Hollywood in je mail #1 – ‘Al 35 jaar in de ban van Hollywood’
Midden jaren '80 (van de vorige eeuw) raakte ik als student communicatiewetenschap in de ban van Hollywood.
Ik stortte mij op vakken als filmanalyse, scenarioschrijven en acteren, want je kon op de universiteit dramalessen volgen. Na mijn studie wilde ik schrijven voor televisie. Ik stuurde scenario’s naar omroepen, regisseurs en producenten en ontving afwijzing na afwijzing na afwijzing na…
Eén keer was ik zo teleurgesteld dat ik er snikkend achteraan belde. De assistent van de assistent vertelde mij dat ze zoveel scenario’s ontvingen dat ze chagrijnig werden als ze naar de stapel ‘nog te lezen’ keken. Ik dacht: hoe zorg ik ervoor dat ze mijn scenario niet op de stapel gooien, maar meteen gaan lezen? En dat met een glimlach op hun gezicht?
Ik bedacht de volgende truc: ik schreef een aantal humoristische sketches voor een tv-programma, bond ze aan een tros helium ballonnen en stopte die in een grote doos. Die doos stuurde ik naar een t.v. producent. Dezelfde avond belde hij. Hij had de doos opengemaakt, de ballonnen met helium zweefden omhoog en mijn sketches hingen op ooghoogte.
Ik had er opgeschreven ‘Kun je laten weten hoe hoog dit scoort’? Hij vond de actie zo verrassend dat ik werd uitgenodigd voor een gesprek. De sketches hebben tv nooit gehaald, maar ik mocht wel meeschrijven aan televisie-comedies. Yes….
Ik durf te wedden dat jij ook zo’n soort verhaal hebt. Hoe je binnenkwamen bij je droomklant. Hoe je een carrièresprong maakte. Hoe je lef toonde en werd beloond. Ik durf ook te wedden dat je te weinig doet met dat verhaal. Dat je het niet vaak genoeg vertelt, dat je het gebruikt in je communicatie, dat het is weggezakt in je herinnering en langzaam vervaagt.
Zonde, want dat verhaal vraagt om een video. Weet je waarom? Dat verhaal maakt meteen duidelijk waarom jij beter en leuker bent dan je concurrenten. Waarom klanten voor je kiezen. Dat verhaal verkoopt jou zonder dat je aan het verkopen bent. En het script ligt er al bijna.