Into the Woods episode 3: Logistiek

Hoe Gorillas en andere flitsbezorgers kunnen helpen bij duurzame e-commerce

Langzaamaan krijgt het merk gestalte. Hoe je in eerdere postings hebt kunnen lezen wat het idee is van Speelhout en hoe we het merk positioneren, gaan we nu rustigaan verder met de beginselen van een winkel. Voordat we daarmee beginnen, zal ik dieper ingaan op duurzaamheidstransities binnen promotie/adverteren, de prijs en kijken hoe duurzaam we kunnen zijn in de supply chain. Vandaag vooral aandacht voor dat laatste onderwerp, om te zien hoe het proces ‘van het bos tot aan het kind’ eruit ziet.

Ik ga kort in op de vraag waar wij speelgoed vandaan willen halen, maar ook op de mogelijkheden en voordelen van dropshipping. Als laatste kijk ik naar dé trend van het moment, namelijk flitsbezorgers – en ga fantaseren hoe deze trend ons kan helpen bij het bereiken van onze duurzaamheidsdoelstellingen. Hier moet wel aangegeven worden, dat ik geen supply chain-specialist ben, dus dit zal geschreven worden met het hoofd van een leek.

De supply chain is hartstikke belangrijk, als het ook gaat om de merkbelofte van Speelhout. Ik heb onlangs het boek (#leestip) Skin in the game, van Nassim Nicholas Taleb gelezen, en wat die uitdrukking betekent is dat je niet let op wat mensen zeggen, maar op wat ze doen, en hoe ver ze hun nek uitsteken. Talk the talk, walk the walk. Bij een beleggingsadviseur is het pas geloofwaardig wat hij/zij je adviseert, als die zelf ook die aandelen in bepaalde bedrijven in de portefeuille heeft. Ditzelfde is het geval met Speelhout, zijn merkbelofte, en hoe dit wordt vertaald in onder andere logistiek.

Groothandel en Levering

Allereerst gaat het om de levering van het hout en het speelgoed. Vanuit China is het een stuk goedkoper, maar dan wordt het naar Nederland verscheept in grote tankers op stookolie, wat natuurlijk niet in lijn ligt met de merkbelofte van Speelhout. Daarom willen we het hout en de distributie vanuit Europa doen, en het liefst uit Nederland, om daar vervolgens weer nieuwe bomen te planten. Dat zal een stuk duurder zijn, vergeleken met landen als China, en dat zal ook weer door vertaald moeten worden in de verkoopprijs van het product in onze winkel.

Zoals eerder al benoemd in één van de artikelen, gaat het bij Speelhout niet om kostenleiderschap, maar differentiatie. Hiervoor moet het verhaal en de marketing van Speelhout goed kloppen, en moet het duidelijk zijn wat de kwaliteit en de winst (in de vorm van CO2-afdruk) van het product is. Hierbij zal emotie een grote rol spelen. Een goed voorbeeld hiervan, vind ik ‘Hout van je stad‘. Dit is een winkel, die hout uit de eigen gemeente gebruikt om daar producten van te maken, en het verhaal en de herkomst van het hout wordt ook uitgebreid gecommuniceerd op het product. De exacte locatie waar de boom stond, kun je terugvinden op bijvoorbeeld de snijplank. Hartstikke simpel, maar wel uniek.

Voorraadbeheer, fulfillment of Dropshipping

Verolgkwestie is of Speelhout zelf een magazijn gaat beheren, of dat de levering gebeurt via bijvoorbeeld Dropshipping. Wat is dropshipping? Volgens ikgastarten.nl:

Met dropshipping plaats je de bestelling van de klant door naar de producent. Die levert vervolgens het eindproduct direct aan de klant. De klant betaalt de verkoopprijs aan jou, jij betaalt de leverancier de inkoopprijs plus verzendkosten en een bedrag voor de orderafhandeling. Het verschil hiertussen is jouw winst.

Groot voordeel hiervan, is dat je zelf geen magazijnbeheer hoeft te hebben – jij hebt de etalage (of marktplaats in het geval van een Bol.com), en zorgt ervoor dat mensen deze te zien krijgen en de producten kopen. De daadwerkelijke levering wordt geregeld door de producent zelf. Nadeel van dropshipping is dat de winst minder hoog uitvalt (afhankelijk van de opslagkosten, want die heb jij dan ook niet meer). Tweede nadeel – vind ik – is dat het geleverd wordt door de producent, waardoor je weinig invloed hebt op de levertijd, en de wijze waarop het product geleverd wordt. Ik ben altijd groot fan van de pakketjes van onder andere Coolblue, waarbij de verpakking heel herkenbaar is. Dit is ook iets wat ik met Speelhout wil creëren, waarbij de kleuren van het logo zeer herkenbaar (en uniek) zijn, waardoor de verpakking een extra herkenningsmoment oplevert voor de consument.

Het verschil tussen fulfillment en dropshipping, is dat de voorraad en logistiek in beide gevallen door een externe partij wordt gedaan, maar bij fulfillment is de voorraad wél van jou, wat inhoudt dat jouw startkapitaal een stuk hoger moet zijn. Bij slechte verkoop ligt er het risico dat er een grote voorraad overblijft.

Om de vraag te beantwoorden of je voor voorraadbeheer, fulfillment of dropshipping moet gaan, denk ik dat het antwoord varieert. Bij Speelhout zou ik kijken naar een goede combinatie tussen dropshipping, fulfillment en voorraadbeheer. Uiteindelijk is het doel om een kleine voorraad te hebben waar wél veel producten in staan, om zo kosten te drukken. Maar we willen wel een vinger in de pap hebben qua levering. Daarnaast wil je wel een website hebben met een groot aantal producten, om aan de behoefte van de consument tegemoet te komen. Om te starten zou dat via dropshipping kunnen, waarbij er later mogelijkheden ontstaan voor grotere inkoop van voorraad, die weer via fulfillment opgeslagen en verzonden kan worden.

De levering naar de consument

Ik kijk met veel interesse naar de veranderingen in het speelveld van de bezorgdiensten. Van de grotere spelers zoals PostNL en DHL, tot de nieuwkomers zoals Picnic, Coolblue, Bol.com in samenwerking met Cycloon Post, Crisp, Gorillas en andere flitsbezorgers. Waarin ik eerst nog volledig van mening was dat flitsbezorgers, waarbij de bezorging binnen 10 minuten (nooit) plaatsvindt, een oplossing was op een probleem die niet bestond (woorden die vaak gebruikt worden: luiheid, decadent, en gevaarlijk in het verkeer), ben ik langzaamaan verder gaan denken hoe dit het speelveld van bezorging verandert.

Ik ben nog steeds van mening dat het een plek inneemt op een speelveld, waar weinig mensen echt behoefte aan hebben, ook al denken grote investeerders hier heel anders over. Het is niet voor niets dat het Berlijnse Gorillas al gewaardeerd wordt op meer dan 1 miljard, terwijl het pas anderhalf jaar bestaat (opgericht in mei 2020). Als je het idee van die 10 minuten-bezorging even buiten beschouwing laat, kan het idee van mini-distributiecentra door de stad nog best een goed idee zijn. Het creëert een stelsel van connecties die in de logistiek nog goed van pas kan komen.

‘Pakketbezorgers mogen vanaf 2025 alleen nog zero-emissie de stad in’

Als ik er op dit moment voor kies om een een broek bij Zalando te kopen, wat boodschappen te doen bij Albert.nl en, nu ik toch een hoop geld uitgeef in mijn fantasie-koopwoede, ook nog een Macbook aanschaf bij Coolblue, dan worden deze door bezorgers vanuit het magazijn (bijna) allemaal apart door verschillende bezorgers aan mijn deur gebracht op verschillende tijden. En dat vaak ook nog in emissie-uitstotende wagens die halfleeg zijn. Dat is niet alleen vervuilend voor de stad, het veroorzaakt ook irritatie bij verschillende partijen. De kans dat de consument niet thuis is als er op één dag meerdere pakketjes worden bezorgd, is erg groot – wat irritant is voor de bezorger en eventueel voor de buren die het moeten aannemen, maar ook voor de consument die langer op de pakketjes moet wachten. Een geïrriteerde bezorger betekent ook dat het een negatief beeld geeft voor de bezorgdienst en de winkel waar het gekocht is. Goed nieuws is dat pakketbezorgers vanaf 2025 alleen nog maar zero-emissie de stad in mogen. En hier komt het idee van Gorillas om de hoek kijken.

Stel dat we de levering van verschillende pakketjes op één moment op de dag kunnen laten bezorgen door bezorgers op elektrische (bak)fietsen, door het creëren van mini-distributiecentra. Dat de Jumbo die we nu kennen, een combinatie wordt van een supermarkt voor bezoekers, maar ook deels een winkel zoals een flitsbezorg-locatie eruit ziet en als een afhaallocatie zoals een Primera. Schappen met levensmiddelen, maar ook alle pakketjes die zijn besteld bij andere winkels. Die zijn daar door PostNL en DHL geleverd. Door nieuwe technologie kan het systeem herkennen dat ik een broek van Zalando heb gekocht, boodschappen bij Albert en een Macbook bij Coolblue. Deze worden door één bezorger naar mijn deur gebracht met een track-and-trace, zodat de kans op een dichte deur geminimaliseerd wordt.

‘Al met al mooie kansen voor duurzamere logistiek’

Nu hoor ik je denken: ‘Maar dan ga je er vanuit dat al het pakketvervoer via Albert Heijn gaat, terwijl er ook andere partijen zijn die als mini-distributiecentra kunnen fungeren, zoals Picnic, of de Gorillas-locatie’.

Oplossing daarin zou kunnen zijn: het logistieke systeem van Thuisbezorgd.nl, waarbij de bezorgers niet voor één restaurant bezorgen, maar voor alle restaurants. Dit zou ook met de verschillende minicentra kunnen. Mijn producten liggen verspreid door de stad, mijn boodschappen samen met mijn Macbook ligt bij Albert, maar de broek van Zalando is geleverd bij een locatie van Gorillas, omdat deze in mijn fantasiewereld door DHL is geleverd en die werkt samen met Gorillas. Dan kan er een opdracht worden verstuurd naar een bezorger, om deze op te halen en te bezorgen aan mijn adres. Eventueel zou er ook nog een tijdspan-optie van drie dagen aan gekoppeld kunnen worden, om zodoende de ‘order-size’ zo groot mogelijk te maken, en niet situaties te krijgen dat één bezorger drie dagen achter elkaar aan mijn deur staat.

Bovenstaand idee zie je al langzaamaan gerealiseerd worden, door Jumbo dat samenwerkt met Gorillas, maar ook door bijvoorbeeld Albert Heijn en Bol.com. Hier willen de twee bedrijven meer complementair gaan samenwerken. ‘Wie barbecuevlees bestelt bij Albert Heijn, zal tegelijk een barbecue kunnen laten leveren’, liet Wouter Kolk, CEO van Ahold Delhaize, weten. Daarnaast gaat Bol.com samenwerken met Cycloon Post en Fietskoerier, om een duurzamere levering te realiseren. Hierin zie je al dat de winkels combineren. Ook zie je natuurlijk dat supermarkten veranderen. Kijk naar Picnic maar ook Amazon. Meer technologiebedrijven stappen in deze wereld. Dat de bezorging zelf verandert is ook een feit. Emissievrij per 2025. Om dat goed en duurzaam aan te pakken moet er minder in silo’s worden gedacht en beter gebruik worden gemaakt van elkaars kracht. Al met al mooie kansen voor duurzamere logistiek, waarbij de flitsbezorgers een interessante positie in kunnen nemen.

Retourneren met tweedehands speelgoed

Laatste stap in het idee van Speelhout is het retourneren van de doos en van oud speelgoed, om die tweedehands te verkopen en zodoende het circulaire proces helemaal af te maken. Om afval te verminderen willen we kijken naar de mogelijkheden om de dozen waarin het verstuurd wordt, terug te laten sturen met tweedehands speelgoed. Zodoende krijgt speelgoed een tweede leven, maar de verpakking ook. Die kunnen weer worden gebruikt, wat kostenbesparend is. En wanneer dát niet mogelijk is, weten we 100% zeker dat die op een juiste manier gerecycled wordt.

Ik ben benieuwd wat jullie vinden van flitsbezorgers en hoe jullie de toekomst van deze ontwikkeling zien.

De serie Into the Woods is een onregelmatig verschijnend feuilleton over het opzetten van een winkel. Of beter gezegd: net als zovelen gaat Tale Meester een webshop starten. Wat hij wil gaan doen, is in de praktijk een merk bouwen, en alle kwesties die daarbij om de hoek komen kijken, bespreken met de lezers van Marketingfacts. Episode 1 verscheen in oktober en vind je hier. Episode 2 kwam in november en kun je hier nalezen. Deze delen worden ook gepubliceerd op MarketingTribune.