Martijn van Dam (PvdA): “Door sociale media verdwijnt de schakel tussen politici en kiezers”

Toen Martijn van Dam in 2003 plaatsnam in de Tweede Kamer was digitalisering geen fonkelnieuw fenomeen meer. In het contact tussen politici hadden handgeschreven briefjes al plaats gemaakt voor mobiele telefoons en e-mail. Maar de impact van digitalisering blijkt ook een kanteling teweeg te brengen in het contact met kiezers en de manier waarop politici hun vak bedrijven. In deze Top Names spreekt Van Dam met Fast Movings Targets over verdwijnende schakels, de rol van de publieke omroep en de actuele cookiewetgeving.

Digitaliserende politiek: een gigantische omslag

Een decennium geleden beperkte het contact met kiezers zich voor politici tot de mensen die je tegenkwam, vaak in de context van een partijbijeenkomst. Dat is radicaal veranderd. Door het internet wordt de kloof tussen burger en politiek kleiner omdat er directe contacten zijn tussen volksvertegenwoordigers en achterban, dat wil zeggen: zonder tussenkomst van een laag massamedia. Door sociale media verdwijnt de schakel tussen politici en kiezers.

Dat heeft nadelen. Van Dam geeft een voorbeeld: “Het lijkt alsof politici zich op Twitter binnen vijf minuten voor uitspraken moeten kunnen verantwoorden, terwijl we ook gewoon moeten vergaderen.” Maar tegelijkertijd merkt Van Dam dat sociale media ervoor zorgen dat politici geluiden uit de samenleving opvangen om deze ‘wisdom of the crowds’ in te kunnen zetten tijdens discussies over wetgeving.

Digitaliserende media: een belangrijkere rol voor de publieke omroep

Heeft de Nederlandse publieke omroep nog bestaansrecht in een tijd waarin iedereen kan publiceren? Van Dam beantwoordt die vraag met een volmondig ‘ja’.

Immers, het wordt in een wereld met meer en meer online content steeds moeilijker om op journalistieke inhoud een verdienmodel te maken waarmee je een grote redactie aan het werk kunt houden. En dat terwijl journalistiek in een democratie een essentiële functie blijft houden, namelijk duiding geven aan wat er in de politiek gebeurt.

Van Dam hecht daarom waarde aan een publieke omroep die geen eenheidsworst is en waarbij het niet om geld draait, maar waarbinnen een breed palet aan maatschappelijk betrokken journalistiek te vinden is, afkomstig van verschillende creatieve organisaties.

Cookies: privacygevoelige informatie alleen met toestemming

De cookiewetgeving binnen de huidige Telecomwet is een heikel onderwerp. De wet dwingt websites die onnodige cookies plaatsen om danwel uit te leggen waar ze toe dienen danwel de gebruiker om toestemming te vragen alvorens ze cookies plaatsen. Voor velen is dit een onduidelijke en onuitvoerbare wet die bestaande modellen van veel gratis websites onderuit haalt.

Van Dam licht de rol van de Tweede Kamer in de ontwikkeling van de wet toe: “Het overgrote deel van deze wet is Europese regelgeving die stelt dat je functionele cookies zonder toestemming mag plaatsen maar dat er toestemming nodig is voor het plaatsen van alle andere cookies. Daar heeft de Tweede Kamer nul invloed op gehad, noch hebben we ruimte om bij de implementatie van deze regel af te wijken.”

Echter, omdat de Europese regelgeving niet uitlegt wat er precies aan gebruikers gevraagd moet worden om toestemming te krijgen, heeft de Tweede Kamer een klein stukje aan de Telecomwet toegevoegd. Daarin staat dat als een partij informatie verzamelt die tot personen herleidbaar is, dit privacygevoelige informatie is.

Daarom moet volgens Van Dam voor deze informatie dezelfde bescherming gelden die ook voor andere persoonsgegevens geldt. En om die reden valt de verzamelende partij nu onder de Wet bescherming persoonsgegevens.

Noot van de redactie: de discussie over cookies is o.a. interessant gezien de Twitter-discussie die Marketingfacts-blogger Remi van Beekum had met Martijn van Dam. Daaruit bleek dat Martijn van Dam wellicht wat moeite heeft met de praktische vertaling van de cookiewetgeving, net als velen van ons. Meer informatie over de cookiewetgeving is o.a. te vinden in deze posting van vorige week en ons dossier Cookiewetgeving.