Er is gewoon teveel internet

In 2018 verlieten de 4 mannen Buzzfeeds YouTube kanaal om het zelf te proberen. Sindsdien heeft hun eigen kanaal meer dan 7.8 miljoen abonnees en meer dan 2.1 miljard views gegenereerd. En ik had nog nooit van deze uiterst succesvolle Try Guys gehoord, terwijl ik pretendeer internetcultuur op de voet te volgen.

Meerdere mensen deelden dit gevoel en vroegen zich af hoe dit in hemelsnaam mogelijk was. “And yet, despite this vast fanbase, despite me consuming media all day, despite me generally having people that inform me of things by nature of the conversations I have, I had no idea who they were. Nobody I knew who they were.“

In het artikel “There Is Simply Too Much Internet” trok Ed Zitron de conclusie dat er simpelweg teveel internet is. Het is volgens hem een combinatie van de wijze waarop consumenten het internet omarmd hebben, maar ook “de massale consumptie van internetcultuur“. Tien of vijftien jaar geleden was het aanzienlijk moeilijker om niche content te creëren, een fandom aan te boren en een community hierom heen op te bouwen. Nu heeft iedereen de digitale instrumenten binnen handbereik om dit te doen. Zitron ziet het als een nieuw internet.

Of het om een nieuw internet gaat, betwijfel ik, maar de punten die Zitron maakt, onderschreef ik al eerder. In Metagids #4 maakte ik al het punt dat “internetcultuur inmiddels alle bestaande culturen domineert en zo geeft richting aan onze samenleving en democratie.” En in Metagids #38 liet ik zien hoe “Alles tegelijkertijd een trend is”. Cultuur is gedecentraliseerd. Mainstream bestaat niet meer. Hetgeen eens te meer benadrukt dat het nagenoeg onmogelijk is om alles online in de gaten te houden. Het fenomeen van de Long Tail, waaraan Chris Anderson jaren geleden een heel boek aan wijdde, wordt dankzij al deze niches alleen maar belangrijker.

Uiteraard hebben de overige drie leden van The Try Guys het moment aangegrepen om hun versie van het verhaal te vertellen. De video is sinds publicatie meer dan 2,7 miljoen keer bekeken. In dit nieuwe internet blijft ook een oud gezegde gelden: de een zijn dood is de ander zijn brood…

$ynth3t1( w0rld, r3al 3(0n0my

Deze week trok het rapport “The Metaverse Beyond Fantasy” van Arthur D. Little ook mijn aandacht. En wel om een drietal redenen. Allereerst gaven ze een puike definitie van de metaverse: “The Metaverse is the future version of the Internet, blending the frontiers between reality and virtuality, at the convergence of immersive spaces, collaboration platforms, social experiences, and leveraging the creator economy.“

Ten tweede maken ze onderscheid in een drietal typen metaverses: eentje voor consumenten die zich richt op gaming en retail, eentje voor bedrijven die zich concentreert op oa vergaderen in virtuele ruimtes en eentje voor de industrie die zich bezig houdt met simulaties en digital twins. Als laatste vond ik interessant dat ze inzichtelijk maken hoe digitale technologie Echt doet overgaan in Nep. Een punt dat onderzoeksbureau Forrester inmiddels ook maakt. Beide partijen vergeten echter dat aan het einde van het spectrum, waarbij artificiële stimuli een realiteit creëert die 100% nep is, het voor de consument niet meer uitmaakt of iets echt of nep is. Nep is levensecht geworden. Het is “Reality+“.

Spelen met mijn hologram

 Afgelopen week mocht ik een presentatie over ons boek Echt Nep verzorgen op het AG Tech Festival 2022. Over uiteraard de metaverse, samenzweringstheorieën, deepfakes en het aankomende tijdperk van synthetische media. Helemaal leuk was dat op het het festival je bij de stand van T-Mobile kon spelen met je eigen hologram. Bijgesloten is het filmpje dat ik van mijzelf maakte. Het laat eens te meer zien hoe hard de ontwikkelingen gaan.