Ken jij de consument nog wel?

Ken jij de consument van nu? Je zegt natuurlijk ja, maar ken je de consument écht? Ik bedoel niet uit statistieken, uit onderzoekrapporten. Ik bedoel ook niet uit kwalitatief onderzoek, of dat je de consument tijdens single interviews via de monitor hebt gevolgd. Ik bedoel: hoe vaak praat je met ze, kom je bij ze thuis, ga je met ze mee winkelen, eet je bij ze, zit je samen met ze op de bank, enzovoorts? Ik ga een poging doen, om je een beetje bij te spijkeren.

Rustig maar, ik ga niet herhalen hoeveel ouderen er nu zijn – dat we dus vergrijzen – maar dat die ouderen niet als zodanig aangesproken willen worden, omdat ze zich gedragen als een 45-jarige. Nee, oud ben je pas tegen de 80. Ik ga het ook niet hebben over het groeiende aantal allochtonen en de gevolgen daarvan. En ook niet over het enorme aantal 1- en 2-persoonshuishoudingen, enzovoorts. Ook niet over het steeds maar groeiende aantal echtscheidingen en dat massa’s 40- tot 60-jarigen als gevolg daarvan lijnend en fitnessend ervoor zorgen dat ze interessante proposities in de markt zijn en blijven (want je weet maar nooit met al die sociale media en datingsites).

Ik bedoel, die informatie ken je al. Daar houdt elke ondernemer en marketeer al rekening mee. Da’s ouwe koek. Dat hoop ik althans.

Marktplaats en P.C. Hooftstraat

De consument is anders … De mensen gedragen zich grillig en onvoorspelbaar. Het gedrag heeft nauwelijks te maken met leeftijd, welstand, opleiding of dat soort verouderde criteria. We werken inmiddels met 'mentaliteitsdoelgroepen'. Maar dan nog, kennen we die consument eigenlijk nog wel?

Dezelfde persoon kookt op zondag een 7-gangen diner, eet op maandag uit de muur en knabbelt op dinsdagavond aan een wortel, omdat het gezond is en weinig calorieën bevat. De ene avond wordt er ontiegelijk doorgezakt, terwijl dezelfde persoon de volgende dag zich uit de naad trimt. Een en dezelfde persoon koopt op het Waterlooplein, of de Kringloopwinkel, of via Marktplaats een 2de- of 3de-hands rok voor een tientje, maar koopt er in de P.C. Hooftstraat of een Larens boetiekje een blouse bij van 300 euro.

Ondernemers en marketeers van Nederland zoek het maar uit.

Vroeger was het 'in' om aan vrienden, kennissen, enzovoorts de jaloersmakende hoge prijzen te noemen van dingen die je had gekocht. Daar dacht je respect mee te oogsten. Nu is het 'in' om te vertellen hoe weinig iets gekost heeft. Trots meld je, hoe goedkoop de vloerbedekking was, hoe weinig je voor de nieuwste televisie of iPad hebt betaald en dat je dat tweede pak door afdingen bijna voor niets erbij kreeg. En afdingen doe je niet meer alleen op de markt, maar bijna overal. Ik heb daar nog wat moeite mee, maar trots kan ik je melden, dat ik mijn schroom overwonnen heb en vorige week succesvol heb afgedongen toen ik kinderpostzegels aan de deur kocht.

Uitgerochelde substanties

Sommige consumenten gaan in het voorjaar 'grande chique' op luxe vakantie. Ibiza, Maagdeneilanden, safari, Bali, etcetera, maar gaan tijdens de kindervakantie met de caravan. En dat vinden ze dan nog leuk ook, zeggen ze.

Niets is leuker dan ‘s morgens met je tandenborstel naar een waslokaal te gaan, waar in de douches het zeepsop van je voorgangers nog enkel hoog staat, omdat de putjes al wekenlang verstopt zijn.

Er is niets leuker dan je tanden te poetsen boven een 7 meter lange wasbak, zeker als je aan het eind ervan vlakbij de afvoer staat en je al die uitgerochelde substanties voorbij ziet komen. En er is niets leukers dan met je eigen rol wc-papier ’s morgen voor een van de weinige toiletten op je beurt staan wachten. Koude billen krijg je in ieder geval niet met die hete brillen.

Natuurlijk, sommige caravans hebben tegenwoordig van die chemische toiletjes, maar die zitten in een poep en een zucht vol.

Wat was het vroeger toch lekker simpel, toen de gemiddelde consument uit een 4-persoons gezinntje in een nette Vinex-wijk bestond. Pa met een baan en een auto uit de goed ingezeepte middenklasse voor de deur. Ma thuis om voor de kinderen te zorgen en sherry te drinken met de buurvrouw. Ma is niet meer thuis, de buurvrouw ook niet en kijk wat er met de sherry-omzet gebeurde …

Kennen we de consument nog wel?

Marketeers gaan niet naar Torremolinos of Alanya met vakantie, zoals hun klanten, maar naar exclusieve exotische oorden. En zij klappen ook niet na de landing van hun vliegtuig. Misschien wordt het tijd dat voor ondernemers en marketeers eens een excursie georganiseerd wordt. Een excursie om de gewone mensen weer te ontmoeten. We gaan naar de Huishoudbeurs en bezoeken donkerbruine sportkantines. Niet die van hockeyverenigingen, maar die van voetbalclubs.