Boekrecensie: Bloghelden van Frank Meeuwsen
Waarom is Bloghelden volgens mij een must-read is voor iedereen die iets met bloggen doet of wil doen of bezig is met social media? Niet omdat het een briljant boek is met vernieuwende ideeën of geweldige concepten. Het is een geschiedenisboek, over de historie van bloggen in Nederland, over het begin, de mensen en spelers en ontwikkeling. Misschien dat de meeste lezers van de Marketingfacts deze geschiedenis wel deels kennen, of misschien dat je denkt dat je hem kent zoals ik. Het is belangrijk om een stukje geschiedenis te kennen van het medium, van misschien wel het eerste stukje web 2.0 / social media. Om goed naar de toekomst te kijken moet je de geschiedenis kennen en daar soms lering uit trekken. Ook kan je op deze manier beter begrijpen waar bepaalde zaken vandaan komen, waarom bepaalde reacties op blogs zijn zoals ze zijn.
Bloghelden bestaat wat mij betreft uit twee delen. Een deel geschiedschrijving, dat loopt tot 2005. De eerste blogs, de eerste bloggers, de eerste weblogmeetings. Bijzondere uitspraken zijn bijvoorbeeld dat je in die tijd ‘het internet uitgelezen had’. Dat kon toen nog. Of de laatste post van één van de eerste bloggers: er zijn nu 70 blogs in Nederland, het wordt hier te vol, ik stop.
Bloghelden is geschreven door één van mijn bloghelden: Frank Meeuwsen. Frank is samen met Frank Janssen en onze eigen Marco Derksen één van de drie mensen geweest die mij aan het bloggen hebben gekregen en daarmee een grote invloed op mijn leven hebben gehad. Die meeting waar dit gebeurde staat nog precies beschreven in het boek, waarbij staat: ‘een aantal van de toehoorders zou na die meeting zelf starten…’ Daar was ik er dus één van.
Bij het lezen merk ik dat ik, ondanks mijn start eind 2004, begin 2005 een heel groot deel van de geschiedenis van de blogosphere niet kende. Ik geloof dat historisch perspectief een groot goed is bij heel veel beslissingen, juist omdat je kan leren van de fouten die anderen gemaakt hebben en begrijpt waar anderen vandaan komen. Dat is wat Bloghelden mij gegeven heeft. De spelers uit die tijd zijn in veel gevallen nog steeds actief in de online wereld, maar we herkennen ze niet meer zo snel als de pioniers en visionairs van toen.
Leermomenten
De belangrijkste leermomenten uit het boek, want ook die zitten er in, zijn denk ik dat heel veel blogs, ongeacht de populariteit, vaak een beperkt leven beschoren zijn geweest. Zelfs Geenstijl is een tijdje gestopt geweest, wegens succes, gebrek aan tijd of desinteresse gestopt. Een tijdje terug schreef Marco al iets over de rode oogstmier. Eén van de zaken die me daar ook opviel was dat deze koloniën accepteerde dat ze eindig waren, niet probeerde te overleven koste wat het kost. Iets waar ik bij steeds meer organisaties me van afvraag of het wel verstandig is. Meer en meer begin ik te geloven in het eindige van organisaties en projecten, iets wat bij blogs heel erg duidelijk is geweest. Het zijn gedachten die bij veel meer projecten zouden moeten gelden denk ik, moet iets wel de ‘tand des tijds’ doorstaan of is het gewoon goed om iets te doen en te stoppen als het mooi is geweest?
Sociale conversaties
Bloghelden is voor mij een goed naslagwerk waarin de geschiedenis van een fenomeen goed wordt beschreven. Hoe zijn we met web 2.0 gekomen tot waar we zijn en waarom gelden bepaalde ongeschreven regels zoals ze gelden? Eerlijk is eerlijk, met name de eerste helft van het boek gaat daar over. Het tweede deel, wat meer Frank’s persoonlijke relaas is over de Dutch Bloggies, About:blank en weblogmeetings is voor de meeste non-insiders denk ik minder interessant. Hoewel op het eind zijn visie wel weer hout snijdt. Ik laat jullie daarom graag achter met een quote uit die visie, waarom Twitter een behoorlijk deel van de reacties op blogs heeft overgenomen: conversaties verschuiven altijd naar de plek die het meest sociaal is. Zie ook dit video-interview met Meeuwsen van een half jaar geleden (Vimeo). Toen was het boek bijna af.
Leuk samengevat Bas, een aanrader om eens te lezen dus, ga het boek zeker lezen. Een stuk van de geschiedenis ben ik kwijt en weet ik niet meer exact, leuk om te terug te lezen. En natuurlijk ook goed om een stuk op te pakken voordat ik fanatiek zelf mee ging doen(2004).