Het jongensboek van de 23-jarige vrouw die de Engelse voetbalwereld veroverde

26 juni 2013, 07:29

Karren Brady, vice-voorzitter West Ham United, over hoe je een bedrijf succesvol maakt

Een van de hoogtepunten van de IBM Smarter Commerce Global Summit vorige week in Monaco was de presentatie van Karren Brady. Deze zakenvrouw is een bekende in Groot-Brittannië: ze werd als 23-jarige de baas van Birmingham City, een club in het mannenbastion dat professioneel voetbal heet, verruilde die club in 2010 voor een andere, West Ham United, en is een van de sidekicks van Lord Sugar in het populaire BBC-programma The Apprentice. Tijdens het IBM-event vertelde ze in een wervelende presentatie vol tweetable one-liners hoe ze ondanks de weerstand tegen haar leeftijd en geslacht een succes maakte van de club. “It's true: I don't have a dick, but I've got balls.

Club te koop

Het was een vrijdagmiddag toen bekend werd dat voetbalclub Birmingham City te koop stond. Brady, toen 23 jaar oud, werkte als directeur bij Sport Newspapers, uitgever van o.a. Sunday Sport. Zij stapte naar haar baas om hem te overtuigen de club te kopen en haar de baas te maken. De maandag erop was ze managing director van de club.

16 jaar later verkocht ze de club weer, voor 82 miljoen pond en met flinke winst. Ze liet dan ook een club achter die winstgevend en zonder schulden was (een unicum in het voetbal), gepromoveerd naar de Premier League, met een award-winning stadion en een levendige handel in merchandise; zo was het mogelijk om een 'Blues funeral' af te nemen. Deloitte noemde Birmingham zelfs “the blueprint for running a football club“. En het meest unieke: de staf van senior directors bestond voor 75 procent uit vrouwen.

Hearts & minds

Hoe Brady dat bereikte? “Direction.” Tot dat moment had de club geen plan, “it just existed without purpose“. En daarbij kwam een gebrek aan goed personeel. Er was een cultuur waarbij intern enorme bedragen werden doorbelast om er maar voor te zorgen dat de eigen afdeling goed leek te presteren. En waarbij het hoofd van de scouting ook cateringmanager was.

En juist die mensen zijn zo belangrijk, volgens Brady.

“There are people who make things happen, people who look what happens and people that are wondering what the fuck is happening.”

Vandaar dat ze vanaf dag 1 inzette op het veranderen van de cultuur. Hoe? Via “hearts and minds“. De 'minds' bereikte ze door te zorgen dat iedereen weet waar de organisatie heen gaat en wat hun rol daarin is, de 'hearts' door de mensen passie te geven.

Karren Brady werkt o.a. mee aan het BBC-programma 'The Apprentice'.

FIFO

Haar eerste principe van personeelstraining is dan ook: geef mensen een 'can-do attitude', “it gives tremendous energy in the business“. Dat betekent ook dat als mensen daar niet in mee kunnen, ze hun heil elders moeten zoeken. Een bekende wees Brady er onlangs op dat ze daarmee het nieuwe FIFO-systeem gebruikt:

“I asked him: 'What's the new FIFO system?' He said: 'That's Fit In or Fuck Off!'”

Mensen hebben uiteindelijk 3 dingen nodig om goed te presteren: de persoonlijke wil om een goede prestatie neer te zetten, enthousiasme en beloning. Dat laatste kan lastig zijn in een organisatie waarin de ene 18-jarige, die bijv. op de administratie werkt, 15.000 pond verdient per jaar en de andere, die toevallig op het veld staat, 15.000 pond per week. Die mensen begrijpen elkaar lang niet altijd en het vergt nogal wat om die bij elkaar te brengen.

Daarom hanteert Brady de filosofie dat iedereen alles moet doen binnen hun eigen 'skillset' om bij te dragen aan de organisatie. Ook mag iedereen overal werken en weet iedereen alles. Op die manier weet iedereen wat er van elkaar verwacht wordt en ontstaat er onderling begrip en respect.

Outside perspective

Niet onbelangrijk daarbij is dat alle nieuwe werknemers van de club tijdens hun eerste dag meedraaien op kantoor bij Brady. “Ze moeten voelen wat het is om een club te leiden, wat erbij komt kijken, welke druk er heerst. Alleen dan kunnen ze zich inleven in de organisatie en bepalen hoe ze van waarde kunnen zijn.”

Bovendien stimuleert Brady haar mensen om buiten de organisatie te kijken, buiten de eigen industrie.

“The role of a successful management team is to find out what is wrong with the business before your competitor does.”

Juist het hebben van een 'outsider perspective' helpt daarbij. Maar niet alleen het management moet naar buiten, ook de werkvloer. Het helpt je mensen betrokken te maken en houden:

“When they have a look outside the organisation, they bring fresh ideas back in, they become entrepreneurs.”

En het werkte bij Birmingham City. “Als er één indicator is van het enthousiasme van je werknemers, dan is het het ziekteverlof. Bij ons lag dat op 0,25 dagen per jaar.” Het proces neemt wel tijd, bij de Blues zo'n 16 jaar. Maar, zegt Brady: “It's better to travel than to arrive.” Dus verkocht ze Birmingham en stapte over naar West Ham United, waar ze nu vice-chairman is en de reis verder gaat.

Brady tijdens de IBM Smarter Commerce Global Summit.

Seksisme

Die reis was niet zonder hobbels, overigens. Brady ondervond, zeker in het begin, veel hinder van het feit dat ze jong was. Ze deed als 23-jarige dan ook hard haar best om 25 te lijken, of op z'n minst 24. Maar de meeste weerstand ontstond door haar geslacht. Een vrouw in het voetbal was al raar, laat staan als als voorzitter. Bij uitwedstrijden werd ze regelmatig doorverwezen naar de lounge voor de vrouwen van de bestuursleden en ook de pers was haar niet altijd gunstig gezind. Ze werd een “page 3 girl” genoemd en een tabbloid schreef dat ze bij een belangrijke arbitragezaak een kort rokje zou dragen om een “Sharon Stone” te kunnen doen.

Maar zelfs binnen de club moest ze zich verweren. Tijdens de busreis naar een uitwedstrijd riep een de spelers van haar eigen club haar toe:

“'I can see your tits in that shirt.' I replied: 'Don't worry, when I sell you to Crewe, you won't be able to see them from there.'”

Drie dagen later was de speler inderdaad verkocht. “That was the best decision in my career.

Het vooroordeel is waar, volgens Brady: als vrouw moet je minimaal 2 keer zo goed zijn als een man om erkend te worden. “Luckily, that was not a problem“, voegt ze er met een grijns aan toe. En uiteindelijk kwam de erkenning ook:

“Someone told me: 'You don't have a dick, but you've got balls.' And it's true, I don't have a dick….. and I guess I have some balls.”

Meisjesboek

Eigenlijk vindt ze het ingesleten patroon van man vs. vrouw niet eens heel gek. Toen ze een keer een vriendin belde of zij haar kinderen kon ophalen van school omdat ze zelf te laat van werk wegging, verzuchtte ze: “What I really need, is a wife!” Naast alle adviezen voor het runnen van een bedrijf, was dat dan ook Brady's belangrijkste advies voor het runnen van jezelf:

“You have a home personality and a work personality. Don't let one drain the life from the other.”

Alleen als je je daaraan houdt, heb je balans en heb je grip op “that most valuable commodity: time.”

Ik neem het graag aan van iemand die het leven leidt als in een meisjesboek. Of is het toch een jongensboek?

Credits afbeelding: John Morris (CC)

Bram Koster
Senior consultant bij Evolve

Ik werk als consultant bij Evolve, een bureau dat is gespecialiseerd in het verbeteren van de interne communicatie en interne processen met behulp van interne sociale media. Was voorheen hoofdredacteur bij Marketingfacts en betrokken bij o.a. Online Tuesday en NIMA.

Categorie
Tags

15 Reacties

    Remco de Vries

    Gaaf, dit is echt een heel tof verhaal.

    Is de speech ergens te bekijken?


    26 juni 2013 om 12:19
    Christian van Ekeris

    Leuk item inderdaad; grappig; ik had haar gisteren nog geGoogled; ik ken deze dame al jaren van (inderdaad) The Apprentice.


    26 juni 2013 om 12:32
    bramkoster

    @Remco, dank en was zeker een tof verhaal. Ik heb de vraag uitstaan of er videobeelden beschikbaar zijn. Kom ik nog op terug dus!


    26 juni 2013 om 12:32
    Christian

    Gaaf verhaal, bedankt voor het delen!


    26 juni 2013 om 13:26
    Serge de Klerk

    Leuk, mooi, stoer en inspirerend verhaal!

    ps: URL van artikel is te lang waardoor laatste 2 letters wegvallen 😉


    26 juni 2013 om 13:52
    bramkoster

    @Christian (de 2de…): graag gedaan!

    @Serge: Dank. En ach, een kniesoor die op de url let… #ohwacht 🙂


    26 juni 2013 om 13:57
    bramkoster

    @Remco: het blijkt dat het registreren van de toespraak niet was toegestaan, dus een video is er helaas niet!


    26 juni 2013 om 19:12
    bramkoster

    @heuvelmanagement: nice, de video “hoort” er niet bij in de zin dat het een andere gelegenheid en kortere presentatie is, maar het geeft wel een heel goeie indruk van de energie en humor die ze in haar presentaties legt – en ongetwijfeld ook in haar werk. Dank voor het delen!


    27 juni 2013 om 09:34
    @clairewerkt

    Heel sterk en inspirerend, dank je wel voor dit verhaal, Bram!


    2 juli 2013 om 10:10
    bramkoster

    @Claire: Graag gedaan en bedankt voor je compliment!


    2 juli 2013 om 10:26
    ronaldvoorn

    Mooi verhaal Bram !


    5 juli 2013 om 05:02
    bramkoster

    @Ronald: dank je!


    5 juli 2013 om 05:06
    Kimberly Vielvoye

    Heel leuk en motiverend verhaal! Erg interessant vehaal!


    30 november 2013 om 10:41

Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!