Privacy

Veel grote bedrijven houden zich volstrekt niet aan de net ingevoerde Europese privacywet GDPR. En dat terwijl minister Dekker juist van die grote organisaties zegt te verwachten dat zij helemaal conform de AVG opereren. Een rondgang langs de nodige belangrijke websites leert dat bedrijven vaak heel creatieve oplossingen bedenken, met name via de cookie-melding. Veel websites overtreden daarmee de wet, zeker als ze bezoekers niet toelaten zonder akkoord om cookies te kunnen plaatsen.

De GDPR, of AVG, wie kent ‘m niet? Overal werd dezelfde brandende vraag gesteld: waar moet ik aan voldoen? Nu de deadline gepasseerd is, is het tijd voor een andere belangrijke vraag: wat kunnen we leren van de GDPR over onze marketinginspanningen en het succes van deze aanpak? Als je e-maildatabase sterk geslonken is, gaat er ergens iets mis. Het dwingt je als organisatie na te denken over de kwaliteit van de informatie die je biedt. De GDPR kan daarom juist een kans zijn om je strategie nog verder te verbeteren.

De GDPR-deadline is ruim een week verstreken en de wereld bestaat nog. Toch zijn er nog altijd veel bedrijven die niks hebben geregeld voor deze Europese privacywet of zich zorgen maken dat ze ondanks hun inspanningen niet aan de wet voldoen. Reden voor Marketingfacts om het eens te vragen aan iemand die bedrijven hier dagelijks over adviseert. Jeremy Bode is als Senior Data Protection Officer specialist op het gebied van security, privacy en techniek bij DPO Consultancy. Waar moeten bedrijven op letten? "Al die AVG-mailtjes zijn eigenlijk helemaal niet nodig."

Vandaag is D-Day als het gaat om de Europese privacywet, of beter gezegd: GDPR-Day. In de afgelopen dagen zijn we allemaal murw geslagen door een schier eindeloze stroom van GDPR-mailtjes. Veel bedrijven vragen zich ondertussen vertwijfeld af of zij niet ook zulke mails zouden moeten versturen. Maar vooral: komen er direct torenhoge boetes voor bedrijven die zich niet precies houden aan de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG)? Marketingfacts klikte door op de waarschuwingsmails en vroeg een paar experts om AVG-advies.  

Ik ben me er terdege van bewust dat een column beginnen met een vergelijking met nazi-Duitsland eigenlijk volgens de Wet van Godwin niet kan. Maar vertrouw op mij: de vergelijking zal op zijn plek vallen. Beloofd.

Als marketeer kun je steeds meer van je klant weten, maar tegelijk dringt zich de keerzijde van al die kennis actiever op dan ooit. De heilige graal van big data en customer insights ligt onder een vergrootglas dankzij de Europese privacywet GDPR en de perikelen met Facebook en Cambridge Analytica. Zorgvuldigheid is geboden. 

In een tweet uit 2014 aan T-Mobile laat consument en vlogger James Yammouni weten – in een iets andere bewoording – niet zo tevreden te zijn met de dienstverlening van het telecombedrijf. Daarop ziet concurrent Verizon haar kans schoon en tweet naar James dat hij bij hen meer dan welkom is als klant. Een mooie toepassing van social media monitoring tools en slimme marketing! Of is het privacyschending?

Er is veel gezegd en geschreven over de impact van Cambridge Analytica en Facebook. Wat de gevolgen zijn van de continue beïnvloeding, van het verlies van een persoonlijke ruimte. Over de waarde van privacy en over de nieuwe realiteit, waarin we misschien al zijn beland. Bestaat privacy nog wel? Of is er meer sprake van verschillende privacies, afhankelijk van de context, zoals Rob van Kranenburg tien jaar geleden al beschreef bij de opkomst van Internet of Things? Wat betekent de verbinding van de fysieke ruimte via het internet of things – met de opkomst van 'praatpalen' als Google Home, Amazon Echo en Alexa, en Apple HomePod – hierbij?

Veel bedrijven hebben zich voorbereid op 25 mei, de dag van de AVG. De zaken zijn op orde. Maar is er gedacht aan de data die wordt verzameld tijdens het aannemen van nieuwe werknemers? De online vacaturebanken en apps voor recruiters zitten vol met data. Hoe ga je hiermee om als bedrijf? 

Het internet kwam met de belofte van gratis informatie, voor iedereen overal beschikbaar. Zowaar een mooi vooruitzicht. Maar gratis bleek een verkeerde voorstelling van zaken. We betalen een prijs, en die prijs bleek hoog. Dankzij het internet kregen we een nieuw betaalmiddel: je rekent af met persoonlijke gegevens. In de zoektocht naar waardevolle data werd het vertrouwen in de media als eerste geslachtofferd en weten we steeds minder vaak of we een bron wel kunnen vertrouwen. De vermenging van redactie en commercie is een gevaarlijke cocktail gebleken. 

Hoe kunnen we controle houden op bedrijven als Facebook en hun algoritmes, terwijl ze moeilijk te begrijpen zijn en steeds complexer worden? Door ons niet te laten afschrikken door de wiskunde, maar terug te gaan naar de basis, en eerlijke en rechtsvaardige ontwerpprincipes vast te stellen waaraan ontwikkelaars zich moeten houden. Technologie is niet neutraal: het is tijd voor een nieuwe normaal. In dit artikel bespreek ik vijf 'eerlijke' principes waarmee we Facebook en de zijnen onder controle kunnen houden.

"Hoe moeten we na 25 mei omgaan met onze social media-campagnes?" Deze vraag werd me onlangs gesteld door het Ministerie Algemene Zaken, met het oog op de nieuwe Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), ook wel bekend als GDPR. De vraagstelling is eigenlijk heel vanzelfsprekend, maar door dat in het perspectief van de overheid te plaatsen, leidde het me toch naar enkele verrassende gedachten. Dit geeft een bredere blik op omgang met privacy-gevoelige data van consumenten.

Arjen Lubach deed afgelopen zondag in zijn tv-programma 'Zondag met Lubach' een oproep aan Nederland om massaal Facebook te verlaten. Met het event Bye Bye Facebook wil hij zoveel mogelijk mensen aansporen om vandaag om 20.00 uur hun Facebook-profiel te verwijderen. Voor veel organisaties vormt dit sociale netwerk een belangrijk onderdeel van hun social media-strategie. Wat zijn voor hen de gevolgen als écht iedereen Facebook verlaat?

Met enige verbazing heb ik dit weekend gekeken naar Zondag met Lubach. Ik zag zijn publieke oproep om Facebook gedag te zeggen. We moeten ermee stoppen en aankomende woensdag is de dag. Arjen Lubach bespeelt wekelijks de sentimenten. Als een ware populist voelen hij en zijn team precies waar het ongenoegen zit en spelen daar handig op in. Deze keer was Facebook aan de beurt.

Boos en verontwaardigd. Dat waren de reacties in de media op de praktijken van marketingbedrijf Cambridge Analytica. Het bedrijf verzamelde de persoonsgegevens van duizenden Facebook-gebruikers en gebruikte die tijdens de Amerikaanse presidentsverkiezingen om kiezers te beïnvloeden door gerichte boodschappen te sturen en in te spelen op angst en onderbuikgevoelens. Dit leidde uiteindelijk tot felle kritiek op Facebook, dat die praktijken mogelijk had gemaakt. Er kwam zelfs een anti-Facebookbeweging op gang: prominenten als Elon Musk zegden hun account op. De zondebok leek gevonden.