Top Names: Peter Verhaar “De bank van de toekomst is een vertrouwenspersoon”
Peter Verhaar is een ex-bankier met een licht anarchistische inslag en een prater met grote passie. In 1999 richtte hij samen met René Frijters Alex Beleggersbank op, de eerste bank in Nederland die particulieren in staat stelde zelfstandig online te beleggen. Inmiddels is Verhaar uit het bankwezen gestapt en becommentarieert hij het in Pauw & Witteman. LinkedIn en Facebook zijn niet zijn stijl, Geen Stijl, bloggen en Twitter zijn dat wel. In Top Names van Fast Moving Targets vertelt Verhaar over zijn ervaringen met internet, bloggen en Twitter en over zijn visie op de toekomst van het bankwezen.
Alex
Verhaar stamt uit de tijd vóór het internet. Toen hij samen met Frijters Alex ontwierp, zat het internet dan ook niet in het financiële ontwerp. Maar toen het internet doorbrak omarmden ze het direct, hetgeen de basis van het succes van Alex geweest is. Door technologie in te zetten als middel om de dingen die je doet efficiënter en goedkoper te doen, was Alex namelijk in staat haar klanten goedkope dienstverlening aan te bieden. Zo groeide zij in vier jaar tijd van nul naar een enkele honderdduizenden klanten.
Twitter, bloggen en GeenStijl
Na zijn vertrek bij Alex maakte Verhaar kennis met Twitter, het enige sociale medium dat hij zeer intensief gebruikt om over zijn vakgebied te communiceren en een netwerk om zich heen te bouwen. Verhaar: “Ik schrijf alleen maar over geld; mijn tweets zijn net zo saai als de financiële wereld.” Desalniettemin startte Verhaar naar aanleiding van Twitter vier jaar geleden met het schrijven van een dagelijks blog. Daarmee kreeg hij veel bekendheid en ging hij schrijven voor GeenStijl, alwaar zijn anarchistische inslag goed van pas komt. Volgens Verhaar is GeenStijl geenszins ‘tendentieus, ongefundeerd en nodeloos kwetsend’: “Het is één van de weinige websites die berichten over bonussen, declaraties en misbruik van posities in harde taal aan de kaak stelt. Eindelijk een club mensen die autoriteiten aan durven te vallen! Het boeide me, ik had er bewondering voor en ik voelde me daar direct op m’n plek.” Zijn werk voor GeenStijl leverde hem vervolgens zijn huidige positie als financieel commentator bij Pauw & Witteman op.
Op de vraag of hij door zijn blogs en het gebruik van Twitter ook daadwerkelijk invloed heeft antwoordt Verhaar voorzichtig positief: “Het heeft lang geduurd, maar ik denk het wel. Niet in die zin dat ik nu bij beleidsmakers aan tafel zit, maar ik heb in mijn rol als financieel commentator wel invloed op de gedachtengang van andere mensen. Zo komen mijn ideeën uiteindelijk vast ook bij beleidsmakers terecht.”
De bank als vertrouwenspersoon
Wanneer Verhaar terugblikt op vijftien jaar online bankwezen ziet hij dat technologie tot op heden vooral intern ingezet is om kosten te verlagen. Hoewel banken als ING en ABN AMRO de laatste tijd zeker hun best doen om een sociale en mobiele inhaalslag te maken, zijn er nog kansen te over om klanten online service te bieden. Als Verhaar een bank op zou richten, dan zou deze dichtbij de klant staan. Zaken als transacties en veiligheid zou hij uitbesteden aan een ‘betalingsfabriek’, waardoor hij zich volledig zou kunnen concentreren op het contact met klanten. Aan de hand van goede datamining over welke producten waar en wanneer aangeschaft zijn, zou zijn bank met nuttige aanbiedingen komen. Is dit een inbreuk op privacy? Verhaar: ” Nee, de banken hebben al die informatie nu ook, alleen doen ze er niets mee. Als ze het toch hebben, laat ze er dan in ieder geval iets zinnigs mee doen. Laat de bank een vertrouwenspersoon zijn die niet alleen geld beheert, maar ook met haar klanten meedenkt en hen aanbevelingen kan doen gebaseerd op hun persoonlijke situatie.”
Dit is een nieuwe visie op het bankwezen die nog maar door een minderheid gedragen wordt. Maar volgens Verhaar zullen mensen steeds meer behoefte krijgen aan iemand die ze coacht: “De huidige banken zijn nu nog niet flexibel genoeg om die functie uit te voeren, maar vroeg of laat zullen ze genoodzaakt worden om wendbaarder te zijn.”
Interessant artikel. Volgens mij liggen de grootste kansen voor financiele dienstverleners in een gezonde prijs/kwaliteit verhouding. Vertrouwen en integriteit is een conditio sine qua non want toezicht hobbelt altijd achter de feiten aan. Vraag alle (beursgenoteerde) banken eens de vraag wie ze belangrijker vinden a) klanten of b) aandeelhouders en publiceer dat. Transparantie = vertrouwen = toekomst.
Wel interessant in dit kader:
“Uit een nieuw onderzoek van Forrester Research blijkt dat slechts 30% van de Nederlandse consumenten gelooft dat hun bank zijn/haar belang vooropstelt, en dit vertrouwen in de Nederlandse banken is het afgelopen jaar alleen maar gedaald. Volgens Forrester heeft dit grote gevolgen voor de toekomstige inkomsten van de banken aangezien er een directe correlatie bestaat tussen deze “Customer Advocacy” score en het aankopen van een volgend financieëel product. Van alle Europease banken die door Forrester zijn geevalueerd scoort Rabobank het hoogst binnen de Nederlandse banken.”
Bron: Customer Advocacy 2011: How Customers Rate European Banks
Danny dank voor het delen. Misschien helpt het als de overheid bij elke financial (SYSTEEM bank) een verplicht deel van de aandelen in bezit heeft en houdt als extra (tijdelijk) signaal voor het herstellen van vertrouwen. Ik denk dat de meeste banken echter nog een lange weg te gaan hebben en dat is vanuit de consument wel te begrijpen gezien de ontwikkelingen de afgelopen jaren.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!