Gemeenten zijn tegen reclame. Zég dat dan gewoon!

Dozen van Bol.com, Zalando en Coolblue worden intussen massaal bezorgd

Eindelijk is het dan zover, in Amsterdam is de ongeadresseerde folder die je zomaar ongevraagd door je brievenbus krijgt, verboden. Nou ja niet helemaal. Je kan met een sticker duidelijk maken of je wel of niet een folder wilt. Een beetje vreemde redenatie van de bedenkers want er waren al stickers op brievenbussen waarmee je kon vertellen dat je iets niet wilde. Kennelijk werken stickers niet zo goed.

Nu ben ik niet voor of tegen folders; als je iets wil verbieden met goede argumenten, dan kan dat natuurlijk. Het gaat even om het argument.

‘Mooi nieuws’

“De uitspraak van de rechter is heel mooi nieuws in de strijd tegen papierverspilling,” aldus wethouder Marieke van Doorninck (Duurzaamheid) in een reactie. “Huishoudens zonder sticker besparen zo’n 33 kilo papier per jaar. Ik verwacht dat dit andere gemeenten aanmoedigt om snel het Amsterdamse voorbeeld te gaan volgen.”

Volgens de wethouder wordt er dus papier verspild.

Dat klinkt beslist heel aardig, dat minder verspillen. Dat willen we immers allemaal. Maar wat staat daar nu eigenlijk? De belangrijkste grondstof voor papier bestaat uit bomen. De boom mag zich dankzij de klimaatcrisis verheugen in hernieuwde belangstelling. Als je in Amsterdam tien bomen wilt kappen ben je immers al voorpaginanieuws.

“We hebben met elkaar nogal wat hout nodig”

Nu zijn er voor de papier industrie nogal wat bomen nodig. Natuurlijk zou de industrie het liefst bestaande bossen kappen maar dat is inefficiënt, simpelweg te duur. Vandaar dat er productiebossen zijn. Niet alleen voor het papier van de folders in Amsterdam maar ook voor pizzadozen van Domino, de stoelen en tafels van Ikea en ja voor bio brandstof. We hebben met elkaar nogal wat hout nodig. Samen is dat ca 290 miljoen hectare, ongeveer zeven procent van het totale wereldwijde bosareaal. Dankzij de vraag naar papier groeit dat bosoppervlakte nu jaarlijks. In Europa alleen al is nog een uitbreiding van iets van 11 miljoen hectare bos wenselijk om de groei bij te houden.

Dat is goed nieuws want volgens een VN rapport uit 2017 is CO2 opslag het meest gebaat bij het planten van bomen. Extra goed nieuws is dat jong snelgroeiend bos meer CO2 opslaat dan oud bos. En ja voordat je een boom kapt om er papier van te maken moet de boom eerst nog wel even flink groeien. Het liefst zo snel mogelijk want dat is dan weer kostenefficiënt voor die dekselse papierboeven.

Hello Fresh maaltijdbox

Er is meer goed nieuws want Nederlanders zijn volgens milieu centraal een nijver volkje als het gaat om afvalscheiden. Ongeveer driekwart van de mensen haalt papier uit het afval zodat het gerecycled kan worden. Papier wordt gewoon aardig wat keren opnieuw gebruikt, een keer of zeven alvorens het wordt omgetoverd in bijvoorbeeld een Hello Fresh maaltijdbox. Acht op de tien Nederlanders heeft al kennis gemaakt met die kartonnen doos, ik neem voor het gemak maar even aan dat Amsterdam een niet onbelangrijke plek is als het gaat om het thuisbezorgen van dozen. Niet alleen dozen met maaltijden maar ook pizzadozen, Bol.com-dozen, Zalando-dozen maar ook Coolblue-dozen en talloze andere pakketjes worden met busjes door de straten gekoerierd. Maar ja: al die pakketjes zijn geadresseerd dan is het natuurlijk wel prima, al dat papier.

Op papier (!) klinkt dat recyclen natuurlijk heel aardig, maar eerlijk gezegd kun je het beter in de fik steken, want het verbranden van papier levert weer groene energie op. Volgt u het nog? “Het brandbare deel van het afval bestaat uit een biogeen deel (hout, papier, voedselresten), en een fossiel deel (met name plastic). Stroom opgewekt met het biogene deel wordt groene stroom genoemd, stroom uit het fossiele deel grijze stroom. Ja groene stroom uit papier; mooier kan het toch niet? Als ik mijn steentje kan bijdragen met die drieëndertig kilo gratis ingezameld papier, geeft mij dat eerlijk gezegd een prima gevoel.

“Minder papier voor een beter milieu, lijkt weinig hout te snijden”

Nee de wethouder van Amsterdam ziet het scherp. Die papieren folders vormen een belasting voor het milieu, beter kunnen we naar het internet. Today, data centers consume about 2% of electricity worldwide; that could rise to 8% of the global total by 2030, (according to a study by Anders Andrae, who researches sustainable information and communications technology for Huawei Technologies Ltd.)

De claim dat minder papier beter voor het milieu is lijkt weinig hout te snijden. Welk argumenten er nog meer zijn, behoudens het ongemak van mensen dat ze iets bij het oud papier zetten om er vervolgens groene stroom mee op te wekken, is mij niet duidelijk. Wat wel helder is, is dat het verbod banen kost en de retailers die het toch al niet zo makkelijk hebben berooft van een belangrijk communicatiekanaal. Curieus detail in dit verhaal is dat bestuurders van Amsterdam een alternatief initiatief van voormalig Telegraaf-hoofdredacteur Juul Paradijs boycotten. Paradijs bracht partijen bij elkaar en bedacht een bladformule met de retailers die door de nieuwe regelgeving in Amsterdam hun klanten niet meer konden bereiken als hoofdsponsors.

“Het Amsterdamse huis-aan-huisblad City is boos over het besluit van de gemeente Amsterdam, omdat die geen medewerking wil verlenen aan interviews en columns met en door stadsdeelbestuurders. Dit vanwege een handhavingsprocedure tegen het blad omdat de gemeente vindt dat er teveel reclame in staat.”

De gemeente vindt dat er teveel reclame in de krant staat. Dat past niet bij het beleid. Misschien is dat het wel. Stadsbestuurders zijn tegen reclame. Zeg dat dan gewoon.