De zwanenzang van een MVP
Hoe een Minimum Viable Product ten onder ging
Resultaten vielen tegen. Er werd door de stakeholders vergaderd of doorzetten van de Minimum Viable Product wel zin had. Falen hoort bij innovatie, sprak iemand die er verstand van had en dat was het dan. Dit is de zwanenzang van een MVP.
Wow. Het sprintteam van merk X was met designsprints in staat een MVP te ontwikkelen waar prospects graag voor willen betalen. Dit Minimum Viable Product werd binnen zestien weken met succes gecreëerd, gevalideerd, geïmplementeerd en vervolgens net op tijd als bewijsvoering in de nieuwe tv-campagne van het bedrijf geduwd. Hoera.
Toen gebeurde het.
Het sprintteam werd ontmanteld, iedereen stapte uit de roze wolk en keerde terug naar zijn eigen werkplek waar de SOY (shit of yesterday) inmiddels was opgestapeld tot ongekende proporties.
Liefdeloos overgeheveld
De pasgeboren propositie werd vanuit de afdeling innovatie te vondeling gelegd bij de afdeling marketing, die de MVP voor de campagne van Q1 goed kon gebruiken, snakkend naar bewijs voor de nieuwe merkbelofte. En nee – laat dat helder zijn – het was zeker niet de bedoeling om de tv-campagne van Q1 te gaan herhalen in Q2, Q3 en Q4. De newborn-propositie had above the line zijn portie aandacht in Q1 wel gekregen. De MVP werd voor de rest van het jaar liefdeloos overgeheveld naar de online marketeers.
“Ze besloot de MVP te laten huilen tot het vanzelf stil werd”
De marketeer die de nieuwe propositie in haar werkpakket erbij had gekregen, zat niet in het oorspronkelijke sprintteam. Het was duidelijk niet haar kindje. En ze had al veel borden draaiende te houden. Drie proposities vroegen haar volle aandacht en daar kwam deze huilbaby nog eens bij. Ze besloot de MVP te laten huilen tot het vanzelf stil werd.
RIP, MVP
Resultaten vielen tegen. Er werd door de stakeholders vergaderd of doorzetten van de MVP wel zin had. Falen hoort bij innovatie, sprak iemand die er verstand van had en dat was het dan. De zwanenzang van een MVP.
Waar waren die lieve, gedreven mensen die haar zo hadden vertroeteld toen ze het licht zag als prototype? Die tijdens het onderzoek – met de neus tegen de ramen – liefdevol naar haar hadden gekeken toen ze glansrijk door de test kwam? Het hele team dat het ‘groene licht’ van de stakeholders had gevierd met bier en bitterballen als ware het beschuit met muisjes?
“Niemand is klaar na de introductie van een MVP”
Een goed geteste MVP is niet het einde van een project, maar is het begin van een product. Het is zelfs maar de vraag of een goed geteste MVP al klaar is de markt op te gaan. Meestal moet je eerst nog een set killer features ontwikkelen die voldoen aan de verschillende behoeftes van je doelgroep. Die jouw propositie verder loszingen van de competitie.
Maximum Viable Product
UC Berkely en Stanford University schreven een paar jaar terug de ‘Startup Genome Report‘ om de verschillende fases waar een startup doorheen gaat te begrijpen. Eén belangrijke bevinding wil ik je niet onthouden:
Solo oprichters doen er 3,6 keer langer over om in scaleupfase te komen, dan startups met een team van twee oprichters. Mensen die er alles aan doen om hun droom waar te maken.
“Als je een MVP ontwikkelt, activeer ondernemerschap”
Dus als je een MVP ontwikkelt, activeer ondernemerschap. Vind twee mensen die de MVP-kar dag en nacht willen gaan trekken en beloon ze als de resultaten goed zijn. Laat hen een dedicated team om je product heen bouwen.
Beschouw elk nieuw product in je portfolio als een startup. Streef vanaf dag één naar een Maximum Viable Product.