Stop vandaag nog met socialmediamarketing
Pino weet waarom
“Oh, dus jullie gebruiken Facebook zoals het bedoeld is?” De cateraar bij ons bedrijf wilde onze Facebook-pagina gebruiken voor wat promotie, dat moest hij vragen van de marketingcollega’s op het hoofdkantoor. Ik legde hem uit dat we op onze pagina geen reclame voor derden maken, maar dat ze dat ook niet moeten willen: “People don’t want to be advertised to on social media.” Ik legde hem uit dat we vooral ‘human interest’-posts plaatsen: authentieke verhalen uit of over MCB, bijvoorbeeld foto’s die de chauffeurs vol trots van hun vrachtauto hebben gemaakt, dat soort dingen. “Dus als jullie directeur hier zijn eigen hamburger staat te bakken, dan zet je die foto wel op Facebook?” Ik vond het eigenlijk wel een treffend voorbeeld, maar het is me al vaker opgevallen: de niet-marketeers begrijpen sneller en beter hoe het moet tegenwoordig, marketeers zien zichzelf vooral als adverteerders en willen dus ook overal advertenties op plakken. Gerrit Heijkoop verwoordde het onlangs mooi in een video: “Social media is NOT a marketing tool”. Hij pleit ervoor om social media weg te halen bij de marketingafdeling, omdat ze daar de waarde ervan niet goed in kunnen schatten. En dat vind ik ook. Deze blog is dus ook niet voor marketeers, maar voor hun collega’s. Als je marketeer bent, mag je niet verder lezen. Serieus!
Ice Bucket kapot
Zijn ze weg? Ik moet altijd lachen als ik marketeers hoor praten over hoe slecht ze het hebben: het wordt allemaal steeds moeilijker om mensen ‘goed’ te bereiken. Terwijl het gewoon eigen schuld, dikke bult is, marketeers zijn degenen die alles kapot maken. Nu ook weer bij die Ice Bucket Challenge: opportunistische inhakers zoals die van Samsung waar ze zelfs nog vergeten te melden dat het om een goed doel gaat.
Het is logisch dat als marketeers hun klassieke aanpak door blijven zetten, mensen dit beginnen te negeren. Facebook geeft zelf als ‘officiële’ reden voor de steeds slechtere vindbaarheid van bedrijven dat ze nou eenmaal niet zo boeiend zijn, en ergens klopt dat ook natuurlijk. De marketingweg naar de harten van klanten ging – ook op social media – tot nu toe vooral via de portemonnee, likes werden gekocht met korting en zo, of soms contant in Zuidoost-Azië.
Ik sprak laatst iemand wiens bedrijf besloot te stoppen met kortingsacties op social media en over te gaan op ‘authentieke’ communicatie: ze verloren langzaamaan al die volgers die voor een stuiver op de eerste rang zaten: “Waarom plaatsen jullie geen aanbiedingen meer?”. Weg likes. Op zich geen ramp, dat waren waardeloze marketeer-likes. Het is nu de tijd voor waardevolle echte-mensenlikes. En daar hebben we jullie voor nodig, de niet-marketeers.
Organisaties op Facebook
“Is it Time to Forget Free Social Media Marketing?” Een prikkelende titel van een blog van Jeff Bullas, waarin hij beschrijft hoe marketeers ‘vroeger’ (eh.. in 2008) nog gratis los konden gaan op social media en de hele wereld konden ‘marketen’. Maar ‘helaas’ worden steeds meer bedrijven naar de reclamehoek van media als Facebook geduwd, alleen als ze geld erin pompen zijn ze nog goed te vinden. Jeff vraagt zich dus ook af hoe marketeers hier mee omgaan: stoppen ze met Facebook of trekken ze hun portemonnee?
Voor ons marketeers is adverteren blijkbaar de enige optie die we op social media hebben. Ik las laatst “Organisaties zijn mensen, je gaat het pas zien als je het door hebt”, maar niet alle marketeers lijken dat te zien. Hun collega’s kunnen op social media – gratis – enorm veel magneetwerking hebben, maar dan moeten ze ook de kans krijgen om daar authentiek te zijn.
Mijn tip aan alle niet-marketeers is dus: als je marketingcollega’s praten over huisstijlhandboeken en socialmediarichtlijnen moet je die gewoon negeren. Als ze vragen of je reclame wilt maken op Facebook-pagina’s, moet je net doen of je het niet gehoord hebt. Laat je marketingcollega lekker spelen met het bedrijfsaccount, maar geef hem of haar geen budget om te adverteren. Want jij begrijpt wel waarom dat weggegooid geld is.
Pino houdt niet van campagnes
“Why don’t we just automate Social Media, we can then go back to doing our day jobs”, een treffende titel van een artikel over een veelbesproken onderwerp: het automatiseren van je tweets. Het idee is heel simpel volgens het artikel: een tweet leeft 18 minuten, en dus moet je hem elke 18 minuten herhalen. Logisch vanuit een marketingperspectief van “penetration, reach and longevity“, maar iedereen snapt dat wanneer je elke tweet die je ooit geschreven hebt om de 18 minuten herhaalt, je niet bepaald veel volgers zult hebben. Niemand zit op je ‘automated tweets’ te wachten, zelfs Pino niet (in Amerika is hij geel):
Neem het je marketingcollega’s niet kwalijk, ze zijn opgegroeid met ‘zenden’ en ‘pushen’, authentieke communicatie heeft geen meetbare ROI. Hun hersenen opereren ook alleen maar in termen van campagnes. Zo las ik op LinkedIn laatst een artikel met de titel “Launching your thought leadership marketing campaign“. En wat me dan vooral opvalt: het woord ‘campaign’. Want een campagne heeft een begin en een eind, terwijl ’thought leadership’ toch iets is voor de lange termijn. Je kiest een onderwerp dat dicht bij je hart ligt en deelt daar je kennis over. En dat doe je – natuurlijk – op lange termijn met blogs en social media.
Stel dat je veel van een onderwerp weet en je begint een ‘thought leadership campaign‘, wat doe je dan als de campagne voorbij is? Een nieuwe specialiteit zoeken waarin je je wilt profileren voor de volgende campagne? Ik adviseer jullie om een campaign-potje in het kantoor te zetten en telkens als een marketeer het woord ‘campagne’ gebruikt, moet hij of zij er een euro in gooien.
Social media zijn prachtig, het is dus enorm jammer om te zien hoe ze door marketeers kapot worden gemaakt. Natuurlijk moet een bedrijf een centraal account op elk medium hebben, en daar mogen de marketeers zich best achter verschuilen zoals ze dat al tientallen jaren hebben gedaan. Maar voor de rest van de organisatie is het eenvoudig: social media zijn voor jullie.
Het is een middel om de wereld te laten zien wat je weet en wie je bent, en op die manier klanten aan te trekken. Stop vandaag dus nog met socialmediamarketing en ga vandaag beginnen met social media. Maar doe het wel op jouw manier, negeer de richtlijnen van je marketingcollega’s. Ooit zullen ze begrijpen waarom het nodig was.
Edwin Vlems is werkzaam bij bureau Comaxx. Hij helpt B2B-bedrijven met het online delen van de kennis van het bedrijf en de medewerkers, als magneet voor klanten en nieuwe collega's. Hij spreekt en schrijft over AI, Demand Generation en Employee Advocacy.
Edwin, Bedankt voor het schrijven van dit boeiende artikel! Ik heb het artikel wel gedeeld via mijn social media kanalen;-) Ik ben in 2007 begonnen met het bedrijfsmatig inzetten van Facebook en Twitter en ik merk nu (ruim 7 jaar later) dat het een kunstje is geworden (oude wijn in nieuwe zakken) Push marketing vermomt als een geldwolf in schaapskleren.
Het is trouwens vermomd als een……… #taalpolitie;-)
Goed om te horen dat je het lichd gezien hebt Olaf
Stop vandaag nog met alle marketeers over een kam te scheren.
Eens met Peter en toch ook enigszins eens met jou Edwin. Ik zal het toelichten. Vooropgesteld: absoluut overhaaste generalisatie van ‘de marketeer’ en zijn aanpak, maar ik begrijp je punt wel. Ik ken echter genoeg organisaties die het ‘lekker zelf doen’ en volledig zelfdestructief zijn qua bereik omdat ze nog nooit van het algoritme hebben gehoord.
,,Doe het op jouw manier, negeer de richtlijnen van je marketingcollega’s”… Zo lijkt het net alsof er twee opties zijn: een eigen manier of de manier van ‘de marketeer’. Elke marketeer verschilt in zijn of haar aanpak. En de ‘eigen manier’ kan vernietigend werken. Uit je blog proef ik het idee dat elke medewerker het beter zou doen dan zijn collega ‘de marketeer’. ‘Vijftig tinten grijs’ is niet alleen de titel van een of ander kinky boekje, het is ook de nuancering van de generalisatie: er zijn vijftig tinten marketeers. De tint die jij beschrijft, is slechts één soort. De meeste van de andere soorten kunnen er echt wel wat van. En goed ook.
,,Social media weghalen bij de marketingafdeling, omdat ze daar de waarde er niet van kunnen inschatten.” Niet elke marketingafdeling is gelijk. En ook niet elke vervangende medewerker die dan de touwtjes in handen neemt qua social media is gelijk. Ik zie vooral heel veel zwart en heel veel wit in je blog. Prima betoog tegen een klein groepje marketeers dat er mogelijk niets van begrijpt, maar te kort door de bocht qua formulering (slechts mijn bescheiden mening).
Verder lees ik je blogs altijd met veel plezier, ik ben benieuwd naar je volgende bijdrage.
Ik schrok!
Heel even dacht ik dat ik mijn Facebook Pagina moest opheffen en mijn twitter account maar moest laten voor wat het is. Zou de lol er snel af halen, van marketing. Zou communiceren met anderen een stuk lastiger maken. Alsof ik dan geen ramen meer zou hebben ofzo.
Maar gelukkig, als niet-marketeer mocht ik doorlezen. Pak van mijn hart. Niks aan de hand. En ik ben het nog met je eens ook. Al mag ik mijn koffies niet meer online plaatsen. Ze denken nu allemaal dat ik verslaafd ben. Dus dat doe ik maar niet meer. Ooit eens gedacht een bericht te pushen, accepteerde Facebook mijn credit card niet ofzo.
Ach, nog nooit een cent aan marketing uitgegeven. Nou ja, aan wat drukwerk wel. En tijd. Ik heb er veel tijd aan uitgegeven. Kost me inmiddels eigenlijk natuurlijk ook geld, maar dat vertellen we niet verder.
Edwin,
Bedankt voor je reactie al vind ik goed dat je het licht heb gezien wat overdreven;-) Want om jezelf nu te gaan vergelijken met Jezus Christus (of Emiel Ratelband);-) is een typisch gevalletje van zelfoverschatting. (je lijkt wel een social media guru)
Een waakvlammetje aanwakkeren ( dat vlammetje was trouwens al een tijdje aan het branden) vind ik een betere omschrijving. Maar voor de rest ga zo door met je leuke stukjes! (of moet ik stukken zeggen?)
Heerlijk Edwin, om een stuk te lezen dat de gebruiker centraal stelt. Om social media echt social te maken moet je de hele bevolking er in betreken. Betrekken en niet je merk opdringen met advertising.
Ik ben het overigens wel met bovenstaande reacties eens: niet alle marketeers snappen er niets van. Maar wellicht is het soort en aantal marketingcampagnes wel uit de hand gelopen.
Ik moet inderdaad mijn excuses aanbieden aan alle marketeers die social media niet zien als advertentievehikels en die hun collega’s stimuleren hun kennis en persoonlijkheid op authentieke wijze online te zetten, ongeacht de huisstijl en social media richtlijnen. Dat klinkt niet gemeend, maar ik meen het wel. Ik heb mijn beeld vermoedelijk teveel laten kleuren door mijn timelines en alle blogs over ‘x manieren om je advertenties op y te optimaliseren.’
@Olaf ik bedoelde het niet zo letterlijk hoor, ik zocht gewoon een woord met een ’t’ aan het eind 🙂
Laten we aub niet stoppen met social media marketing! Dan ben ik mijn baan kwijt.
Het duidelijk dat social media op verschillende manier ingezet kan worden. De handboeken weggooien lijkt mij niet zo verstandig.
Ik vind het wel een goed idee om via social media de ‘ware aard’ van je organisatie te laten zien. Simpelweg omdat dit ten eerste makkelijker is en omdat dit ten tweede voor meer interactie zorgt.
Je kan je ook afvragen of die oprechte social media accounts niet beheerd worden door hele goede marketeers.
Goede vraag Chanel, ik heb wel het idee dat de bullshitfilters van mensen zo goed ontwikkeld zijn dat die ‘hele goede marketeer’ uiteindelijk door de mand valt. En als ik naar mijn dochters kijk worden ze alleen maar krachtiger.
Maar is een authentieke beheerder niet per definitie een ‘hele goede marketeer’? Authenticiteit en geld verdienen gaan mijns inziens steeds meer in elkaars verlengde liggen.
Wat betreft je opmerking ‘de handboeken weggooien lijkt mij niet zo verstandig’: volgens mij kunnen de laatste tijd best wel veel marketing-handboeken worden weggegooid. Zelfs Kotler pleit in zijn boek Marketing 3.0 soms haaks op wat hij in zijn 1.0-boeken heeft geschreven. We leven in mooie tijden.
Bedankt voor de relativering, Edwin 😉
Correctie: value moet values zijn (met een s, kernwaarden)
Je hebt flink geknipt en geplakt Tom. Als liefhebber van metaforen was ik benieuwd naar de ‘clown bij de kassa’?
Hoi Edwin, alleen het stuk over web 1.0 / 2.0 is geknipt en geplakt, uit eigen werk overigens. Ik moet voorzichtig zijn met invulling geven aan de metafoor ‘de clown bij de kassa’, omdat dit uiteraard niet mijn eigen woorden zijn.
Mijn interpretatie: Het betreft hier het verschil tussen ‘experience marketing’ en ‘imagineering’.
Bij belevingsmarketing of experience marketing wordt ‘beleving’ gebruikt als marketingtool om het product of dienst te promoten. Experience marketing neemt niet het DNA van de organisatie/het merk/het aanbod als uitgangspunt. Imagineering doet dit wel. Hier vormt de beleving (van het gedachtegoed) zelf het uitgangspunt van het strategisch en tactisch opereren en is het meer dan enkel een vaardigheid of marketingtool. Imagineering gaat bovendien uit van het integreren van beleving voor een gedifferentieerd belevingsaanbod, terwijl experience marketing vanuit een traditioneel ondernemingsmodel gericht is op massaproductie voor massaconsumptie (ongedifferentieerd.)
Kortom: voeg je beleving – zoals de metafoor van de clown bij de kassa toe – om je economisch aanbod te promoten… (beleving = instrument) OF komt de beleving van binnenuit, vanuit de ziel, gebaseerd op DNA / core values en is deze verankerd in de wortels van de organisatie en geïntegreerd vertaald naar verschillende disciplines. (beleving = inhoud)
“…het is me al vaker opgevallen: de niet-marketeers begrijpen sneller en beter hoe het moet tegenwoordig, …” M’n dochter van elf snapt Google (en Insta, SnapChat etc.) beter dan het gros van de ondernemers (met of zonder marcom-afdeling) die ik spreek. Ik geloof in de volgende generatie!
Dick: “Prima betoog tegen een klein groepje marketeers dat er mogelijk niets van begrijpt” – Ik verkeer in de verkeerde kringen … enlighten mee!
@Nathan: wat Googlen leert dat jij meewerkt aan de #PRO247 en die Facebookpagina. Lijkt me wel zo netjes en transparant om dat gewoon erbij te vermelden als je de loftrompet blaast erover, toch? Iets met WC Eend en zo.
Bedankt Nathan voor het laten zien hoe het niet meer werkt. Blijkbaar sloeg de bullshitfilter van Bram aan, en die van mij ook trouwens.
Ik zit persoonlijk al een tijd met social media in de knoop omdat het positief en negatief uitpakt in mijn ervaring als potentieel klant. De zin: “Stop vandaag dus nog met socialmediamarketing en ga vandaag beginnen met social media.” is eigenlijk precies het advies dat nodig is. Social Media is voor informele en persoonlijke relaties. Adverteren maakt dit zakelijk en dus ongewenst. Boeiend en leuk om te lezen, bedankt.
Graag gedaan Michael!
@bram was ook niet als geheim bedoeld dat ik een onderdeel daar van ben. Ik dacht dat dat wel duidelijk was, door mijn tekst
@edwin ik ben wel benieuwd wat je bedoelt met ‘hoe het niet meer werkt’ ..
@nathan Ik bedoel dat marketingtrucs niet meer werken (zoals reclameboodschappen verbergen in comments) omdat mensen dat van een afstand al ruiken.
Maar blijkbaar was je comment geen reclameboodschap…
@edwin Nee zo was het niet bedoeld, maar nu ik het teruglees snap ik wat je bedoelt.
Uiteindelijk ter ondersteuning van het artikel.. Ik merk ook dat het inbrengen van persoonlijk contact, ‘achter de schermen’ en verhalen vertellen werkt…
De opmerking die ik er bij heb is dat je niet alles wat marketing is, los moet laten, want daar zitten genoeg tools in die je kunt gebruiken.. Je moet alleen niet constant iets willen verkopen (ironisch dit…)
Oeps, stiekeme marketeer dat ik ben.. ik heb (ondanks je verbod Edwin) wel het hele artikel gelezen. En ja, je hebt gelijk. Ik erger mij als consument aan alle constante push advertenties van diverse bedrijven op Social Media. Als marketeer probeer ik daar dan ook niet op een slimme manier mee om te gaan. Nee, ik vind het belangrijk om de interactie met mijn fans levendig te houden. Het plaatsen van interessante content voor de fans en niet het pushen van ons nieuwste model auto met gratis automaat en navigatie (blablabla). Het gaat om de emotie en die moet je ook als marketeer proberen te bereiken met je social media posts.
Ik vind het erg fijn* dat Erwin en de niet-marketeer samen tot consensus zijn gekomen dat een post over de directeur die zelf een hamburger bakt ontzettend “authentiek” en “Human 2 Human” is en zij samen dus begrijpen “hoe het moet”.
Natuurlijk erg interessant* zo’n hamburger bakkende Directeur voor de Facebook Fans.
Ondertussen gaat het bedrijf failliet**, maar ja gelukkig* hebben we geen geautomatiseerde tweet verstuurd.
* Dit is ironisch bedoeld
** Dit is niet ironisch bedoeld
Haha ik hou wel van wat ironie Jordie, bedankt voor je reactie.
En jij ook bedankt Andra.
Volgens mij zit de kracht van KLM op Twitter niet in de advertenties, Tom. Dus ik vermoed dat we het eens zijn.
Social media marketing richt zich toch niet hoofdzakelijk op advertenties? Dit omvat toch zowel paid als earned media? Volgens mij gaat ’t hier hoofzakelijk om paid / advertising en het eenzijdig pushen van content. Marketing omvat zoveel meer! (dan paid advertising)
Had de titel niet beter kunnen zijn? “Stop vandaag nog met social network advertising” (paid targeting)? Misschien dat daarom ook zoveel mensen zich geprikkeld voelen om te reageren op dit artikel. Het maakt in ieder geval iets los! 😉
Ik had misschien beter het woord ‘social media advertising’ kunnen gebruiken inderdaad Tom. In elk geval fijn dat we het eens zijn.
Beste Edwin,
Je hebt heel wat losgemaakt met je blog maar het is net zo tendentieus als alle bogs en literatuur die je ‘veracht’. Door de keuze van je titel en door de social media marketeer te generaliseren weet je dat je de aandacht zal krijgen, daar waar je iets genuanceerder een diepgaander betoog had kunnen houden waardoor je bij meer relevante mensen onder de huid was gekropen. En laat dat nou net zijn waar social media marketing om draait… Niet niet teveel pushen, niet doordraaien maar de juiste balans vinden! 😉
Afgezien daarvan vind ik het kort door de bocht door te stellen dat de marketeer teveel op push marketing gericht is en de niet marketeer met voldoende bedrijfs-DNA prima een social media strategie voor een bedrijf kan uitvoeren. Voor de plaatselijke bakker op de hoek misschien maar wil je op langere tijd gestructureerd een paid, earned en/of owned campagne realiseren, en een grote fanbase opbouwen met veel engagement, zul je toch met concrete doelstellingen moeten werken en ROI’s bepalen. Of je nu adverteert of er uren insteekt, tijd = geld.
Daarnaast zul je denk ik rekening moeten houden met alle veranderingen op het gebied van advertising, de do’s en dont’s van social content en het continu monitoren van het sentiment rondom je merk. Dit drieluik gaat wat mij betreft altijd samen en gaat verder dan alleen authentiek zijn.
Van oorsprong ben ik ook een marketeer en naast de marketing technieken die ik heb geleerd heb ik ook gezien dat deze technieken me helpen om te kaderen en een strategie te formuleren. Echter blijf je altijd te maken hebben met mensen waardoor elke situatie anders is en van momenten afhankelijk is. Al helemaal bij social media marketing.
Een echte goede social media marketeer haalt daarom wat mij betreft zijn kennis niet zomaar uit een boek of een blog (waarbij de auteur sowieso vaak meer met zelfpromotie bezig is dan dat het diepgaand is en ik hier veel van leer). Maar juist door zichzelf open te stelen om heel veel uren te maken, de flow van social media kanalen te begrijpen en hier vervolgens zijn learnings uit te halen zodat elke volgende campagne nog beter zal zijn.
En ja, zodra dat goed zit moet een post van de hamburger bakkende directeur dan op z’n tijd best kunnen:-)
Bedankt voor je reactie Patrick.
Ik wil allereerst benadrukken dat ik geen blogstrategie heb die erop gericht is om zoveel mogelijk aandacht te trekken, dit soort blogs rollen er echt als haarballen uit nadat ik me ergens aan gestoord heb. Ik haal er vervolgens wel de scherpste hoekjes vanaf, maar niet teveel.
En ik beweer ook echt niet dat advertenties helemaal niet meer werken en alleen hamburgers bakken wel. Mijn gevoel zegt dat social media bedoeld zijn om sociaal in te zetten, dat wij marketeers ze inzetten als billboards is volgens mij een voorbeeld van het ‘horseless carriage syndrome’. Dit syndroom is genoemd naar de eerste auto’s die vanwege een gebrek aan fantasie op karren zonder paard leken. Maar ze reden wel!
En mijns inziens geldt dat voor advertenties op social media ook: ze zullen heus wel werken en hun geld waard zijn, toch heb ik het gevoel dat we social media nog niet ‘aerodynamisch’ inzetten. Ergens heb ik het gevoel dat we over een paar jaar terugkijken op deze tijd en dan lachen om die al advertenties.
Dat is slechts hoe ik het zie… We spreken elkaar over een paar jaar 🙂
Leuk blog! Hoewel gegeneraliseerd raakt het een snaar en is het herkenbaar. Veel marketeers snappen social media nog onvoldoende en zien het inderdaad als een kanaal om nog ff wat promoties doorheen te proppen.
Wat een lading onzin over die imagineering studie zeg. Alsof die studie de heilige graal is voor de kloof tussen de klant en het bedrijf. Een en al promotie. Ben je soms docent daar? Of studeer je daar?
Ik heb ook 2 studies gedaan richting digitale media, waarvan 1 universitair en de meeste kennis/kunde komt toch echt van werkervaring. En om een nog een ander gegeneraliseerd argument aan te wenden. Dit keer van mijzelf. “Docenten die geen/nauwelijks werkervaring hadden, vonden zichzelf altijd het geweldigst, voerden het hoogste woord en waren het minst inspirerend, meestal zelfs slecht in hun vak. Soms vermoed ik zelfs dat de minder geslaagden in het bedrijfsleven maar docent worden. Dus hoezo aansluiting met de “real world”.
Het grappigste vind ik nog dat als je de uitlegvideo van de studie imagineering bekijkt ophun website, dat je er daarna nog niks van snapt. Terwijl imagineers toch de beste uitleggers zouden moeten zijn….
Sorry voor dit intermezzo.
Ga zo door Edwin!
Dank je Wijnand. En geen probleem dat intermezzo, je moest het kwijt blijkbaar…
Blogstrategie of niet, je titels lokken me wel steeds weer naar je blogs toe, Edwin. Leuk geschreven stuk. Ik heb het idee dat je beschrijft wat iedereen ook wel voelt, maar waar niemand echt de oplossing voor heeft. In ieder geval de mensen van de wat jongere generatie, die niet opgevoed zijn met Kotler’s modellen, of ze in ieder geval niet logisch vinden.
Ik las een tijdje terug het artikel “Brands are the uninvited guests on the social media party”. Het vertelt hetzelfde verhaal als jou blog. Het is niet nieuw dat we authentiek willen zijn op Social Media, maar gek genoeg weten we niet hoe dit moet. Hoe kun je authentiek én onderscheidend zijn in een wereld waarin iedereen authentiek speelt? Durven we onszelf te zijn op een plek waar iedereen een oordeel klaar heeft? Misschien is de bullshit-filter van veel mensen inmiddels sterk genoeg ontwikkeld, maar hoe raak je hun hartjes dan wel? Ik denk dat ondanks de authenticiteit, de hamburgers van de directeur ook niet meer zo boeien.
Ik durf mijn Facebook niet meer te openen op mijn telefoon wanneer ik in de trein zit, bang voor wat er allemaal langs komt en bang dat mijn buurman of vrouw mee kan lezen. Dit medium is verpest met brands, marketeers en viezigheid. Ik begin de hoop een beetje op te geven en wil eigenlijk gewoon weer terug naar de verjaardagen, supermarkten, borrels en andere aangelegenheden waar ik social kan zijn. En dan mag Twitter mijn journaal zijn, maar meer niet.
Bedankt Nick, je verwoordt het mooi. Ik verbaas me ook altijd over die cursussen ‘humanizing your brand’, alsof we moeten leren hoe we menselijk moeten zijn. Ik adviseer mensen in mijn workshops ook altijd om een blog te schrijven alsof ze een e-mail schrijven, dat leest veel plezieriger dan al die doordachte hallelujah-teksten.
Tja wat Facebook betreft: iemand had laatst berekend dat een abonnement van 5 dollar per jaar je zou vrijwaren van alle reclame en privacy-schending, zonder dat Facebook geld verliest. Als ik hen was zou ik, zodra ze in de neergangsfase van de levenscyclus komen (een oud model), een dergelijk abonnement introduceren. Als je ziet wat mensen bijvoorbeeld voor Spotify betalen lijkt me daar wel een markt voor.
Meteen ook erg ontnuchterend dat je privacy maar 5 dollar per jaar waard is…
Die prijs zal misschien gebaseerd zijn op het gegeven dat iedereen op Facebook zijn of haar privacy terugkoopt, maar dan nog voelt dat inderdaad aardig ontnuchterend haha.
Het gaat mij overigens niet om mijn privacy, maar om de vervuiling in mijn sociale netwerk. De partycrashers die via de achterdeur naar binnen zijn geklommen. Ik koop voor 5 dollar dus graag een uitsmijter die mijn deurbeleid wat kan aanscherpen.
Heerlijk artikel. Even een andere kijk. De boel opschudden en aanzetten tot nadenken. En dat lukt gezien de reacties :-).
Dank je, Sandra.
Hi Edwin,
Tijdens het lezen vroeg ik mij af, hoe je dan eigenlijk tegen het gebruik van Facebook en Twitter Advertenties aankijkt.
Tot nu toe zie ik namelijk dat Facebook Advertentiecampagnes mooie resultaten boeken t.o.v. Google advertentiecampagnes.
Bijvoorbeeld voor culturele instellingen, waardoor ze de kans op snellere en meer kaartverkoop stimuleren. Wat ook vaak meer fans (en met een beetje geluk een positieve review of reactie) oplevert.
Zou adverteren op social media idealiter misschien niet de grens moeten zijn tussen de andere afdeling en de marketing afdeling? Waar de marketeers zich alleen richten op het adverteren op social media en de andere medewerkers zich richten op het plaatsen van updates en beheer van de pagina(‘s)?
Zo gebruik je social media in de kern waarvoor het gebruikt is zoals jij schetst, terwijl de advertentiemogelijkheden door de marketeers worden gebruikt. Marketeers die dan overigens een prachtige poel hebben van mooie updates van collega’s, om te boosten onder een groter of bestaand publiek.
Op die manier voorkom je dat die Facebook pagina gebruikt wordt als Gouden Gids Pagina met gratis advertentieplekken. Dat verschuift zich naar daar waar het hoort; de advertentiemogelijkheden van Facebook, Twitter, etc.
Ben benieuwd hoe je daarnaar kijkt. Dank voor het leuke artikel weer!
Dank Edwin,
Daar ben ik het wel mee eens, met die missie.
Het lijkt mij alleen een hele klus om zoiets intern te verkopen. Ten opzichte van de ‘quick wins’ die social media advertising heten. Die irritatie speelt een grote rol. Dat geldt naar mijn mening trouwens ook voor advertorials.
Jouw missie is dan ook een mooie welkome uitdaging natuurlijk. Want als het je lukt om op dat gebied de neuzen diezelfde kant op te krijgen, communiceer je als een merk theoretisch veel ‘menselijker’.
Hoe je daar de ROI van meet is mij dan alleen ook weer een vraagteken. Wat voor KPI’s koppel je daaraan? Etc?
Het is ook een enorme omschakeling, dat merk ik vooral als ik workshops bij bedrijven geef. Aan het eind van de workshop wil iedereen alle kennis delen maar twee weken later moet ik enorm trekken en duwen om de huiswerkblogs online te krijgen. Bij MCB, het bedrijf waar ik (parttime) werk, heeft mijn marketingplan de naam ‘Marktdialoog 2020’ omdat ik hoop dat in dat jaar méér dan de helft van de commerciële mensen hun kennis en persoonlijkheid deelt als magneet voor klanten (die hun zoekproces bij Google beginnen tegenwoordig).
Tja die ROI-vraag. Albert Einstein zei het al eens “niet alles wat meetbaar is doet er toe, en niet alles wat er toe doet is meetbaar” en dat laatste wordt volgens mij alleen maar ‘erger’. De link tussen wat je (online) doet en hoe dat geld oplevert wordt steeds minder duidelijk. Toen ik laatst een blog online plaatste over hoe ik workshops bloggen doe kreeg ik amper inschrijvingen maar ik verkocht wel 3 incompany-trainingen. Je doet links wat en rechts rolt er geld binnen, veel onvoorspelbaarder dan in de tijd dat je 1000 bedrijven belde om 10 afspraken te maken en 1 order binnen te halen (wat Brussel binnenkort onmogelijk gaat maken overigens).
Het voordeel van marketing in de toekomst is wel dat dit veel minder out-of-pocketkosten met zich meebrengt. Met onze inbound instrumenten trekken we dagelijks 1000 potentiële klanten naar MCB. Welke hiervan bij ons staal kopen weet ik niet, wat ik wel weet is dat als één van deze 1000 een bestelling plaatst ik mijn marketingkosten voor die dag er weer uit heb. Dat is niet veel gevraagd, en om die reden heb ik intern ook nooit die ROI-discussie gehad. Sterker nog: ik kreeg onlangs de vraag vanuit het management “of het klopt dat ik in 2013 zo weinig aan marketing heb uitgegeven”. Klopt, nieuwe strategie…
Interessante gedachtegang. Ben er meteen over aan het sparren met mijn zakelijk partner.
Food for thought.
Thanks
Niet alle Marketeers zijn hetzelfde………
Het probleem ligt niet bij de marketeer, maar bij het management. Er wordt teveel druk gezet op meetbare ROI, wat in veel gevallen irritante push advertenties oplevert.
Stel je voor social media wordt neergelegd bij een niet-marketingafdeling. Hoe lang zal het duren voordat het management de eerste ROI rapportage opvraagt? Marketeers zijn juist (te) analytisch ingesteld om dit tot een positieve ROI te brengen, niet-marketeers verdrinken in de cijfers. Haal maar eens een positieve ROI met een foto waarin je directeur een hamburger zit te bakken.
Conclusie: management stel een (uren-)budget in, richt je op positieve branding en negeer de ROI.
@Chantal: Klopt, er zijn er heel veel die niet (meer) adverteren.
@Harm Jan: De druk komt meestal van boven inderdaad.
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!