Circus Super League was ‘de klant’ vergeten

Hoe een boardroomplan implodeert als je vergeet je afnemers centraal te zetten

Levend in een huishouden met twee grote voetbalfans zat ik de afgelopen week bovenop het nieuws. Het circus Super League implodeerde nog geen 48 uur na zijn aankondiging

Hoge heren, met een dikke portemonnee en van een zekere leeftijd hadden vernomen dat ze de jeugd aan het verliezen zijn voor het allermooiste spelletje in de wereld. Met een Super League meende men ‘de jeugd’ weer te kunnen activeren door aantrekkelijker voetbal te tonen in een gesloten competitie zonder kans op promotie en zonder risico van degradatie. Met een mooi bijkomend voordeel: de zakken van de rijke oude heren zouden zich verder vullen. Want als je al 13 miljard hebt, dan wil je daar toch 14 miljard van maken.

De FIFA, de UEFA, de hele voetbalwereld op zijn kop. Want oeps, hoe aantrekkelijk is een gesloten competitie eigenlijk als er niks te winnen of verliezen valt? Voor de trainers, voor de spelers, én voor de fans? Fans gingen de straat op. En als je de beelden zo bekijkt zat daar best veel jeugd bij. De trainers en spelers van de betrokken clubs gaven voorzichtig aan niet bij de plannen betrokken te zijn en er ‘niet zo veel in te zien’. Want wat doe je en wat zeg je als je toekomst bij de club afhankelijk is van de grote geldschieter zonder veel verstand van zaken?

De bedenkers zijn verbaasd, want “zij werkten al drie jaar aan deze concrete plannen met collega clubbestuurders en investeerders” stellen zij verongelijkt. Maar wat was er gebeurd als de hoge heren de moeite hadden genomen om uit hun torentje te klimmen? Wat was er gebeurd als het nieuwe systeem was voorgelegd aan fans, trainers en spelers? En wat als ze de vraag gesteld hadden: voor wie doen we dit echt?

Níet de B’s van bedriegen, benadelen en beëindigen

De doelgroep centraal in álles wat je doet, dat is toch marketingles nummer één. En dan niet alleen het ‘hoofd’: de ratio, maar vooral het ‘hart’: de emotie en beleving bij jouw product of dienst spelen daarin een cruciale rol. Hierbij een kleine tip voor de heren bij het bedenken van een volgend plan. Sta stil bij de drie B’s, en nee, niet de B’s van bedriegen, benadelen en (relatie)beëindigen.

Neem te tijd om je doelgroep te begrijpen door hen te Beschrijven, Bereiken en Be-raken. Want alleen zo krijg je inzicht in de belangrijkste kenmerken en raakpunten van je klant. Hoe zit hij of zij ‘in elkaar’: wat vindt hij of zij belangrijk, door wie worden zij weer beïnvloed, waar worden ze blij van, waar worden ze verdrietig van en wat zijn de positieve én negatieve ervaringen en emoties waar je rekening mee zou moeten houden in relatie tot jouw ‘aanbod’? Pas dan weet je of een plan, hoe inventief en lucratief ook ‘gekocht’ zal worden.

Dat voetbal emotie is, is maar weer gebleken de afgelopen dagen. En wie de klant is, daar kunnen de hoge heren niet meer omheen. Ze pruttelen nog wat na, maar het ego van sommigen is nog te groot om toe te geven. Pérez voorop, hij spreekt nog de gevleugelde woorden “wij zijn voetbal juist aan het redden. Er moeten dingen veranderen.” En hij sluit af met de grootste dooddoener: “Maar misschien hadden we het beter uit moeten leggen allemaal”. Er zal toch een dag komen dat hij zijn lesje geleerd heeft want ‘de klant heeft altijd gelijk’.