Weet Joost het nou wel of niet?
Joost initiatiefnemers Janus Friis en Niklas Zennström sparen kosten nog moeite om hun megadure webtv-project van voldoende content en aandacht te voorzien. Opkloppen heet dat in gewoon Nederlands en ook op deze weblog laat men zich af en toe verleiden tot euforische epistels over dit opvallende maar in deze vorm naar mijn mening weinig zinvolle televisie-initiatief. Inmiddels is Joost een van de meest besproken, beschreven en beblogde onderwerpen van 2007. Friis en zijn maatje Zennström wisten eerder met KaZaA de platenindustrie de stuipen op het lijf te jagen en traumatiseerden met Skype de totale telecomsector. De verwachtingen zijn dus hooggespannen maar of ze een vergelijkbaar kunststukje kunnen vertonen in de digitale televisiemarkt is nog maar zeer de vraag.
Het moet in 2008 allemaal nog echt beginnen voor Joost dus is men druk bezig afspraken te maken met vrijwel iedereen die wat content in de aanbieding heeft. Daar zitten overigens niet de minste toko’s tussen want in het illustere rijtje syndicaten bevinden zich CBS, FOX, Turner, Sony, Endemol, Disney en nog hele trits kleinere bedrijven. De vraag is of het zoden aan de dijk zet want de 10 miljoen gebruikers die men over een jaar of twee, drie wil hebben moeten als alles goed gaat een half uurtje per dag consumeren bij Joost. Ik vrees dat zoiets erg ambitieus is. Het gaat immers voornamelijk om content dat in het tweede, derde wellicht zelfs vierde kijkmoment is aangekomen en dat op andere de huiskamer wel bereikende platformen vrijwel direct beschikbaar is. Joost is dus een wat uitgebreide vorm van ‘uitzending gemist’ zeg maar. Ziehier het grote verschil met de voorgaande succesvolle projecten van Janus en Niklas. KaZaa boorde evenals Skype wel degelijk evidente motieven aan bij de gebruiker, dat zal met Joost anders liggen. Joost is namelijk meer van het zelfde, fraai verpakt maar in tegenstelling tot wat het journaille het toedicht niet uniek en op het web beperkt relevant. Het grote aanbod dat Joost nastreeft zegt namelijk niet zo veel over de noodzakelijke relevantie.
Joost richt zich (bron: Telegraaf) op 18 tot 35 jarigen waarbij de nadruk ligt op sport, nieuws, documentaires, speelfilms, soap en drama. Porno en erotische content zal er (nog) niet te vinden zijn. Joost zal aanvankelijk ook veel Amerikaans georiënteerde content leveren omdat ‘daar’ aanvankelijk de meeste gebruikers verwacht worden. Het klinkt allemaal logisch maar toch mis ik iets. Immers de toegevoegde waarde zit hem niet in de oh’s en ah’s welke Joost oproept bij een eerste bezoekje aan het portal dat er overigens absoluut wel gelikt uitziet. De waarde die de makers van Joost verder aan de persoonlijke programmagids toekennen is relatief en wordt op korte termijn voorbijgehold door middleware oplossingen op hybride apparaten die webcontent in combinatie met traditioneel aanbod
wel
in de huiskamer kunnen ontsluiten, iets wat ‘uitzending gemist’ op de diverse traditionele platvormen eigenlijk gewoon al doet. De aangeboden zoekmachine op de website van Joost is ook aardig maar een beetje intelligent in metadata denkende EPG maakt dit feitelijk al overbodig.
Geld speelt nog even geen rol bij Joost maar ik zie dus niet hoe dit wankele business model (‘doodgewone’ target advertising) van deze internationaal gepositioneerde dienst een succes kan worden terwijl de behoefte van de gebruikers lokaal door bestaande aanbieders steeds beter ingevuld zal worden. Joost denkt hopelijk toch niet dat de kabelbedrijven en isp’s stil zitten en deze overigens nog niet zo heel grote behoefte niet zelf zullen invullen via hun bestaande netwerk?
Het echte succes zit hem de komende jaren vooral in de snelgroeiende vraag naar on-demand diensten die perfect over bestaande infrastructuren, in de huiskamer aangeboden kunnen worden. Inmiddels verscheen vandaag een artikel op Planet wat direct de zwakte van Joost blootlegt. Joost gaat op zoek naar ‘de huiskamer’. Niet echt een verrassing want in een reactie onder deze posting over de evolutie welke Joost teweeg zou brengen van van Gijsbregt in februari dit jaar stelde ik:
“Interessant is niet goed genoeg in een markt waar de knikkers voornamelijk in de huiskamer worden uitgedeeld. Bovendien, time to market Joost. Techniek gedreven ontwikkelingen leggen het af tegen actuele proposities die televisie kijkmotieven centraal stellen in hun ontwikkelingen. Dus in de huiskamer op de normale televisiemonitor in de juiste kwaliteit, bij voorkeur operator onafhankelijk en over elke beschikbare infrastructuur. Joost mag het normaal gesproken weten, in dit geval is Joost een aardige niche ontwikkeling”.
Ik zeg Joost weet het (nog) niet…
Kritische macro kijk op relevante mediaontwikkelingen en aanverwante distributietechnologie.
Ik zie wel degelijk mogelijkheden voor Joost. Als je ziet hoe de traditionele tv hier in Nederland omgaat met fans van bepaalde series. Series die midden in het seizoen stoppen, de volgorde van uitzendingen die niet kloppen, verplaatsingen naar onmogelijke uitzendtijden. Dan ben ik wel voorstander van een medium waarop je die uitzendingen in je eigen tempo en op je eigen tijdstippen kan volgen.
Maar dan moeten ze wel beschikbaar komen natuurlijk. Op dit moment is Joost voornamelijk gevuld met B-content.
Een serie als 24 leent zich bij uitstek voor een netwerk als Joost. Ik ben de enige thuis die wil kijken, (dus met een laptop op schoot stoor ik de rest van het gezin niet. Ik heb geen zin/tijd/aandacht om 24 keer achter elkaar op een bepaald tijdstip naar een bepaalde zender te kijken. Een aflevering missen is redelijk dodelijk in dit soort series… Ik vind het ook prima om 24 pas een jaar later te kunnen kijken op Joost, er zit toch geen actualiteit in.
Waar denk ik een groter probleem zit is de onbeperkte keuze en vrijheid die een consument zometeen heeft. Er is zoveel content (legaal en illegaal), alles is ondemand of na downloaden beschikbaar om te kijken op een door de consument te bepalen moment. Ideaal lijkt het… Maar daar zit ook direct de valkuil denk ik: er is meer content dan een mens kan kijken in de beperkte tijd die hij/zij heeft, er komt ook meer content bij in een sneller tempo dan je het kan wegkijken. Het maken van keuzes wordt dus steeds moeilijker, het begeleiden van mensen bij het maken van die keuzes wordt steeds belangrijker. Welke film is het waard om bekeken te worden, welke serie is het waard om te volgen. Nu maken omroepen de keuzes voor de consument, daarna gaan de consumenten die keuzes zelf maken en weer later willen consumenten begeleid worden bij het maken van die keuzes. Een van de aspecten die Joost biedt is een platform waarbij dit aspect eenvoudig ingevuld kan worden, chatten over een programma, programma’s beoordelen, personen die dit keken keken ook naar deze programma’s (net als bij Amazon en boeken) allemaal hulpmiddelen om de aangeboden content te filteren op relevantie voor een bepaalde consument.
Hoe meer content er aangeboden wordt, hoe belangrijker het is als iemand je helpt bij het bepalen van waar je naar wilt kijken.
@edwin: of je koopt een harddiscrecorder en kijkt op jouw moment naar 24. Doe ik ook 😉
Ik mis bij Joost de persoonlijke meerwaarde. Joost biedt veel aan, maar filtert niets voor mij. Sterker nog er zijn veel zaken niet op te vinden. Dat zal mogelijk een kwestie van tijd zijn.
Ik denk dat degene die het best weet in te spelen op de persoonlijke behoefte van de gebruiker, en deze weet te verrassen met relevante content, de betere kaarten heeft. Daarnaast ook koppelingen aanbieden met andere platformen die aanvullend werken, en dat niet alleen op gebied van video. Denk aan crossover naar nieuws over programma x, boeken, DVD’s of wat dan ook. Denken vanuit merken ipv alleen TV content, dat is voor de langere termijn een betere propositie.
@ Albert,
Met een aantal zaken eens. De koppeling van ADSL aan je “gewone” TV (Sony per 2008) en de deals die Joost met set top box fabrikanten gaat maken, zullen de huiskamer binnen bereik brengen.
Het belangrijkste echter van Joost is de koppeling tussen TV en internet: dus wel ratings, wel chatten, wel widgets, wel personalizen. Alles wat op internet kan en op TV niet. Dat dit eerst op de laptop moet en later misschien op TV in de huiskamer is in dit geval minder relevant. Mijn TV, op mijn moment is wel degelijk een motief.
Indeed, the interface in the living room needs to be seemless, simple and stable. No-one expects to have to reboot the TV. Joost (and Babelgum) does offer a technology which avoids the victim-of-your-own success problem currently faced by broadcasters on the web – and the huge bandwidth bills. BBC is shifting 1200 TB of data a month – and the i-player isn’t even launched yet. During a natural (or man-made) disaster the system will never handle the load. The Broadcast model still has its uses, especially for high bandwidth content.
It would be great to see more research in this regard in the Netherlands.
Ik denk dat de positie van de centrale TV in de huiskamer langzaam minder dominant wordt. Tv wordt net als telefoon iets persoonlijks, waarom zou ik in mijn steeds kostbaarder wordende tijd kijken naar iets wat ik niet 100% interessant vind, enkel en alleen omdat iemand in mijn huishouden er naar wil kijken.
Ook hier zal de individualisering toeslaan. De trent: ieder voor zich. Ieder zijn eigen device, nu is dat mischien nog een laptop, maar in de toekomst krijg je gewoon een scherm op schoot waarmee je content van binnen (fotos, films, etc) of buiten (TV, films, series, docu’s) je huishouden kan bekijken. Op een digitale fotolijst kun je met een flinke SD kaart al prima een film bekijken, dit soort apparaten zal alleen maar meer functionaliteit en gebruiksgemak krijgen (accu, draadloos internet, etc).
Gerelateerde artikelen
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!
Marketingfacts. Elke dag vers. Mis niks!