Games en onderwijs
Gisteren werd op de HKU MT een conferentie gehouden over games en onderwijs. Prof. Wim Veen betoogde dat de leerling een homo zappiens (pps) aan het worden is, die doet aan multi-tasking, beelden kan herkennen, doet aan discontinue informatieverwerking en een niet liniare aanpak heeft. Allemaal eigenschappen, waar het onderwijs problemen mee heeft. Jeroen van Mastrigt en Willem-Jan Renger, beide medewerkers aan de HKU, toonden aan dat serious games juist daarom in het onderwijs gebruikt kunnen worden. De aanwezige uitgevers zagen dit nog niet direct zitten, niet qua principes, maar zeker niet qua ontwikkelingskosten. Een Engelstalig verslag in drie delen.
Jak Boumans is adviseur content strategie bij Electronic Media Reporting, een bureau actief sinds 1990 en gespecialiseerd op het gebied van content. Electronic Media Reporting kent vier werkgebieden: strategisch advies: studies: evaluatie en audits van projecten (o.a. voor de EU); publicitaire producties (nieuwsbrieven, boeken, congressen, reizen). Jak Boumans houdt een dagelijks, Engelstalig blog Buziaulane bij over de contentindustrie. Jak Boumans is ook een van de organisatoren van de multimedia contentwedstrijd Europrix.nl en de Nederlandse voorselectie van de World Summit Awards. ook is hij promotor van de Europrix Top Talent Award, een multimedia wedstrijd voor jonge producenten. Hij is tevens secretaris van de European Academy of Digital Media. Jak Boumans publiceert nationaal en internationaal. Hij publiceerde in 1986 het Online Handboek (Spectrum). Hij levert ook bijdragen aan vakstudies zoals E-Content, Technologies and Perspectives for the European Market (2004).
Laat ik nu toch echt al 40+ zijn en zelfs al in mijn schooltijd van precies diezelfde dingen beticht worden door de onderwijzers/leraren: Ik deed en doe nog steeds alles tegelijk en door elkaar heen. Ook kon en kan ik niet stilzitten, kijk ik voortdurend om me heen en zie ik altijd van alles terwijl ik toch bij de les ben.
Frusterend voor de onderwijzers en leraren en ook wel onrustig voor je omgeving. Maar zelf kan ik er gelukkig prima mee leven en ook om lachen, zeker sinds er een prachtige naam voor dit verschijnsel is bedacht: N.A.D.D. ofwel Nerd Attention Deficiency Disorder (www.randsinrepose.com/archives/2003/07/10/nadd.html)
Er is natuurlijk wel een groot verschil tussen spellen van toen (voor 1980) en spellen van nu.