sectie in de krant kon bepalen of ik het wel of niet wilde hebben.
Ik vind de manier waarop de WSJ Online het doet wel een erg interessante. Artikelen die via zoekmachines gevonden worden of gelinkt worden vanaf andere sites zijn gratis te lezen. Je kunt alleen niet de volledige versie online lezen, dan moet je betalen.
Natuurlijk is het eenvoudig om hier misbruik van te maken, maar blijkbaar is het wel een model dat werkt. Zou dat ook voor de NL markt werken?
@Gerard: De NL kranten hebben dat wel een tijdje gedaan, kan ik me herinneren. Ik weet alleen niet meer wanneer dat was. De VK in ieder geval. Zelf geloof ik wel in micropayments. En ik zou denk ik best willen betalen voor bepaalde onderzoeksjournalistieke artikelen. Als ik ooit de tijd vond ze te lezen 😉
@Matthijs bij WSJ gaat ’t niet om micropayments, maar om gewoon een abonnement. Met dit abonnement kan je op de site alles lezen. Daarnaast zijn artikelen die je via Google tegenkomt gratis te lezen.
@Gerard: Ja, dat weet ik. Ben ook enthousiast over dat model van de WSJ. En ik ga er morgen op bezoek voor een interview precies hierover 😉
@Matthijs ah, ok, dacht dat je ’t niet helemaal door had 😉 Ben benieuwd naar ’t interview!
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!