Lezers lusten ook longreads

Tranen druppen in de kist. “Deze onderscheiding verdien jij honderd keer meer dan ik ooit heb gedaan.” Is dit een verhaal? In elk geval heeft iedereen die aan dit blog begint, het uitgelezen. Maar van honderd beginners zijn er nu 38 afgehaakt, vertellen statistieken. Stel je voor dat was beschreven wie er in de kist ligt, hoe hij aan zijn eind is gekomen, welke collega zijn onderscheiding aan de dode geeft. Hoeveel mensen zouden de slotscene hebben gehaald?

Nou ja, dat valt eigenlijk best mee. In weerwil van zo’n populaire opvatting – ‘we’ lezen geen lange stukken meer, online al helemaal niet – houden lezers wel degelijk van lange verhalen. En in het woord lezers zit ‘m de crux: het is een deelverzameling van bezoekers. Van die laatste groep geeft een derde zichzelf niet de kans om enige vorm van betrokkenheid te krijgen. Ze surfen verder naar iets wat wel van hun gading is: ophef, erotiek, lachvideo’s, katten. Althans, als het gaat om bezoekers van algemene nieuwssites.

“Ze surfen verder naar iets wat beter bevalt: ophef, erotiek, lachvideo’s, katten”

In de VS is veel onderzoek gedaan naar online leesgedrag. Ervaringen van Nederlandse nieuwssites bevestigen de teneur ervan. Het onafhankelijke Pew Research Center heeft 75.000 artikelen van dertig nieuwssites geanalyseerd. Wat blijkt:

• aan een artikel van meer dan duizend woorden besteden lezers gemiddeld ruim twee minuten, tegen een minuut aandacht voor kortere stukken
• lange verhalen worden bijna net zo vaak gelezen als korte
• lezen op een mobiel wijkt niet eens veel af van lezen op een groot scherm

Flitsverhaal of longread

De veelgehoorde stelling dat een online blog maximaal een paar honderd woorden mag tellen – ‘anders leest niemand het meer’ – is dus veel te kort door de bocht. Voor papier kennen we ‘het korte verhaal‘, en dat telt tussen de tweeduizend en vijftienduizend woorden. Een verhaal van vijfhonderd tot tweeduizend woorden heet een flitsverhaal. De gemiddelde bestseller omvat minstens zeventigduizend woorden.

Of een online verhaal (uit)gelezen wordt, hangt sterk af van meerdere factoren:

• zijn de bezoekers willekeurige surfers of mensen die heel bewust deze site kiezen?
• is het verhaal bedoeld voor elke bewuste bezoeker of voor specifieke groepen die zich aangesproken zullen voelen?
• gaat het om mensen die graag longreads lezen? Van die populatie leest 94 procent een verhaal doorgaans helemaal uit
• heeft het inhoudelijk kwaliteit? Boeiend onderwerp, pakkende kop, mooie zinnen, menselijk, een verhaallijn
• deugt de vormgeving? Mooie of interessante infographics of illustraties, strooi- en tussenkoppen, alinea’s

Maximaal vijfhonderd woorden

Er zou nog veel meer te zeggen zijn over leesgedrag. Zo lezen Amerikaanse studenten langere stukken liever van papier dan van een beeldscherm. ‘De jeugd van tegenwoordig’ leest wel degelijk veel, maar duidelijk minder boeken en kranten. Eigenlijk kun je eindeloos verhalen over het schrijven van goede… verhalen.

“Kort schrijven is echt geen schande”

Maar we willen dit blog maximaal vijfhonderd woorden laten tellen. Kort schrijven is echt geen schande. De beste schrijvers doen het.

En het zeventien-woorden verhaal aan het begin van dit blog? Het is de op een na laatste scene van een indrukwekkende aflevering van de Britse politieserie ‘A Touch of Frost’. Een prachtig verhaal. Kijken!