Dat klinkt streng, nietwaar, zo’n kop: “Waarom we geen artikelen en reacties verwijderen uit het M! archief”. Maar we stellen het niet voor niets en we willen ook hier of elders graag een discussie voeren of aanzwengelen. Marketingfacts heeft een ‘verleden’. Lang geleden, nog vóór Twitter doorbrak, de iPhone het licht zag en YouTube werd gekocht door Google, waren er hier, op Marketingfacts bloggers bezig met het bijhouden van digitale trends in online marketing. Het M! archief bestaat inmiddels uit ruim 20.000 artikelen, daar worden ook personen en bedrijven in genoemd in de afgelopen 9 jaar, sinds de historische openingspost “Hello World”.
Geïndexeerd
Zo’n blog, dat nagenoeg iedere dag ververst wordt, met boelveel uitgaande links en véél tekst, wordt uitstekend gerankt en geïndexeerd door zoekmachines als Google (zie ook: “De kracht van bloggen”). We komen nogal eens bovenaan of hoog te staan in de zoekresultaten, dat leidt soms tot hilarische taferelen, maar soms ook tot persoonlijk leed en imagoschade voor bedrijven. Dat bedrijven hun SEO-posities niet op orde hebben omdat ze een website hebben die volledig in flash is opgebouwd, of omdat ze niet actief zijn met een eigen blog of Twitter; dat speelt nog steeds. We proberen daar verandering in aan te brengen door nuttige informatie over bloggen en social media te publiceren.
Vervelender wordt het, als personen bij een zoekopdracht op de naam in de eerste paar Google zoekresultaten terecht komen. Dat hoeft helemaal niet erg te zijn, maar het kan zijn dat dingen die in het verleden relevant waren, nu iets minder logisch lijken of anno 2011 verkeerd uitpakken. Stond je vroeger voor de grap als topsporter naakt op een kalender voor het goede doel, als men op je naam googlet en die foto komt als eerste hit naar boven uit het M! archief, dan kan dat onprettig zijn. Daar hebben wij trouwens alle begrip voor, hier bij Marketingfacts.
Integriteit van het nieuwsarchief
Voor personen maken we soms een uitzondering, maar meestal houden we onze poot stijf. Dat doen we niet omdat we geen begrip hebben voor de situatie, omdat we arrogant zijn of omdat we er geen tijd voor willen maken (we krijgen meerdere verzoeken tot verwijdering van naam, reactie of artikel per week). We doen dat, omdat we vinden dat we de historische kwaliteit en integriteit van onze archieven moeten waarborgen.
Dat klinkt zwaar en nogal “journalistiek”. En dat is het misschien ook wel. Maar we voelen ons hierbij gesterkt door de Nederlandse rechtspraak. Het Europese Hof voor de Rechten van de Mens ziet het belang van archieven als een wezenlijk onderdeel van de “publieke waakhond”-functie van de pers. En rechters in Nederland blijken zeer terughoudend om te bevelen dat artikelen uit archieven worden weggehaald, tenzij het gaat om artikelen die op zichzelf ook verboden zijn. Een artikel dat bij publicatie rechtmatig is, blijft dat ook als het in het archief zit. Arnoud Engelfriet wees ons hierop, en heeft een uitgebreid artikel met relevante rechtspraak hierover geschreven.
Maar, wat ons betreft zijn er natuurlijk uitzonderingen en persoonlijke gevallen die we per ‘geval’ moeten en zullen blijven bekijken. De naakte topsporter, de salesman die in een bijzin genoemd wordt in een negatief artikel over de acquisitiemethoden van een technologiemaandblad: allemaal komen ze voorbij. Maar als je één ding wijzigt, moet je alles wijzigen: het is eigenlijk onbegonnen werk. Waar stoppen de aanpassingen? En past de Volkskrant zijn nieuwsarchieven aan, nadat is gebleken dat Colin Powell had gelogen over de massavernietingswapens in Irak, om maar eens wat te noemen? Nee. Nieuws is altijd hier en nu. Vroeger deed je de vis in een oude krant en maalde niemand om “oud nieuws”. Dat is in het weblog en Googletijdperk wel anders.
Aanpassen en verwijderen
Zoals eerder gezegd: we passen soms dingen aan en in sommige gevallen verwijderen we reacties. Dat doen we in sommige gevallen, uitzonderingen daargelaten, op basis van een aantal argumenten, met in het achterhoofd de disclaimer:
- De reactie is aanmatigend offtopic : voegt niets toe aan eerdere reacties, het onderwerp of de strekking van het blogartikel waar de reactie onder staat
- De reactie bevat een of meer irrelevante links en is vooral bedoeld voor linkbuilding van een externe partij waar wij niets mee te maken (willen) hebben
- De reactie bevat kwetsende, lasterlijke informatie, puur op de persoon, die aantoonbaar onjuist is of niet terzake doend is in de context van andere reacties of het blogtopic
- De reactie richt zich zuiver op de persoon en is bedoeld om een persoonlijke vete uit te vechten. Meestal grijpen we dan in met het verzoek elkaar te e-mailen of koffie te gaan drinken, offline
- Spam.
Anonieme reacties laten we in eerste instantie staan; anoniem reageren mag op Marketingfacts. Blogberichten worden nooit verwijderd. Als ze aantoonbaar onjuist blijken dan rectificeren we, via een update in de posting zelf, of via de comments. En aanpassen? Dat doen we in sommige uitzonderlijke gevallen bij persoonsnamen. Dat doen we als het voor de leesbaarheid en het begrip van het weblogartikel niet strikt noodzakelijk is om de naam van de persoon in kwestie te weten en als de naam eigenlijk niet relevant of terzake doend is.
Social media, community en professionalisering
Zelf kom ik nog uit de school, dat het volledig NOT done was om eenmaal geplaatste reacties te verwijderen. Als een reactie te ver gaat, wordt de reageerder aangepakt door de community: het zelfreinigend vermogen van een weblog en een actieve, betrokken community is één van de mooiste onderscheidende factoren ten opzichte van traditionele media.
Toch zie je in de professionaliseringsslag die we met Marketingfacts doormaken (en dat geldt vast ook voor pak hem beet een blog als Frankwatching) dat er dingen veranderen. Meningen worden gegeven op Twitter, scheldpartijen en ruzies worden ook eerder daar dan in de reactiepanelen van een weblog beslecht. Misschien dat dit er ook mede toe bijdraagt, dat blogs sneller reacties of berichten verwijderen of aanpassen. Ik krijg mijn vinger er niet precies op, maar misschien zijn we hier ouderwets aan het worden. Ook het toestaan van anoniem reageren is misschien wel ouderwets: moeten we dat willen in tijden waarin we meer en meer transparantie vragen van iederéén?
SEO-visie
Web-analytics en SEO-expert André Scholten (hier op Marketingfacts goed bekend als blogger namens Traffic4u) heeft op ons verzoek beknopt zijn visie op het onderwerp van deze blogpost hieronder uiteengezet:
”Google topman Eric Schmidt sprak in 2009 de volgende woorden rondom de privacy discussie die toen speelde:
“If you have something that you don’t want anyone to know, maybe you shouldn’t be doing it in the first place”
Die uitspraak kun je doortrekken in alle aspecten van je doen en laten. Alles wat je tegenwoordig on- en offline doet kan tegen je keren online. Wij Nederlanders zijn scherp van tong, helemaal online, dus daarom zijn hier ook veel cases van bekend.SEO technisch kan je jezelf hier een beetje tegen bewapenen door een zoekopdracht op je (bedrijfs)naam te vullen met ‘eigen’ resultaten. Maak bijvoorbeeld op diverse sites profielen aan en zorg ook dat die populair worden. Negatieve berichten zullen dan minder snel naar boven komen in de zoekresultaten. Probleem is dat je tegen echt grote sites niet op kunt, die zullen met hun populariteit al snel boven je ranken. Dan is het zaak om actief in dialoog te gaan met de betreffende site om onrechtmatigheden te weerleggen (als je dat kunt). Dat kan zowel publiek als achter de schermen.
Een optie die eventueel zou kunnen werken is het niet laten indexeren van de content door Google. Zo kan de betreffende site zijn content behouden, maar zal die content niet terugkeren in de zoekresultaten. “
Voorkomen is beter dan genezen
We proberen hier op Marketingfacts zoveel mogelijk de informatie die we publiceren te checken. Ongeveer veertig van onze bloggers hebben direct publicatierechten; zij hebben een naam opgebouwd in de markt en hebben veel ervaring met publiceren op Marketingfacts. De artikelen van de 160 andere bloggers worden vaak door de redactie aan een korte check onderworpen.
Met reacties gaat het anders: iedereen kan in principe zijn reactie publiceren op Marketingfacts. We (redactie, Erik, Bram, Danny, Marco) lezen ze allemaal en modereren waar nodig. We hoeven weinig in te grijpen: we mogen, met trots, bouwen op de reinigende kracht van een online community die zelfcorrigerend werkt. Spam en linkdumping voorkomen we, voor de rest proberen we open en transparant te zijn en nemen we onze (vaste) reageerders uiterst serieus. Vaak lossen “problemen” zichzelf op in de comments en dat juichen we toe. Daar beseffen we ons tegelijkertijd bij, dat het in social media tijden eerder “koppen snellen” is dan grondig alle comments doorspitten. Dus ook daar moeten we naar blijven kijken.
Belangrijk?
Je denkt misschien: ja und, of in mooier Engels: so what? Voor ons, als beheerders/eigenaren van de site is het lastig afwegen. Reputaties staan op het spel, het natrekken van nieuw personeel of professioneel trackrecord begint bij Google en eindigt daar soms ook. We willen niet hardcore principieel zijn en hebben tegelijkertijd zoals eerder hoogdravend genoemd, de integriteit van ons archief hoog in het vaandel staan. Daar maken we het onszelf moeilijk mee, vinden wij. Maar we beseffen ons, dat we geen NRC of Volkskrant zijn; de journalistieke pretenties van Marketingfacts liggen nét iets onder die van waakhonden over de democratie. We willen in uitzonderingsgevallen bést helpen, staan open voor discussie. En we zijn héél benieuwd hoe jullie hier tegenaan kijken!
