Second screen engagement : het sociale medium TV
Eerder deze week modereerde ik het jaarlijkse Think Digital congres van IAB België. Zoals steeds was de ene spreker beter dan de andere maar de presentaties van Ogilvy’s Rohit Bhargava, Mindshare zijn Ciaran Norris, Olivier Blanchard (eind juni te gast in Antwerpen voor social media trainingen) en Eric Phu mochten zeker gezien worden. Dé verrassing van de dag, wat mij betreft, was echter Kevin Slavin die begin dit jaar zijn bedrijf verkocht aan Zynga, de mensen achter FarmVille. Een opmerkelijk verhaal over de rol van TV in een community context.
Slavin richtte in 2005 mee het bedrijf Area/Code op dat zich al snel specialiseerde in games waar opkomende technologieën zoals LBS, social en anderen werden gekoppeld aan “real life” ervaringen. Typische voorbeelden zijn location-based spellen waarbij mensen met hun smartphone met GPS in een stad rondhollen terwijl ze worden achternagezeten door een virtueel “spook” en tegelijk andere spelers moeten zoeken.
Met elk nieuw medium en elke technologie vernieuwde het bedrijf in een tijd dat er van heel veel applicaties die we nu kennen, geen sprake was.
De psychologische drang om samen iets te beleven
Door die “early adopter” positie waarbij er sterk werd gekeken naar de motivaties van mensen om dergelijke spellen te spelen, verwierf het bedrijf, dat zich ook al snel toelegde op social gaming (Facebook) en de kruisbestuiving tussen online spellen en TV, heel wat inzichten in de psychologische drijfveren die aanzetten tot actie.
Slavin en de zijnen kwamen tot de conclusie dat ondermeer het gevoel om samen met anderen iets te beleven, hierin een cruciale rol speelt. Maar ze merkten nog iets anders op: het medium TV heeft een community element dat vaak onderschat wordt. In hun zogeheten “second screen engagement” activiteiten, vonden ze dat televisie een bij uitstek sociale dimensie heeft. Misschien niet zozeer als medium maar wel betreffende de manier waarop mensen er mee omgaan en er altijd zijn mee omgegaan.
Over TV praat je en met de opkomst van nieuwe technologieën doen mensen dat nog meer. Zeker in Nederland en België worden we overspoeld door “formats” als Idool waar de interactie met de kijker centraal staat. Zelfs offline leiden ze tot communityvorming.
TV als een synchroniserende technologie
Maar er is meer: door het multi-tasken (we tweeten bijvoorbeeld terwijl we TV kijken), merk je dat mensen echt opgaan – via het zogeheten tweede scherm dus – in een psychologisch belangrijke simultane beleving en online interactie. Slavin vatte het samen door te zeggen dat TV een synchroniserende technologie is waarbij we “desynchroniserende” technologieën (zoals Twitter) gebruiken om te “hersynschroniseren”. Meer zelfs: hij noemde TV de grootste “geolokale” omgeving. Een zeer boeiend verhaal dat eigenlijk niet zo hoeft te verwonderen. TV heeft altijd geleid tot conversaties en engagement als je het goed nagaat. Helaas heb ik zijn presentatie nog niet maar die is minder boeiend dan het verhaal dat hij bracht.
Je vindt enkele van zijn uitspraken in de video en meer context in het Engels in dit verslag. De moeite waard voor wie “second screen engagement” wil begrijpen!
